Εντείνει και διευρύνει το πρέσινγκ που ασκεί η δημοτική αρχή Αιγιαλείας προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών, παίζοντας τα ρέστα της, όπως φαίνεται, για τη διατήρηση του Τμήματος Φυσικοθεραπείας στο Αίγιο.
Τις τελευταίες μέρες, μάλιστα, «σέρνεται» και μια φήμη ότι το αίτημα που υπέβαλε η δημοτική αρχή Αιγιαλείας προς τον Χρήστο Μπούρα για ανάκληση της απόφασης της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Πατρών, στο σκέλος που αφορά το συγκεκριμένο Τμήμα, δεν θα ‘ναι και η τελική κίνηση.
Για την ώρα, πάντως, αυτό το χαρτί έριξε στο τραπέζι ο νομικός σύμβουλος του δήμου Γιώργος Μπέσκος: το χαρτί της αίτησης ανάκλησης.
Η δημοτική αρχή δείχνει αποφασισμένη, εάν η Σύγκλητος δεν ανακαλέσει την απόφασή της, να σύρει την πρυτανική αρχή του Πανεπιστημίου Πατρών στα δικαστήρια, εγκαλώντας την για αθέτηση συμφωνίας η οποία προκάλεσε ιδιαίτερα μεγάλη ζημιά στο ταμείο του δήμου και κατ’ επέκταση της πόλης.
Ο Γιώργος Μπέσκος μίλησε στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» για το θέμα. Πριν μπει στο «ψητό», έριξε το καρφί του για τον πρύτανη: «Ούτε να μας δει, ούτε να μας ακούσει θέλει… Πήρα προχθές στη γραμματεία του, άφησα μήνυμα, καμία ανταπόκριση. Δεν θα τον παρακαλέσουμε κιόλας, αφού δε θέλει να μας δει και το παίζει υπεράνω…».
Και αμέσως μετά μπήκε στην ουσία: «Από τη στιγμή που το ΤΕΙ εγκατέλειψε τις δεσμεύσεις του, εμείς, αν τελικά εμμείνουν στην άδικη και ακατανόητη απόφασή τους, θα διεκδικήσουμε δικαστικά το ποσό των 3,5 εκατομμυρίων ευρώ. Για αθέτηση συμβατικών υποχρεώσεων οι οποίες ζημίωσαν το δήμο μας. Το τότε ΤΕΙ είχε δεσμευθεί, και επισήμως, ότι θα έφτιαχνε τα ακίνητα που του παραχώρησε ο δήμος προς χρήση δική του, δεν έκανε τίποτα, αλλά εμείς, αφού τα είχε δεσμεύσει, δεν μπορούσαμε να τα χρησιμοποιούσαμε. Η συμφωνία προέβλεπε πως ως αντιστάθμισμα της παραχώρησης από τη δημοτική αρχή τής έκτασης όπου φιλοξενείται η Σχολή Φυσικοθεραπείας, το Πανεπιστήμιο θα αξιοποιούσε τους χώρους εκεί, κάτι που δεν έκανε…».
Και στο φινάλε, αποκάλυψε πως η δημοτική αρχή είναι αποφασισμένη να τραβήξει το σχοινί στα άκρα: «Μας αγνοεί επιδεικτικά ο πρύτανης, οπότε δεν μας αφήνει άλλη επιλογή. Θα το πάμε το θέμα ως το τέρμα. Κι όταν λέω ως το τέρμα, το εννοώ…».
