Γράφει η Ασπασία Ρηγοπούλου*
Αν επιχειρήσεις να διασχίσεις την παραλιακή ζώνη μαζί με τα παιδιά σου, ή να φτάσεις από το κέντρο της Πάτρας στο Νότιο Πάρκο, σίγουρα θα απελπιστείς.
Αν και η πόλη μας έχει τόσο κοντά το παραλιακό της μέτωπο, είναι δυσπρόσιτο και απαγορευτικό για την μετακίνηση παιδιών. Δεν υπάρχει μία ασφαλής και φιλική προς τα παιδιά διαδρομής για να απολαύσουν την ελευθερία στην κίνησή τους που προσφέρει η παραλιακή μας ζώνη.
Τα οχήματα κινούνται με ταχύτητα και πολλές φορές παραβιάζοντας τους κανόνες θέτοντας σε κίνδυνο τους πεζούς. Σε εμπόδια σκοντάφτεις αν αποφασίσεις να διασχίσεις το παραλιακό μέτωπο. Ξεκινάς από το Νότιο Πάρκο στην Αγίου Νικολάου αναγκάζεσαι να βγεις στον δρόμο ώστε να μπορέσεις να συνεχίσεις. Πόσο δύσκολο να σχηματιστεί ένα πεζόδρομος κατά μήκος του λιμανιού ώστε οι περιπατητές να μπορούν να απολαύσουν τη διαδρομής του με ασφάλεια μέχρι να δούμε φυσικά την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου.
Σίγουρα η συνεννόηση Δήμου και Οργανισμού Λιμένος Πατρών θα μπορούσε να καταλήξει σε ιδέες και παρεμβάσεις που θα έκαναν τη ζωή των πολιτών πιο εύκολη και πιο όμορφη. Όλες οι πόλεις της Ελλάδας εκμεταλλεύονται τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα, κι όταν αυτά δεν υπάρχουν τα δημιουργούν. Η όμορφή μας Πάτρα που διαθέτει μία πλούσια προίκα φυσικής ομορφιάς γιατί κάνει τα πάντα για να μην την αναδείξει;
Το αίτημα υπάρχει αλλά το θέμα είναι καθαρά πολιτικής βούλησης και αποφασιστικότητας. Μόνο έτσι θα αλλάξει η ζωή μας τα παιδιά μας θα μπορούν να κινούνται ελεύθερα και να εξιχνιάζουν κάθε όμορφη πλευρά της πόλης μας, από την Άνω Πόλη, το κάστρο μέχρι την παραλιακή ζώνη. Αν τα παιδιά μας δεν γνωρίσουν την πόλη τους, πώς θα την αγαπήσουν; Γιατί κρατάμε όλο αυτό τον θησαυρό κρυμμένο;
* Η Ασπασία Ρηγοπούλου είναι γιατρός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας και δρ. της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
