Δικαίωση σε μεγάλο βαθμό για τους δύο καταδικασθέντες Αφγανούς πρόσφυγες, τον Αμίρ Zαχίρι και τον Ακίφ Ραζούλι, που για πάνω από δυο χρόνια βρίσκονται στη φυλακή σαν διακινητές, με ποινή σαράντα χρόνια για τον καθένα. Το τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων αθώωσε το έναν εξ αυτών, απαλλάσσοντάς τον από κάθε κατηγορία, ενώ και ο δεύτερος, ο Αμίρ, θα είναι σύντομα ελεύθερος να χαρεί την οικογένειά του και κυρίως το μόλις δύο ετών αγοράκι του που γεννήθηκε όσο αυτός ήταν φυλακισμένος.
Οι δυο πρόσφυγες από το Αφγανιστάν βρέθηκαν αντιμέτωποι με αυτή την εξωφρενική ποινή –όπως και πολλές δεκάδες άλλοι πρόσφυγες– αφού η ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία οδηγίας της Ε.Ε. από το 2014 εξομοιώνει τους πρόσφυγες που ακουμπούν το τιμόνι της βάρκας με τους διακινητές που έναντι αδράς αμοιβής οργανώνουν το ταξίδι των προσφύγων προς τη σωτηρία. Μια ανάλογη περίπτωση ήταν των Αμίρ και Ακίφ που μαζί με ακόμα 31 ανθρώπους επιβιβάστηκαν σε μια ετοιμόρροπη βάρκα και επιχείρησαν να ταξιδέψουν από την Τουρκία στην Ελλάδα.
Το ταξίδι τους σταμάτησε λίγο έξω από τη Λέσβο όταν η βάρκα γέμισε νερά και όλοι βρέθηκαν στα κύματα. Το Λιμενικό που είχε κληθεί να τους διασώσει ανέσυρε, όμως, και δυο νεκρούς επιβάτες, με αποτέλεσμα να ισχύσουν οι επιβαρυντικές περιπτώσεις του νόμου για όσους βρεθούν υπαίτιοι. Και σε αυτές τις περιπτώσεις ο κανόνας λέει ότι οι διωκτικές αρχές συλλαμβάνουν ανθρώπους στον σωρό, τους βαφτίζουν χειριστές της βάρκας και αυτοί καταδικάζονται σε ποινές, που στην περίπτωση του Σομαλού Μοχάμεντ έφτασαν τα 142 χρόνια! Συνήθως χωρίς στοιχεία, με προβληματικές μεταφράσεις, τόσο επί της προδικασίας όσο και επί του ακροατηρίου, αφού οι δικαστές συνήθως δεν ασχολούνται ιδιαίτερα. Αρκεί μια κατάθεση ενός λιμενικού οργάνου και οι πύλες της φυλακής θάβουν για δεκαετίες ολόκληρες το όνειρο για μια καλύτερη ζωή.
Οπως και στην προκειμένη περίπτωση, όπου ο λιμενικός που τους καταδίκασε με την κατάθεσή του πρωτόδικα, χωρίς να εισφέρει κάποια μαρτυρία αναγνώρισης ή κάποιο άλλο κρίσιμο στοιχείο, ακόμα μια φορά απουσίασε, επικαλούμενος την απόσπασή του στην Αλεξανδρούπολη αλλά και την ξαφνική ασθένειά του από κορονοϊό. Απουσία όμως που δεν πτόησε την έδρα του δικαστηρίου, εκδικάζοντας κανονικά την υπόθεση και εξετάζοντας όλους τους μάρτυρες υπεράσπισης που έσπευσαν από όλη την Ευρώπη να συμπαρασταθούν στους δυο. Με πρώτους τους ευρωβουλευτές της Αριστεράς Στέλιο Κούλογλου και την Ιρλανδή Claire Dale, που μαζί με τον επίσης Ιρλανδό Ουάλας ήρθαν για τρίτη φορά από τις Βρυξέλλες προκειμένου να δηλώσουν την αλληλεγγύη τους στους διωκόμενους πρόσφυγες και να στηλιτεύσουν την άθλια εφαρμογή της νομοθεσίας στα ελληνικά δικαστήρια.
Χάρη και στη γενναία στάση του Τριμελούς καθώς και του εισαγγελέα, που δεν δίστασε να θέσει ίσως για πρώτη φορά το θέμα των επαναπροωθήσεων σε ελληνική δικαστική αίθουσα, η δικαιοσύνη αποκαταστάθηκε έστω και εν μέρει. Ο Ακίφ, που κηρύχθηκε εντελώς αθώος, και ο Αμίρ Ζακίρι με ποινή οχτώ ετών θα αφεθούν σύντομα ελεύθεροι αφού ο δεύτερος έχει εκτίσει ήδη τα 3/5 της ποινής. Δικαίωση και για τους συνηγόρους υπεράσπισης Δημήτρη Χούλη και Αλέξη Γεωργούλη οι οποίοι μαζί με νομικούς του Legal Center έδωσαν και κέρδισαν μια σημαντική νομική μάχη που ενδεχομένως να αλλάξει τα μέχρι χθες δεδομένα.
«Είμαστε ικανοποιημένοι που θα ελευθερωθεί σύντομα, αλλά δυσαρεστημένοι που ένας οικογενειάρχης θα προσθέσει ακόμα ένα αρνητικό στη ζωή του. Με πρώτο ότι είναι πρόσφυγας και τώρα θα κουβαλά και ένα ποινικό μητρώο για πάντα. Εμποδίζοντάς τον να βρει δουλειά και να φτιάξει τη ζωή του όπως ονειρεύτηκε», δήλωσε ο Δημήτρης Χούλης. «Πάντως, ακόμα και έτσι, τουλάχιστον θα είναι ελεύθερος» συμπλήρωσε ο Αλέξης Γεωργούλης, τονίζοντας ότι «το αποτέλεσμα δεν παύει να αφήνει πικρή γεύση».
