Αγώνας για να διασωθούν τα άγρια άλογα στο Δέλτα του Εβρου

Από λειψυδρία φέρεται πως πέθαναν άγρια άλογα στη νησίδα των 18.000 στρεμμάτων στο Δέλτα του ποταμού Εβρου. Στην περιοχή ζει εδώ και δεκαετίες ένας πληθυσμός μερικών εκατοντάδων ανεπιτήρητων αλόγων αγνώστου αριθμού. Οπως όλα δείχνουν, τα άλογα αναγκάστηκαν τις τελευταίες ημέρες να πιούν θαλασσινό νερό εξαιτίας της έλλειψης γλυκού νερού. Κι αυτό είναι το πιθανότερο σενάριο που εξετάζεται για τον θάνατο τουλάχιστον πέντε άγριων ζώων. Πολλά από τα άλογα που εντοπίστηκαν, παρουσιάζουν εμφανή σημάδια εξάντλησης, ενώ κάποια είναι λιπόσαρκα και παλεύουν για τη ζωή τους. Ο σύλλογος Αινήσιο Δέλτα που δραστηριοποιείται στην περιοχή, μαζί με την Περιφέρεια Εβρου και την Πυροσβεστική, δίνουν τη δύσκολη μάχη να τα κρατήσουν στη ζωή.

Η θάλασσα «επικρατεί»

Σύμφωνα με όσα σχολίασε στην «Κ» ο πρόεδρος του συλλόγου Αινήσιο Δέλτα, Νικος Μουσουνάκης, η αιτία του κακού είναι η ανομβρία. «Είχαμε πολλές δεκαετίες να δούμε τόσο έντονο φαινόμενο. Δεν πέφτει σταγόνα. Τα προηγούμενα χρόνια, το νερό στην περιοχή ήταν υφάλμυρο και μπορούσαν να το πιουν τα ζώα. Κάθε καλοκαίρι το φράγμα που βρίσκεται στην Τουρκία κλείνει, προκειμένου να μπορούν να ποτίσουν τα χωράφια τους τόσο οι Τούρκοι όσο και οι Ελληνες αγρότες. Επειδή όμως δεν υπήρχε λειψυδρία τα προηγούμενα χρόνια, παρ’ ότι το φράγμα ήταν κλειστό, είχε καταγραφεί υπερχείλιση. Φέτος όμως, υπάρχει μόνο θαλασσινό νερό. Τον χειμώνα που θα ανοίξει το φράγμα, θα επανέλθει η ζωή στη νησίδα, αλλά το φαινόμενο μπορεί να επαναληφθεί και του χρόνου».

Πρόκειται για μια κατάσταση που έφερε άμεσα ορατά αποτελέσματα. «Το πρώτο που διαπιστώσαμε είναι ότι πέθαναν τα ψάρια γλυκού νερού. Αυτή τη στιγμή, από το νότιο κομμάτι του Εβρου, έως το τούρκικο φράγμα, δεν υπάρχει ίχνος ψαριού γλυκού νερού. Η θάλασσα έχει ανέβει μέχρι πάνω και έχει πλημμυρίσει το μέρος».

«Επίφοβο το μέλλον δεκάδων αλόγων»

Οταν ξεκίνησε πριν από μερικές ημέρες να παρατηρείται η έλλειψη νερού, «οι κτηνοτρόφοι στάβλισαν άρον άρον τα βοοειδή ελευθέρας βοσκής, προκειμένου να τα γλιτώσουν. Είναι αυτοί που επιφορτίζονται πλέον με την τροφοδοσία τους». Δεν συνέβη όμως το ίδιο και με τα άλογα, καθώς «είναι άγρια ζώα. Δεν έχουν ιδιοκτήτη, κάποιον να τα φροντίσει, οπότε αναγκαστικά πίνουν θαλασσινό νερό. Και μπορείτε να φανταστείτε τι προκαλεί σε έναν οργανισμό η κατάποση θαλασσινού νερού. Επίσης πολλά άλογα είναι λιπόσαρκα. Δεν έχουν τροφή, καθώς εξαιτίας της έλλειψης νερού δεν υπάρχει χορτάρι. Εχουν ξεραθεί τα πάντα».

Ηρθε χθες μια τοπική κτηνίατρος και πήρε δείγμα από ένα νεκρό άλογο. Προφορικά αποφάνθηκε ότι ο θάνατός του οφείλεται σε αφυδάτωση εξαιτίας της κατάποσης θαλασσινού νερού.

Το πρώτο νεκρό άλογο «εντοπίστηκε πριν από περίπου μια εβδομάδα, από επαγγελματίες ψαράδες, μέλη του συλλόγου μας. Μέχρι στιγμής έχουμε εντοπίσει 4-5 νεκρά άλογα, αλλά είναι άγνωστο αν υπάρχουν κι άλλα σε δύσβατα σημεία. Κινητοποιηθήκαμε άμεσα, με ίδια μέσα και αυτοσχέδιες δεξαμενές να μεταφέρουμε νερό. Το περασμένο Σάββατο μεταφέραμε 300 μπιτόνια με νερό και την Κυριακή φέραμε μπάλες με τριφύλλι. Κάθε ημέρα βρισκόμαστε στο σημείο ώστε να μπορέσουν τα άλογα να επιβιώσουν».

Αυτή η φροντίδα φαίνεται πως έχει σημαντικά αποτελέσματα για μεγάλη μερίδα αλόγων.«Τα ζωντανά που τρώνε και πίνουν το νερό που μεταφέρουμε, δείχνουν σημάδια ανάκαμψης. Ευελπιστούμε ότι θα τα καταφέρουν. Κάποια άλογα βρίσκονται σε άθλια κατάσταση. Τα άλογα μπορούν να μυρίσουν το νερό, το ζήτημα είναι αν έχουν τα κουράγια να περπατήσουν έως εκεί».

Είναι ενδεικτικό ότι, όπως εξήγησε ο ίδιος, «ήρθε την περασμένη Τρίτη μια τοπική κτηνίατρος και πήρε δείγμα από ένα νεκρό άλογο. Προφορικά αποφάνθηκε ότι ο θάνατός του οφείλεται σε αφυδάτωση εξαιτίας της κατάποσης θαλασσινού νερού. Ηρθε και πάλι την περασμένη Τετάρτη, βάλαμε ορό σε κάποια άλογα που είχαν καταρρεύσει. Θα φανεί τις επόμενες ημέρες αν θα υπάρξουν θετικά αποτελέσματα». Σύμφωνα πάντως με τον ίδιο, το μέλλον αρκετών δεκάδων αλόγων είναι αυτή τη στιγμή επίφοβο.

«Χρειάζονται 12 τόνοι νερό ανά 2-3 ημέρες»

Εως σήμερα ο σύλλογος υπολόγιζε ότι στην περιοχή βρίσκονται περίπου «110-150 άλογα. Τώρα όμως που εμφανίζονται πολλά άλογα αγκομαχώντας μέσα από δύσβατα σημεία, διαπιστώνουμε ότι είναι περίπου 200-300, ενδεχομένως και περισσότερα».

Τα άλογα αυτά σύμφωνα με τον κ. Μουσουνάκη, δεν ήταν πάντα άγρια. «Οι πρόγονοί τους, πριν από περίπου πενήντα χρόνια, ήταν οικόσιτα άλογα. Για λόγους που δεν γνωρίζουμε, ο ιδιοκτήτης τους τα απελευθέρωσε τότε στο Δέλτα του Εβρου κι έκτοτε έμειναν ανεπιτήρητα. Δεν είναι κάποιας συγκεκριμένης φυλής και ράτσας».

Πλέον, τον σύλλογο συνδράμει η μονάδα διαχείρισης Δέλτα Εβρου, που έφερε κάποιες δεξαμενές. «Κάτοικοι προσφέρθηκαν να πληρώσουν ζωοτροφές. Χθες με τη βοήθεια της Περιφέρειας, η πυροσβεστική έφερε περίπου δέκα τόνους νερό και 30 μπάλες με τριφύλλι. Το πρόβλημα όμως είναι ότι ότι χρειάζονται 12 τόνοι νερού ανά 2-3 ημέρες προκειμένου να γεμίσουν οι δεξαμενές και να ποτιστούν τα άλογα. Οι βροχές μπορεί να πιάσουν ύστερα από τρεις μήνες. Εως τότε, είναι πολύ δύσκολο να κατεβάζουν τόσο συχνά οι υδροφόρες νερό. Αλλωστε, και η Πυροσβεστική έχει άλλα καθήκοντα, δεν μπορεί να έρχεται γι’ αυτή τη δουλειά μέρα παρά μέρα. Κι εμείς όταν κατεβάσαμε τα μπιτόνια, τα φορτώσαμε στις βάρκες μας τα περάσαμε από το ποτάμι, γεμίσαμε τις δεξαμενές και μετά έπρεπε να γυρίσουμε πίσω. Είναι χρονοβόρο και κουραστικό με τέτοιες θερμοκρασίες».

Διάθεση να βοηθήσει έχει δείξει σύμφωνα με τον κ. Μουσουνάκη και ο στρατός, καθώς «σε επικοινωνία που είχα με τον στρατηγό, μου εξέφρασε την πρόθεσή του να βοηθήσει, εφόσον του ζητηθεί επίσημα. Χρειάζεται να βοηθήσουν όλοι οι φορείς».

«Δεν ξέρω πόσο μπορούμε να αντέξουμε»

Από την πλευρά του, ο αντιπεριφερειάρχης Εβρου, Ευάγγελος Πουλιλιός, σχολίασε στην «Κ»: «όταν ενημερωθήκαμε για το ζήτημα επισκέφθηκα την περιοχή. Μπήκα σε μια βάρκα και γύρισα τη νησίδα. Μέτρησα με τα μάτια μου περίπου 120 άλογα που βρίσκονταν στις όχθες, αλλά κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό τους».

Μετά την προσωρινή ανακούφιση των ζώων με νερό από μπιτόνια, «κάναμε μια επιχείρηση, όπου περάσαμε ένα λάστιχο της πυροσβεστικής μέσα στη νησίδα. Πήραμε 20-30 δεξαμενές και τις απλώσαμε μέσα στη νησίδα και κάθε 2-3 ημέρες μεταφέρουμε με το πυροσβεστικό 10-12 τόνους νερό. Στείλαμε επίσης δέματα με χόρτα και 4 τόνους καλαμπόκι».

Προς το παρόν δεν είναι σίγουρο ότι ευθύνεται η λειψυδρία για τον θάνατο των αλόγων. Η ιππίατρος μου είπε ότι εξετάζουν το ενδεχόμενο να ευθύνεται κάποιος μύκητας ή κάποια άλλη αρρώστια.

Την περασμένη Τετάρτη έφτασαν στην περιοχή σύμφωνα με τον ίδιο «η ιππίατρος μαζί με ένα κλιμάκιο κτηνιάτρων για να εξετάσουν τα ζώα και να δουν τι μπορούμε να κάνουμε. Προς το παρόν δεν είναι σίγουρο ότι ευθύνεται η λειψυδρία για τον θάνατο των αλόγων. Η ιππίατρος μου είπε ότι εξετάζουν το ενδεχόμενο να ευθύνεται κάποιος μύκητας ή κάποια άλλη αρρώστια. Αναμένουμε τις προσέχεις ημέρες τα αποτελέσματα».

Σύμφωνα με τον ίδιο, «η μεταφορά του νερού είναι πολύ δύσκολη, ειδικά αυτή την περίοδο που είναι συχνές οι φωτιές. Η απόσταση είναι μεγάλη, πρέπει να διασχίζουμε καθημερινά πολλά χιλιόμετρα χωματόδρομου και μετά να μεταφέρουμε με βάρκες τα τρόφιμα, δεν ξέρω πόσο μπορούμε να αντέξουμε. Ενδεχομένως, να χρειαστεί κάποια απόφαση από το υπουργείο, θα δούμε τις επόμενες ημέρες. Πάντως, δεν θα αφήσουμε τα ζώα χωρίς νερό και τροφή».