Πρωτοσέλδιο στα χθεσινά «Νέα» ο κίνδυνος που προκύπτει στο νερό μετά από μετρήσεις που έγιναν, καθώς ανιχνεύτηκαν νιτρικά ιόντα. Μεταξύ των 15 περιοχών που θεωρούνται επικίνδυνες και ο πρώην Δήμος Λαρίσου. Ο αόρατος κίνδυνος ονομάζεται νιτρορρύπανση και προέρχεται από την υπερβολική χρήση λιπασμάτων τα οποία έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε νιτρικά ιόντα. Όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαν ληφθεί μέτρα αλλά ακόμα και σήμερα υπάρχουν περιοχές από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη όπου η ποιότητα των υδάτων χαρακτηρίζεται προβληματική. Ως οριακή τιμή έχει καθοριστεί από την ελληνική και διεθνή νομοθεσία η συγκέντρωση των 50 ml/g ωστόσο ακόμα και σε μικρότερες συγκεντρώσεις, όπως των 25 mg/l δημιουργείται πρόβλημα για μακροχρόνια χρήση του νερού για πόση.
Οι ευπρόσβλητες περιοχές από την νιτρορρύπανση
Δυτική και Ανατολική Θεσσαλία, Κωπαϊδικό και Αργολικό πεδίο, λεκάνη Πηνειού Ηλείας, κάμπος Θεσσαλονίκης – Πέλλας – Ημαθίας, λεκάνη Στρυμώνα, περιάδα Άρτας – Πρέβεζας, λεκάνη Ασωπού Βοιωτίας, νότιο τμήμα ποταμού Έβρου, ανατολικά και δυτικά της λίμνης Βιστωνίδας, λεκάνη απορροής Αγγίτη, Βόρεια Κορινθία, οροπέδιο Τρίπολης, Λιλιατρά Κυπαρισσίας, λεκάνη απορροής ποταμού Λαρισσού Αχαΐας, Μαραθώνας Αττικής, Μεσόγεια Αττικής, βόρειο τμήμα ποταμού Έβρου, Σπερχειός Φθιώτιδας, Πάμισος Μεσσηνίας, Τροιζηνία, Άστρος – Άγιος Ανδρέας Αρκαδίας, Μέγαρα Αλεποχώρι Αττικής, Αταλάντη Φθιώτιδας, Αλμυρός Μαγνησίας, Πτολεμαϊδα Κοζάνης, Επανομή Μουδανιών Χαλκιδικής, υπολεκάνη Γεροποτάμου Μεσσαράς Κρήτης Αρτάκη Εύβοιας.
Το γεγονός έχει ήδη προβληματίσει την Δυτική Αχαϊα και τονΔήμο. Αφού ως γνωστόν η συγκεκριμένη περιοχή είναι «τουριστικό φιλέτο» για όλο το νομό.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, για τον πρώην Δήμο Λαρίσσου το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως από την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων τα οποία έχουν μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα καθώς και από την υπεράντληση υδάτων με αποτέλεσμα να μειωθεί επικίνδυνα η ποσότητα του νερού!
Το πρόβλημα στο σύστημα του Λαρισσού έχει εντοπιστεί από το 2012 τότε που παρατηρήθηκε πως τα νερά έχουν μολυνθεί από τα νιτρικά με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη περιοχή να είναι η μοναδική στο χάρτη της Αχαΐας η οποία βρίσκεται στο κόκκινο, δηλαδή τα νερά έχουν χαρακτηριστεί ως κακής ποιότητας. Η ίδια περιοχή βρίσκεται, ως μοναδική σχεδόν σε όλη τη βόρεια Πελοπόννησο, είναι επίσης στο κόκκινο και ως προς την ποσότητα των διαθέσιμων υδάτινων πόρων.
Ετσι οι αγρότες αναγκάζονται να φθάνουν με τις γεωτρήσεις τους όλο σε μεγαλύτερο βάθος , ερχόμενοι αντιμέτωποι με υφάλμυρα νερά.
Πώς όμως φθάσαμε μέχρι εδώ; Και πώς ο Λαρισσός από όλη σχεδόν την βόρεια Πελοπόννησος είναι η μοναδική περιοχή που αντιμετωπίζει πρόβλημα με την ποσότητα του νερού που οδηγούσε σταδιακά στην ερημοποίηση του κάμπου της δυτικής Αχαΐας;
Όπως έχει επισημανθεί και από την Περιφέρεια, στην περιοχή του Λαρισσού ο μόνος τρόπο για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες, κυρίως οι αρδευτικές, ήταν η άντληση υπογείων υδάτων. Δεν είχαν γίνει κάποια έργα, κάποιο μικρό φράγμα, κάποιες λιμνοδεξαμένες όπου θα συγκεντρώνονται επιφανειακά νερά τον χειμώνα ή κάποια αρδευτικά δίκτυα. Σε όσες περιοχές είχαμε μεγάλο αριθμό αγροτικών δραστηριοτήτων και ταυτόχρονα δεν δίνονταν κάποιες άλλες λύσεις υπάρχουν τέτοια αποτελέσματα. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο κάμπος είναι αρκετά μεγάλος σε έκταση και δεν έχει καλή τροφοδοσία από κάποιο άλλο σύστημα πλάγια πέραν της βροχής, μας έφθασαν έως εδώ!
