του Αχιλλέα Ροδίτη
Μειωμένη παραγωγή λόγω καιρού, δυσεύρετοι οι εργάτες, περιορισμένη ζήτηση αγοράς από Ιταλούς συσκευαστές λόγω απελευθέρωσης ποσοτήτων λαδιού από Τουρκία, Τυνησία αλλά και από Ισπανία όπου έβρεξε. Αυτό είναι το τρίπτυχο των σημαντικών παραμέτρων σε ό,τι αφορά την παραγωγή ελαιολάδου στην Αχαΐα και στην Πελοπόννησο, όπως προκύπτουν από τα στοιχεία που εισάγει στον δημόσιο διάλογο το ΓΕΩΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας και ο πρόεδρός του κ. Θανάσης Πετρόπουλος, μιλώντας στην «Πολιτεία».
Με άλλα λόγια, λόγω καιρού φέτος έχουμε λιγότερο λάδι με πρόβλημα και στην ποιότητά του, οι ενδιαφερόμενοι ξένοι αγοραστές, που έτσι κι αλλιώς επιζητούν μεγάλες ποσότητες, βρήκαν κι άλλες «πόρτες» και ατονεί το ενδιαφέρον τους προς την Ελλάδα, ενώ σε όλο αυτό υπάρχει κι η τρομερή δυσκολία να βρεις εργάτες για να σου μαζέψουν τις ελιές. Το σημαντικό που αφορά την Αχαΐα, είναι ότι στον νομό φαίνεται να έχουν προκληθεί οι μικρότερες ζημιές συγκριτικά με την υπόλοιπη Πελοπόννησο, σύμφωνα με την εικόνα που έχουν στα χέρια τους οι ειδικοί.
Αλλά ας τα δούμε όλα αναλυτικά…
ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ
Ξεκινώντας από το πρώτο, ο ήπιος χειμώνας και ο παρατεταμένος καύσωνας από τον Μάιο και η ανομβρία προκάλεσαν «θερμικό σοκ» στις ελιές, με αποτέλεσμα να έχουμε: α) απώλεια παραγωγής, β) μικρόκαρπους, γ) συρρικνωμένες (ζαρωμένες) ελιές. Σε όλα αυτά, προσθέστε και τον μύκητα που αλλοιώνει περαιτέρω την ποιότητα και ο οποίος εμφανίστηκε σε καλλιέργειες που ποτίστηκαν, άρα λόγω της υγρασίας μπόρεσε να εμφανιστεί ο «δάκος», (μικρή μύγα), που ζημίωσε καρπούς, σε αντίθεση με περιοχές, όπως η Αχαΐα, όπου η ξηρασία δεν δημιουργούσε τις προϋποθέσεις επιβίωσής του.
Η ΤΙΜΗ
Έτσι, η τιμή του φετινού λαδιού θα μειωθεί αρκετά και ήδη από τα 9 ευρώ έχει αγγίξει το επίπεδο των 6 ευρώ ανά λίτρο. Γεγονός που οφείλεται ξεκάθαρα στις παραγόμενες ποσότητες και στην ποιότητα. Αλλά και στο γεγονός ότι οι Ιταλοί, που αυτοί διαθέτουν τα μεγαλύτερα συσκευαστήρια της Ευρώπης και προς τα εκεί διοχετεύονταν οι μεγάλες ποσότητες του ελληνικού λαδιού επί χρόνια, τώρα πια έχουν την εναλλακτική της Τουρκίας, που απελευθέρωσε την εξαγωγή λαδιού, της Τυνησίας, που μπήκε δυναμικά στην αγορά, αλλά και της Ισπανίας, που λόγω βροχών αύξησε κατά 15 με 20% φέτος την παραγωγή της.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Ειδικά για την Αχαΐα, και προκειμένου να τονωθεί η παραγωγή ελαιολάδου στο μέλλον, ο κ. Πετρόπουλος προτείνει: 1) οι ζημιές ελέω κλιματικής κρίσης στις ελιές να ενταχτούν στη λίστα αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ και 2) να κατασκευαστούν έργα άρδευσης αφού, όπως σημειώνει, «η Αχαΐα είναι ο μόνος νομός στη Δυτική Ελλάδα που δεν διαθέτει σύγχρονο αρδευτικό σύστημα».
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΙΣ ΜΑΖΕΨΕΙ
Οι εργάτες γης για να μαζέψουν ελιές, είναι δυσεύρετοι. Μάλλον ανύπαρκτοι, αφού όσοι υπάρχουν έχουν ήδη κλείσει συμφωνίες κι είναι δύσκολο ένας ιδιώτης παραγωγός να βρει μια ομάδα έμπειρων εργατών. Τα δε μεροκάματα ανέρχονται στα 9 με 10 ευρώ την ώρα και όπως τονίζει ο κ. Πετρόπουλος, «ένας παραγωγός θέλει κατά μέσο όρο περίπου 70 ευρώ μεροκάματα για να μαζέψει τις ελιές του».
Τώρα, γιατί δεν υπάρχουν εργάτες παρότι είχε υπογραφεί συμφωνία του υπουργείου με κράτη της Μέσης Ανατολής; «Ήταν κάτι που είχα πει ότι θα συμβεί», τονίζει ο κ. Πετρόπουλος ο οποίος πράγματι σε περυσινές δηλώσεις του στην «Πολιτεία» είχε υποστηρίξει ότι «εργάτες δεν θα έρθουν» εξηγώντας ότι αφενός η προσπάθεια της ελληνικής πολιτείας δεν ήταν σωστά οργανωμένη και λέγοντας ότι η Ελλάδα δεν είναι ελκυστική χώρα για μετανάστες. Κι είναι αλήθεια ότι επιβεβαιώθηκε απολύτως. Ούτε εργάτες ήρθαν, αλλά κι αυτοί που υπήρχαν στη χώρα μας… μετανάστευσαν σε άλλα κράτη της ΕΕ, με υψηλότερες αμοιβές και καλύτερες συνθήκες εργασίας!
ΤΟ ΠΕΡΙΖΗΤΗΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ
Η πλειονότητα των παραγωγών στρέφεται στην τεχνολογία και σε σύγχρονα μηχανήματα μαζέματος ελιών. Ένα μηχάνημα που μπορεί σε μια μέρα να μαζέψει όλες τις ελιές μιας μικρής καλλιέργειας, έχει γίνει περιζήτητο και στην Αχαϊα. Και επειδή δύσκολα το αγοράζει κανείς, όσοι το έχουν το νοικιάζουν, με το κόστος να φθάνει ακόμα και στα 400 ευρώ την ημέρα ή με συμφωνία μοιράσματος 50%-50% του λαδιού που θα παραχθεί. Κάτι που οι παραγωγοί δέχονται, προκειμένου να μην μείνουν οι ελιές πάνω στα δένδρα.
