Καταθέτει τα όπλα και αποσύρεται, για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια, ο μητροπολίτης πρώην Καλαβρύτων & Αιγιαλείας Αμβρόσιος, βάζοντας -όπως ίδιος λέει- τέλος σε ένα αγώνα, και υλοποιώντας την προ ημερών του εξαγγελία για οριστική (;) παύση των αναρτήσεών του στο προσωπικό του ιστολόγιο, επί θεμάτων επίκαιρων πολιτικά ή εκκλησιαστικά.
Η διαδικτυακή του «μάχη» ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2008 «υπέρ πίστεως και πατρίδος», κάτι που καθιερώθηκε ως προσωπική του αγωνιστική έπαλξη, με πρώτη (τότε) την ενδεικτική ανάρτηση με τίτλο «Ελλάδα μου, ακριβή μου πατρίδα, πως σε καταντήσαμε;», η οποία έδινε το στίγμα του ιεράρχη για το τι θα επακολουθούσε μέσα στα επόμενα πολλά χρόνια.
Έκτοτε, κάθε εβδομάδα, είχε και μια ανάρτηση, στην οποία πάντα εξέφραζε την αγωνία του για την καταστροφική πορεία της χώρας, για να αναρωτηθεί μόλις χθες, αν τελικά κατόρθωσε κάτι προς το καλόν της Εκκλησίας αλλά και της πατρίδας.
Η απάντηση, που ο ίδιος δίνει, είναι «δυστυχώς απογοητευτική, αφού κάθε μέρα η πορεία προς την καταστροφή της Ελλάδος της Ορθοδοξίας και των Χριστιανών επιταχύνεται». Συγκεκριμένα αναφέρεται στο πάλαι ποτέ εκκλησιασμό των μαθητών, στην παρουσία του επισκόπου στο σχολείο και την επικοινωνία του με μαθητές, στο μάθημα των Θρησκευτικών, στα Κατηχητικά και στον σεβασμό προς το ράσο που ήταν κάποτε απεριόριστος. Ενώ τώρα τα Θρησκευτικά έγιναν μάθημα Θρησκειολογίας, καταργήθηκε η πρωινή προσευχή στα σχολεία, εισάγεται η σεξουαλική διαφώτιση ακόμη και στο Δημοτικό, νομιμοποιήθηκε η σεξουαλική επαφή των γκέι, μαθητές οδηγούνται ως προσκυνητές στο Τζαμί Μουσουλμάνων και οι ναοί έκλεισαν.
Παραδέχεται πως «η μαχητική και ενίοτε ελεγκτική πέννα του, τώρα πλέον δεν επιφέρει αποτελέσματα και χτυπά …«στου κουφού την πόρτα», απευθυνόμενος σε «ώτα μη ακουόντων», και ανακοινώνει δημοσίως την απόφασή του να αποσυρθεί στην έρημο της σιωπής.
Σημαντικό ρόλο στη λήψη αυτής της απόφασης, όπως καταμαρτυρά ο ιεράρχης Αμβρόσιος, είναι η στάση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας σε κάποιες έντονες και πολύ δυναμικές διαμαρτυρίες του.
Και καταλήγει: «Αρνούμαι να συγκαταριθμηθώ ως προδότης, γι’ αυτό και από σήμερα καταθέτω τα όπλα της δημοσιογραφίας, αποσύρομαι από το πεδίον της μάχης και καταφεύγω στην περισυλλογή και στη μετά δακρύων προσευχή».
