Η ανακοίνωση της δημοτικής παράταξης “Ανυπότακτη Πολιτεία” αναφέρει:
Tο αναχρονιστικό και αντιδραστικό νομοσχέδιο που ετοίμασε το Υπουργείο Παιδείας κατατέθηκε επισήμως, μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα “δημόσιας διαβούλευσης” χωρίς να ληφθούν υπόψιν οι αποφάσεις των Πρυτανικών Αρχών, ή της επιτροπής για τα προσωπικά δεδομένα. Η επίθεση που δέχεται η νεολαία και η εκπαιδευτική κοινότητα σφραγίζεται, με την κυβέρνηση να ψηφίζει πολιτικές που εκβιάζουν ακόμη και τις διοικήσεις των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων που ήθελε ως συμμάχους της, εκμηδενίζοντας και τον “εθνικό δημόσιο διάλογο” που προφασίζονταν: Αν δεν εφαρμόσουν το νομοσχέδιο τα πανεπιστήμια, η χρηματοδότηση του πανεπιστημίου τους θα μειωθεί.
Πέραν από την επιτηδευμένη στόχευση που έχει η κυβέρνηση να ισοπεδώσει την καθημερινότητα και την προοπτική του φοιτητικού σώματος, η θρασυδειλία και η επικινδυνότητα των πολιτικών της χτίζουν το αφήγημα της αυταρχικής κανονικότητας που θέλει να επιφέρει στην κοινωνία εν μέσω πανδημίας, Σε μια περίοδο που επιβάλλει απαγορεύσεις διαδηλώσεων, απαγορεύσεις στους δημοσιογράφους να τελούν το έργο τους, απαγορεύσεις κυκλοφορίας, αλλά εξακολουθεί να μην μπορεί να δώσει βιώσιμες λύσεις για την υγειονομική κρίση.
Όλα αυτά γίνονται με απώτερο στόχο να μεταλλαχθεί και να συρρικνωθεί το δημόσιο πανεπιστήμιο, να διευρυνθεί η πίτα υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης, αλλά και να αλλάξει το μοντέλο φοίτησης και κατ ‘επέκταση οι όροι εργασίας και καθημερινότητας. Εξισώσεις ιδιωτικών και δημοσίων που έχουν ήδη ψηφιστεί ρευστοποιούν τα επαγγελματικά δικαιώματα, δίνουν την ευκαιρία σε αμφίβολης ποιότητας ιδρύματα να πλουτίσουν πουλώντας πτυχία με το κομμάτι, σώματα ασφαλείας στους χώρους των πανεπιστημίων ικανά και εξοπλισμένα για να καταστείλουν “παραβατικές συμπεριφορές”, πειθαρχικούς κώδικες που ποινικοποιούν τις συλλογικές διεργασίες του κινήματος και δημιουργούν ανεκτά, πειθαρχημένα μοντέλα συμπεριφορών, όρια φοίτησης και βάσεις εισαγωγής ως περαιτέρω μοχλοί πίεσης για τη νεολαία, ωθώντας την στην ιδιωτική εκπαίδευση. Αυτές οι κατευθύνσεις είναι πάγια επιδίωξη του ελληνικού κράτους, υπακούοντας πάντα στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κακώς, όμως, αδιαφορούν για το κριτήριο και το αντανακλαστικό του κόσμου. Κάθε προοδευτικό άτομο που αντιλαμβάνεται την κατάφωρη επίθεση που δέχονται τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι ελευθερίες του, κάθε νέα και νέος που βλέπει το μέλλον του να συνθλίβεται, μια νεολαία που βίωσε τα απότοκα μιας μακρόχρονης κρίσης, την διάλυση της προοπτικής και την ελπίδα της μπροστά σε σειρά κυβερνήσεων που διαλύουν τα πτυχία της, φέρουν ανεργία και επισφάλεια. Μαθητές, εκπαιδευτικοί, εργατικά σωματεία και φορείς διαδήλωσαν απαιτώντας μια καλύτερη ζωή ενάντια στις πολιτικές που επιβάλλονται. Η κυβέρνηση είναι γνωστή πλέον για τις πολιτικές της επιλογές. Με κλειστές τις σχολές τον τελευταίο χρόνο, επιλέγει να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο, το οποίο καταστρέφει την δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση σε όλες της τις βαθμίδες,αναδιατάσσει τον χάρτη εκπαίδευσης και επαγγελματικών δικαιωμάτων, αποκλείει χιλιάδες κόσμο από την γενική εκπαίδευση και τον στέλνει στην φτηνή επαγγελματική κατάρτιση ή τον κάνει πελάτη για τα ιδιωτικά κολέγια.
Πανελλαδικά αποτυπώνεται ένα ρεύμα αντίστασης στους δρόμους, και τα στιγμιότυπα αρθρώνουν μια συνέχεια της ιστορίας που θα γραφτεί. Το φοιτητικό κίνημα δεν κάνει κύκλους, αλλά επανεμφανίζεται στο προσκήνιο. Στεκόμαστε στο πλάι της νεολαίας και συνολικά της ακαδημαϊκής κοινότητας που παλεύει και θα συνεχίσει ώστε αυτός ο νόμος να μην εφαρμοστεί. Μιας νεολαίας που θέλει να ζήσει αλλιώς, καλύτερα και που κανένας αντιδραστικός νόμος δε θα της γκρεμίσει τα όνειρα. Αντιθέτως, αυτή θα γκρεμίσει τις πολιτικές τους.
