Μια συγκλονιστική νέα έκθεση αποκαλύπτει πως μαζικούς βιασμούς, σεξουαλική σκλαβιά, εγκυμοσύνες υπό εξαναγκασμό και βασανιστικά σεξουαλικά εγκλήματα που διέπραξαν στρατιώτες από την Αιθιοπία και την Ερυθραία, σε συστηματικές επιθέσεις που θεωρούνται εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Έρευνα η οποία συγκεντρώθηκε από τους Γιατρούς για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τον Οργανισμό για τη Δικαιοσύνη και την Ευθύνη στο Κέρας της Αφρικής (OJAH) καταγράφει «φρικτές και ακραίες» επιθέσεις από τις δυνάμεις της Αιθιοπίας και της Ερυθραίας και προειδοποιεί ότι η ατιμωρησία έχει οδηγήσει σε επέκταση τέτοιων φρικαλεοτήτων σε νέες περιοχές.
Οι επιθέσεις που περιγράφονται από τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης είναι ακραίες σε βιαιότητα, αφήνοντας συχνά τους επιζώντες με σοβαρούς, μακροχρόνιους τραυματισμούς.
«Έχοντας εργαστεί για την έμφυλη βία επί δύο δεκαετίες… αυτό δεν είναι κάτι που έχω ξαναδεί σε άλλες συγκρούσεις», δήλωσε η Payal Shah, δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συν-συγγραφέας της έκθεσης. «Είναι μια πραγματικά φρικτή και ακραία μορφή σεξουαλικής βίας, και μια μορφή που αξίζει την προσοχή του κόσμου».
Τα θύματα που περιέθαλψαν επαγγελματίες υγείας κυμαίνονταν από βρέφη έως ηλικιωμένους. Το μικρότερο ήταν κάτω του ενός έτους. Περισσότερο από το 20% των εργαζομένων στον τομέα της υγείας δήλωσαν ότι όσοι περιέθαλψαν για σεξουαλική βία περιλάμβαναν πολύ μικρά παιδιά (1-12 ετών) και το 63% περιέθαλψε παιδιά κάτω των 17 ετών.
Η Δρ. Άμπραχα Γκεμπρεγκζιάμπχερ, επικεφαλής κλινική διευθύντρια του νοσοκομείου Άιντερ στο Τιγκράι, δήλωσε στον Guardian ότι το νοσοκομείο του περιέθαλψε χιλιάδες θύματα βιασμού, κατά καιρούς δεχόμενο περισσότερα από 100 την εβδομάδα.
Ένας ψυχολόγος μοιράστηκε πως σε περίπτωση μιας έφηβης που οι δράστες προσπάθησαν να αφαιρέσουν την αντισύλληψη (Norplant) και την κατέστησαν εσκεμμένα έγκυο, λέγοντάς της πως «το Τιγκράι θα εξαλειφόταν μέσω των παιδιών τους».
Η ψυχική βλάβη είναι ανυπολόγιστη: πολλοί εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας περιγράφουν τραύμα, εφιάλτες και κοινωνικό στίγμα για τα θύματα· διαζύγια, αποξένωση ή κοινωνικό αποκλεισμό ήταν συχνά φαινόμενα.
Θύματα και επαγγελματίες της υγείας αναφέρουν ότι η σεξουαλική βία είχε σχεδιαστεί για να προκαλεί «τραύμα, ταπείνωση και διάσπαση κοινοτήτων», με συνέπειες που θα επηρεάσουν γενιές.
Πολλά από τα θύματα εξακολουθούν να ζουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς∙ με την απώλεια χρηματοδότησης από το USAID, πολλές κλινικές έκλεισαν, αυξάνοντας την ανασφάλεια για την περίθαλψη.
Η έλλειψη λογοδοσίας είναι χαρακτηριστική: «Κανείς δεν τιμωρήθηκε», λέει ένας ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ατιμωρησία επιτρέπει τη συνέχιση των φόνων στις γειτονικές περιοχές Amhara και Afar. Η έκθεση καλεί την διεθνή κοινότητα να ωθήσει τους δράστες στη Δικαιοσύνη. Όπως λέει ένας εργαζόμενος στον τομέα της υγείας: «Η πραγματική θεραπεία απαιτεί δικαιοσύνη». «Εάν αυτή η σύγκρουση συνεχιστεί, αυτή η ατιμωρησία που συνέβη στο Τιγκράι, οι συνέπειες αυτής θα συνεχιστούν [και] οι συγκρούσεις θα ξεσπάσουν σε άλλες περιοχές».
