Το γεωπολιτικό σκηνικό όπως εξελίσσεται στην ανατολική Ευρώπη και την ανατολική Μεσόγειο θυμίζει προθάλαμο γενικευμένης πολεμικής σύρραξης.
Ο πόλεμος με την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία συνεχίζεται. Η προσάρτηση των εδαφών με την ταυτόχρονη επιστράτευση απομακρύνει και τις ελάχιστες πιθανότητες ειρήνευσης στην περιοχή.
Η πολεμική ρητορική των αναθεωρητικών δυνάμεων και ηγετών προσθέτει νέα ένταση στο ήδη τεταμένο κλίμα, με το φάσμα της πυρηνικής απειλής να πλανάται στον ορίζοντα.
Η προετοιμασία των χωρών στρατιωτικά και διπλωματικά για το αρνητικό σενάριο της εμπλοκής σε μια γενικευμένη σύρραξη είναι πλέον εμφανής .
Η διπλωματία έχει πάρει φωτιά, νέες συμμαχίες και νέα πρωτόκολλα συνεργασιών μεταξύ των κρατών διαμορφώνονται, ιδιαίτερα στην ανατολική Μεσόγειο που το θέμα της συνεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων έρχεται επιτακτικά στην επιφάνεια. Όλοι θέλουν να έχουν το καλύτερο σημείο εκκίνησης στη διανομή και τα οφέλη.
Η στρατιωτική προετοιμασία έχει πάρει ρυθμούς φρενίτιδας με την δύση να ενισχύει τις Ουκρανικές δυνάμεις, την Γερμανία μετά από 70 χρόνια να εξοπλίζεται αμυντικά και να οργανώνει στρατό, την Πολωνία να εξοπλίζεται στρατιωτικά, την Ελλάδα να κάνει μια από τις μεγαλύτερες προμήθειες μαχητικών αεροσκαφών και την Τουρκία να διαμαρτύρεται και να απειλεί γιατί δεν προμηθεύεται και η ίδια τα f 35 ενώ παράλληλα να προμηθεύει και η ίδια άλλες χώρες με στρατιωτικό υλικό.
Το ΝΑΤΟ ως η μόνη ουσιαστικά οργανωμένη στρατιωτική συμμαχία προσπαθεί να επανακαθορίζει τις στρατηγικές του, έχοντας όμως προβλήματα στο εσωτερικό του με τα ελληνοτουρκικά και τουρκοκυπριακά να παίρνουν νέες διαστάσεις. Οι Τουρκικές απειλές είναι πλέον ανοικτές και επικίνδυνες γιατί τίθενται για πρώτη φορά θέματα Κυριαρχίας Ελληνικών εδαφών.
Όλοι προετοιμάζονται για το θέατρο του παραλόγου !
Όλοι προετοιμάζονται για τον ίδιο σκοπό , χωρίς να το λένε και το κυριότερο καμία ειρηνευτική πρωτοβουλία δεν φαίνεται από πουθενά. Η ειρήνη σήμερα δεν συγκινεί κανέναν, κανείς δεν την επιζητά και κανείς δεν αγωνίζεται για την αξία της.
Όλη η εικόνα μυρίζει μπαρούτι και θυμίζει τα έτη 1939 και 1940, χρονιές που σημάδεψαν την νεότερη Ιστορία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Παράλληλα το πεδίο της οικονομικής και ενεργειακής κρίσης παίρνει νέες διαστάσεις με την Ευρώπη να είναι το μεγάλο θύμα, γιατί απέτυχε στρατηγικά να έχει την ενεργειακή αυτάρκεια και ασφάλεια.
Αξίζει να θυμίσουμε ότι η αρχική ένωση των κρατών στην Ευρώπη έγινε ως Οργανισμός Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας το 1948 και ένας από τους κύριους σκοπούς του ήταν η κοινή διαχείριση του άνθρακα και του χάλυβα που επηρέαζαν καθοριστικά την ενέργεια και την πολεμική βιομηχανία. Η δε υλοποίηση του έγινε με τη συνθήκη των Παρισίων το 1951. Δηλαδή αποτύχαμε πάνω σε έναν από τους στόχους του αρχικού πυρήνα της ένωσης.
Τώρα η Ευρώπη βιώνει την πλήρη εξάρτησή της στην ενέργεια και δοκιμάζονται οι αντοχές της, με συνέπειες οδυνηρές για τους πολίτες, την παραγωγή της και την οικονομία της.
Ο Χειμώνας στην περιοχή μας και την Ευρώπη προμηνύεται βαρύς και μακρύς από γεγονότα και εντάσεις.
Ως Ελλάδα και Έλληνες έχουμε μόνο ένα δρόμο που βγαίνει μέσα από την στρατηγική της Εθνικής – Λαϊκής – Ενότητας , δηλαδή, πολιτικές κοινωνικής συνοχής στο εσωτερικό και ατσάλινη και έξυπνη πολιτική στην άμυνα και το εξωτερικό.
Μείωση με το μαχαίρι, τώρα και παντού, της υπέρμετρης σπατάλης και των αλόγιστων δαπανών στο δημόσιο χρήμα, σε Περιφέρειες, Υπουργία, Οργανισμούς και Κράτος, με παράλληλη ενίσχυση των αμοιβών της εργασίας στους νέους μας.
Έρχονται δύσκολοι καιροί να μη πω ήλθαν και συμπεριφερόμαστε σαν να μην καταλαβαίνουμε τίποτα.
Κόμματα και κοινωνία λοιπόν σε εθνική αφύπνιση.
Η προετοιμασία για τα δύσκολα είναι αποτροπή από τα δυσκολότερα !
