H κόρη του Ζαν-Μαρί Λεπέν, πατριάρχη της γαλλικής Ακροδεξιάς, όπως και το κόμμα της, καταγράφουν σημαντικά ανοδική πορεία στις δημοσκοπήσεις το τελευταίο διάστημα, σηματοδοτώντας μια στροφή στην οποία η γαλλική πολιτική σκηνή δεν μας έχει συνηθίσει και όπως επισημαίνει το βρετανικό μέσο, οποιοσδήποτε εφησυχασμός είναι λάθος.
Για το βρετανικό περιοδικό, η Μαρίν Λεπέν, σε αντίθεση με τον πατέρα της, Ζαν Μαρί Λεπέν, που βρισκόταν πάντοτε στο περιθώριο της πολιτικής σκηνής, διεκδικεί με αξιώσεις το προεδρικό αξίωμα και είναι μάλιστα σε θέση ακόμα και να κυβερνήσει.
Από παράταξη-παρίας, σε κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει
Από τότε που η Μαρίν Λεπέν ανέλαβε τα ηνία του κόμματος «Εθνικό Μέτωπο» από τον πατέρα της το 2011, μετονομάζοντάς το σε «Εθνική Συσπείρωση», μετέτρεψε μια παράταξη-παρία σε ένα κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει.
Το πολιτικό της τέκνο, ο μόλις 28χρονος Ζορντάν Μπαρντελά και νυν πρόεδρος του κόμματος, είναι ο μόνος πολιτικός που συγκαταλέγεται στις 50 αγαπημένες προσωπικότητες των Γάλλων, μαζί με αστέρες του ποδοσφαίρου και γηραιούς θρύλους της ροκ μουσικής.
Πάνω από το 60% των Γάλλων βλέπουν πλέον την «Εθνική Συσπείρωση» ως ένα πολιτικό κόμμα όπως όλα τα άλλα. Σχεδόν τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων πιστεύουν ότι μπορεί να κερδίσει την εξουσία στη χώρα του Μολιέρου. Το αντίστοιχο ποσοστό το 2018 ήταν μόλις 40%. Για την πλειονότητα των Γάλλων, το κόμμα της Λεπέν δεν αποτελεί πλέον «κίνδυνος για τη δημοκρατία».
Το 2027 οι εκλογές στη Γαλλία
Οι επόμενες γαλλικές προεδρικές εκλογές θα διεξαχθούν το 2027. Πολλά θα μπορούσαν να συμβούν ακόμη για να αποτρέψουν μια νίκη της Λεπέν, και κυρίως η ανάδειξη ενός αξιόπιστου διαδόχου του Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος δεν μπορεί να διεκδικήσει τρίτη συνεχόμενη θητεία βάσει του γαλλικού Συντάγματος.
Ο Μακρόν, όπως επισημαίνει το βρετανικό άρθρο, έχει αρχίσει να προωθεί μια νέα γενιά ηγετών, όπως τον 34χρονο πρωθυπουργό του Γκαμπριέλ Αττάλ.
Η Λεπέν όμως, δεν θα ήταν ένας εύκολος αντίπαλος. Το 2022 κέρδισε την υποστήριξη σχεδόν του 42% των ψηφοφόρων και, όπως αναμένεται, στις επόμενη κάλπη θα τα πάει καλύτερα, όπως κρούει τον κώδωνα το περιοδικό «Economist».
Γιατί μια προεδρία της Λεπέν θα έθετε σε κίνδυνο την ΕΕ
Οι πολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία έχουν βαρύνουσα σημασία γιατί η χώρα αυτή δεν είναι σαν όλες τις άλλες. Είναι μια πυρηνική δύναμη με εξαιρετικά συγκεντρωτική εξουσία στα χέρια ενός και μόνο προσώπου, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας να διαλύει το κοινοβούλιο, να διορίζει και να απολύει τον πρωθυπουργό όπως και να τοποθετεί τον επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, των κρατικών επιχειρήσεων, των ιδρυμάτων και της ραδιοτηλεοπτικής αρχής.
Στη γείτονα, όπου η σχετικά μετριοπαθής διακυβέρνηση της ακροδεξιάς πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι μετριάζει τις ανησυχίες ορισμένων αναλυτών με τη Λεπέν στο Μέγαρο των Ηλυσίων, ο πρωθυπουργός διορίζεται από τον πρόεδρο της χώρας, ο οποίος ασκεί έλεγχο στην εκτελεστική εξουσία.
Επιπλέον, παρόλο που η «Εθνική Συσπείρωση» έχει πειθαρχήσει στη γαλλική Εθνοσυνέλευση, η Λεπέν μπορεί να δώσει λιγότερη σημασία στην καλή συμπεριφορά, άπαξ και αναλάβει το ανώτατο αξίωμα.
Οι στενότεροι πολιτικοί σύμμαχοί της στην Ευρώπη είναι αυταρχικοί ισχυροί άνδρες, συμπεριλαμβανομένου του Βίκτορ Όρμπαν της Ουγγαρίας.
Το άρθρο του Economist υπογραμμίζει επίσης ότι μια προεδρία της Λεπέν θα έθετε σε κίνδυνο τα θεμέλια της ΕΕ αμφισβητώντας τη δέσμευση της Γαλλίας στη δυτική συμμαχία.
Κίνδυνος για Frexit;
Η ακροδεξιά ηγέτιδα μπορεί να έχει εγκαταλείψει τις προσπάθειές τις για Frexit, έξοδο της Γαλλίας από το ευρώ, ωστόσο, το σχέδιό της για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος προκειμένου να κατοχυρώσει στο Σύνταγμα την υπεροχή του γαλλικού δικαίου έναντι του δικαίου της ΕΕ, θα την έβαζε σε πορεία σύγκρουσης με το καθεστώς των Βρυξελλών.
Σε αντίθεση με την Τζόρτζια Μελόνι, η Μαρίν Λεπέν έχει δηλώσει ότι θέλει να αποσύρει τη Γαλλία από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και δηλώνει αντίθετη με την ένταξη της Ουκρανίας τόσο στη Βορειοατλαντική Συμμαχία όσο και την ΕΕ.
Με βάση το καλύτερο σενάριο, όπως αναφέρει ο Economist, μια προεδρία της Λεπέν θα έτριζε τα θεμέλια του γαλλογερμανικού άξονα.
Στη χειρότερη περίπτωση, μια συμμαχία μεταξύ των εθνικιστών-λαϊκιστών ηγετών της Γαλλίας, της Ουγγαρίας, της Σλοβακίας και, ενδεχομένως, της Ολλανδίας θα μπορούσε να πείσει την Μελόνι να ενσωματωθεί στο ρεύμα τους.
Ψηφίζοντας όλες μαζί, οι χώρες αυτές θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν το 35% που απαιτείται για να μπλοκάρουν τις όποιες αποφάσεις στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μια στάσιμη, διαιρεμένη ΕΕ θα ήταν πολύ διαφορετική σε σχέση με αυτή που είναι σήμερα.Ακόμα και αν οι προεδρικές εκλογές είναι σε τρία χρόνια, η Γαλλία και οι εταίροι της θα πρέπει να μην εφησυχάζουν λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη την Λεπέν και μία επικράτησή της στις εκλογές.
Αν και μια προεδρία της σταρ της γαλλικής ακροδεξιάς δεν έχει «κλειδώσει», δεν είναι πλέον αδιανόητη. Ωστόσο, σε περίπτωση νίκη της Λεπέν στις εκλογές του 2027, η Γαλλία, η Ευρώπη ή το ΝΑΤΟ είναι βέβαιο πως δεν θα συνεχίσουν να λειτουργούν όπως σήμερα, καταλήγει ο Economist.
