Τα αμερικανικά μίντια την είχαν βαφτίσει «βασίλισσα των βασανιστηρίων». Το ευρύ κοινό αγνοούσε το όνομά της, αλλά πήρε μια μυρωδιά από τα έργα και τις ημέρες της χάρη στο επιτυχημένο πολιτικό θρίλερ του Χόλιγουντ «Zero Dark Thirty». Εκεί, η Τζέσικα Τσαστέιν υποδύεται μια χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς πράκτορα της CIA που παρακολουθεί εικονικούς πνιγμούς και άλλες «ενισχυμένες ανακριτικές τεχνικές» για την απόσπαση μυστικών από υπόπτους για τρομοκρατική δράση.
Λίγους μήνες μετά τη συνταξιοδότησή της, η Αλφρέντα Σόιερ Μπικόφσκι έλυσε τη σιωπή της με την πρώτη συνέντευξη που παραχώρησε στη ζωή της, στο πρακτορείο Reuters. «Είμαι περήφανη που δεν έμεινα στο περιθώριο», δηλώνει η μέχρι πρότινος υπαρχηγός του Τμήματος Εσωτερικών και Στρατηγικών Απειλών, επιμένοντας ότι τα βασανιστήρια της CIA σε μυστικές φυλακές δεν ήταν και τόσο κακή ιδέα. «Μάτωσα, αλλά δεν έχωσα στο κεφάλι μου στην άμμο», λέει η πρώην πράκτορας, αναφερόμενη στις έντονες επικρίσεις που δέχθηκε από εξεταστικές επιτροπές του Κογκρέσου και μέσα ενημέρωσης.
Η επικεφαλής του κλιμακίου που ήταν υπεύθυνο για την καταδίωξη του Οσάμα μπιν Λάντεν σπάει τη σιωπή της.
Στον «σταθμό Αλεκ»
Η Αλφρέντα Μπικόφσκι, όπως ήταν το οικογενειακό της όνομα, στρατολογήθηκε από τη CIA όταν ήταν ακόμη προπτυχιακή φοιτήτρια, το 1988, και 11 χρόνια αργότερα εντάχθηκε στον «σταθμό Αλεκ», αποστολή του οποίου ήταν ο εντοπισμός και η σύλληψη ή εξόντωση του Οσάμα μπιν Λάντεν. Επικεφαλής του σταθμού είχε τοποθετηθεί αρχικά ο Μάικλ Σόιερ, τον οποίο θα παντρευόταν και θα έπαιρνε το επώνυμό του το 2014, αλλά όταν ερχόταν η Αλφρέντα, εκείνος είχε ήδη φύγει. Παρακολούθησε προσωπικά τον βασανισμό του Αμπού Ζουμπάιντα σε μυστική φυλακή της CIA στην Ταϊλάνδη και του Σεΐχ Μοχάμαντ στην Πολωνία, για να αναδειχθεί σε υπαρχηγό του σταθμού που είχε δημιουργήσει ο μετέπειτα σύζυγός της. «Ολα αυτά έγιναν για να αποκτήσουμε πληροφορίες προκειμένου να αποτρέψουμε νέες επιθέσεις σαν την 11η Σεπτεμβρίου», ισχυρίζεται η αμετανόητη πρώην πράκτορας.
