Βοήθεια από ειδικό χρειάστηκε να ζητήσει ο Αιμίλιος Χειλάκης μετά τον θάνατο του καλού του φίλου και συναδέρφου, Κωνσταντίνου Παπαχρόνη, που έφυγε από τη ζωή σε τροχαίο σε ηλικία 31 ετών το 2008. Η συγκεκριμένη απώλεια τον οδήγησε στον δρόμο της ψυχανάλυσης, αφού ο ίδιος είχε χάσει το «manual» της ζωής του. Παρά την πρόθεσή του όμως, τελικά έκανε συνεδρίες μόνο για διάστημα οκτώ εβδομάδων, μην μπορώντας να συνεχίσει. Ένα από τα πράγματα που τον πληγώνουν ακόμα είναι ότι δεν πρόλαβε να του πει πόσο τον αγαπάει.
Μιλώντας για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Παπαχρόνη, ο Αιμίλιος Χειλάκης εξομολογήθηκε στην εκπομπή «Happy Day», το πρωί της 24ης Ιουνίου: «Κάποια στιγμή πήγα να κάνω ψυχανάλυση γιατί είχα χάσει έναν σπουδαίο φίλο μου και είχα πει στον ψυχαναλυτή πως έχασα το manual. ”Δεν ξέρω πώς λειτουργώ, ξυπνάω το πρωί και δεν θέλω να ξυπνάω” του είχα πει, όταν είχε σκοτωθεί με τη μηχανή ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης πριν από 17 χρόνια. Ήταν ένας άνθρωπος πολύ κοντινός μου και δεν το περίμενα. Γιατί όταν σκοτώνεται κάποιος που το προηγούμενο βράδυ είσαι μαζί και το άλλο πρωί μαθαίνεις ότι έχεις πεθάνει, σε διαλύει. Αυτό που μέσα μου λέω… δεν πρόλαβα να του πω πόσο τον αγαπώ».
Παρά την προσπάθεια που έκανε όμως, οι συνεδρίες με τον ψυχαναλυτή δεν αποδείχτηκαν ωφέλιμες για τον ίδιο. «Πήγα να ζητήσω βοήθεια τότε και δεν κατάφερα πάνω από οκτώ εβδομάδες να είμαι μαζί με τον ψυχαναλυτή. Κάποια στιγμή μου είπε ”να ψυχαναλύσουμε για ποιον λόγο θέλετε να κάνετε την παράσταση” που θα σκηνοθετούσα τον χειμώνα. ”Αγαπητέ, αν ψυχαναλύσουμε τον λόγο που θέλω να κάνω την παράσταση, δεν θα την κάνω” του είπα», σημείωσε.
