Νωρίς νωρίς ξεκίνησαν οι αστικές πυρκαγιές, γεγονός που ανησυχεί ιδιαίτερα τους επικεφαλής της τοπικής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Δεν είναι και λίγο να βρισκόμαστε στην τελευταία μέρα του Μαϊου και να έχουν καταγραφεί τρεις πυρκαγι΄ς στο Δασύλλιο και μία στη Γούβα. Και μάλιστα στην τελευταία να καίγονται 2,5 στρέμματα χαμηλής βλάστησης και να απειλούνται σπίτια. Η κλιματική αλλαγή και το γεγονός ότι η Πάτρα έχει σε κοντινή απόσταση πάνω από τέσσερα περιαστικά δάση, κάνει αναγκαία την θωράκιση της πόλης στον τομέα της πολιτικής προστασίας με έξυπνες δράσεις και εφαρμογές με άξονα την σύγχρονη τεχνολογία. Ένα ακόμη στοιχείο που καθιστά αναγκαία την ενεργοποίηση της τεχνολογίας, είναι το γεγονός ότι σε κάποιες περιοχές της Πάτρας (όπως για πράδειγμα η Βούντενη… σχεδόν κάθε καλοκαίρι εκδηλώνονται πυρκλαγιές. Και μάλιστα κατά περίεργο τρόπο… νυχτερινές ώρες. Εκτός όμως αυτού ο μοναδικός δασικός πνεύμονας της πολης, το Δασύλλιο, κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή με δεκάδες σπίτια να βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής. Το θετικό και το ευτύχημα για το Δασύλλιο είναι ότι υπάρχει μόνιμη πυροσβεστική «παρουσία» στην περιοχή, ενώ οι υπάλληλοι του δήμου είναι ιδιαίτερα φιλότιμοι και βρίσκονται συνεχώς σε επιφυλακή. Διαφορετικά κάποιες από τις συχνές φωτιές που εκδηλώνονται σε διάφορα σημεία του Δασυλλίου θα εξελίσσονταν σε άκρως επικίνδυνες. Πλέον όμως κρίνεται απαραίτητη η εγκατάσταση και λειτουργία ενός σύγχρονου συστήματος πυρανίχνευσης της περιοχής του Δασυλλίου το οποίο να προειδοποιεί άμεσα μέσω της έξυπνης τεχνολογίας και των καινοτομιών της. Για αυτό και μια από τις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής σε ότι έχει να κάνει με τα έργα που διεκδικεί από το νέο πρόγραμμα της Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης 2021-2017, είναι η προμήθεια ενός τέτοιου συστήματος! Το σύστημα αυτό (χωρίς να έχει γίνει κάποια σχετική μελέτη ακόμη) θα πρέπει να περιλαμβάνει αυτόματη ανίχνευση της φωτιάς, με την εγκατάσταση αισθητήρων και την χρήση φωτοβολταϊκών panel, αλλά και την προμήθεια οπτικών καμερών και καμερών προστασίας. Ισως με ένα τέτοιο σύστημα και αν αυτό επεκτεινόταν και σε άλλα «επικίνδυνα» σημεία, ο κίνδυνος τέτοιων πυρκαγιών να ελασιτοποιείτο.
