Του Γιώργου Καρβουνιάρη – Μέλους της Νομαρχιακής Επιτροπής Αχαΐας του ΚΙΝΑΛ
Οι κάλπες της 5ης Δεκέμβρη για την ανάδειξη νέου Προέδρου στην ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής είναι -όσο και αν κάτι τέτοιο ακούγεται υπερφίαλο – το ουσιαστικότερο πολιτικό εγχείρημα των τελευταίων ετών.
Μπορεί λοιπόν όντως να φαντάζει υπερβολικό λόγω των εκλογικών και δημοκοπικών ποσοστών του πολιτικού φορέα, αλλά είναι όντως έτσι; Και δεν θα μείνω στο μεγάλο ενδιαφέρον που ήδη αυτή η διαδικασία έχει ήδη προκαλέσει στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, ούτε καν στις δημοκοπικές αναλύσεις που δείχνουν αύξηση της δύναμης του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ ήδη από τώρα.
Θα σταθώ όμως στο γεγονός πως οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι η μεγάλη δημοκρατική παράταξη που βρίσκεται εν υπνώσει για πολύ καιρό, είναι απλά ένας γίγαντας που περιμένει να ξυπνήσει. Και αυτό διότι οι πολίτες έχουν απογοητευτεί από τη διακυβέρνηση της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία αλλά και την προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, όπου απλόχερα έδειξαν την εμπιστοσύνη τους και διαψεύστηκαν παταγωδώς.
Είναι ωστόσο γεγονός πως πολλοί λοιδορούν την διαδικασία, προεξοφλώντας την αποτυχία της, βάζοντας επιτακτικά το ερώτημα ποιανού δεκανίκι θα γίνει το νέο ΚΙΝ.ΑΛ. Ποιου ορντίναντσα θα είναι ο νέος Πρόεδρος. Είναι οι συνισταμένες του δεξιού και αριστερού βερμπαλισμού. Διότι και οι μεν και οι δε ορέγονται τον κεντρώο- κεντροαριστερό- δημοκρατικό χώρο και σκοπεύουν να μοιράσουν μεταξύ τους τα εναπομείναντα ιμάτιά του.
Και βέβαια κάτι τέτοιο θα συμβεί αν οι πολίτες δε στηρίξουν με τη μαζική τους συμμετοχή και την επιλογή τους, αυτή τη διαδικασία.
Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη, μπορεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες της αν αυτό αποφασίσουν οι άνθρωποι που είναι η κινητήρια δύναμή της.
Καλώ κάθε πολίτη που αισθάνεται έτσι να δώσει τη δική του απάντηση σε αυτούς που περιμένουν να καπηλευτούν το χώρο.
Η νέα αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο «παντρεύοντας» την πλούσια ιστορία μας και τις διδαχές του παρελθόντος με φρέσκο και ουσιαστικό πολιτικό λόγο.
Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτά τα ενσαρκώνει ο Νίκος Ανδρουλάκης και συντάσσομαι, στηρίζοντας την υποψηφιότητά του για την Προεδρία.
Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια εκλογή που δεν επηρεάζει μόνο τον πολιτικό μας χώρο αλλά διαπερνά όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής και κάθε τμήμα της κοινωνίας.
Οι προσδοκίες για την ενδυνάμωση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης που συνέδεσε την παρουσία της τις τελευταίες δεκαετίες, με την πρόοδο, τις κοινωνικές κατακτήσεις, την υπερήφανη εξωτερική πολιτική, τα μεγάλα έργα που άλλαξαν τη χώρα και το σεβασμό στον άνθρωπο και την αξιοπρέπεια του πολίτη, είναι μεγάλες.
Σήμερα η ανανέωση είναι πολιτικό και κοινωνικό αίτημα και βασική προϋπόθεση για την αναγέννησή μας που είναι με τη σειρά της προαπαιτούμενο για την αναγέννηση του τόπου.
Και το αίτημα, η απαίτηση αυτή, έχει ονοματεπώνυμο: Νίκος Ανδρουλάκης!
Ο φρέσκος και συνάμα δυναμικός πολιτικός του λόγος, η παρουσία του και οι θέσεις του για κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες, οι καίριες παρεμβάσεις του στο Ευρωκοινοβούλιο υπέρ των εθνικών συμφερόντων, η ενωτική παρουσία του όλα αυτά τα χρόνια μέσα στον χώρο του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ, τον καθιστούν τον πλέον ικανότερο να οδηγήσει τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη εκεί που της αρμόζει. Να γίνει δηλαδή και πάλι ένας φάρος ελπίδας, παραγωγής πολιτικής, ένας φάρος εθνικής ανάτασης για κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα.
