Ακόμη και το μπάνιο σε κοντινή παραλία στην Πάτρα καταντά ασύμφορο, αφού η «μόδα» απαιτεί ξαπλώστρες, ποτά και φαγητό… στην ξαπλώστρα με αποτέλεσμα ένα ζευγάρι να θέλει μέχρι… και 100 ευρώ για μπάνιο στα βορειοανατολικά της πόλης. Στα δυτικά, οι τιμές είναι πολύ πιο χαμηλές! Την ίδια ώρα η ΑΑΔΕ πραγματοποιεί ελέγχους σε beach bar της πόλης για να διαπιστώσει αν εκδίδονται φορολογικά στοιχεία, όμως οι έλεγχοι δεν περιορίζονται μόνο σε παραλίες. Και στην Αχαϊα είναι σε πλήρη εξέλιξη η «Επιχείρηση Θέρος» της ΑΑΔΕ, με ελέγχους σε τουριστικούς προορισμούς και καλοκαιρινές εκδηλώσεις. Οι «ράμπο» του Υπουργείου Οικονομικών δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στα πανηγύρια όπου διακινούνται τεράστια ποσά χωρίς να περνούν από την επίσημη οικονομία. Και στην Αχαϊα οι αφίσες που διαφημίζουν τα πανηγύρια εκτός από τις φωτογραφίες των τραγουδιστών αναγράφουν πώς στο πανηγύρι μπορεί κάποιος να σπάσει πιάτα, να πετάξει λουλούδια, να ανοίξει όσες σαμπάνιες θέλει κλπ. Η ΑΑΔΕ γνωρίζει ότι σε πολλές περιπτώσεις οι συγκεκριμένες «προτιμήσεις» των συμμετεχόντων πληρώνονται με «μαύρα»! Και εκεί θέλει να βάλει φρένο! Η φοροδιαφυγή παίρνει μεγάλες διαστάσεις, με τραγουδιστές να μη δηλώνουν στο σύνολό τους τις αμοιβές που εισπράττουν και τα φαγητά που προσφέρονται επί πληρωμή, από τα κλασικά σουβλάκια μέχρι τη γουρνοπούλα, να σερβίρονται χωρίς απόδειξη.
Στα μεγάλα πανηγύρια υπολογίζεται ότι διακινούνται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, τα οποία δεν καταγράφονται ποτέ επίσημα. Στα περισσότερα πανηγύρια εμφανίζονται ως διοργανωτές πολιτιστικοί σύλλογοι ή μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Η διαφορά είναι ουσιαστική: εφόσον οι φορείς αυτοί αναγνωρίζονται ως μη κερδοσκοπικοί, τα έσοδα από ένα πανηγύρι, είτε προέρχονται από πωλήσεις ποτών και φαγητού είτε από εισιτήρια, δεν λογίζονται ως εμπορικό κέρδος, αρκεί να χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες του συλλόγου. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται η πλήρης φορολογική επιβάρυνση που ισχύει για τους επαγγελματίες της διασκέδασης.
ΠΩΣ ΣΤΟΧΕΙΟΘΕΤΕΙΤΑΙ Η ΦΟΡΟΔΙΑΦΤΥΓΗ
Ωστόσο, η πρακτική αυτή γεννά εύλογα ερωτήματα. Στις περιπτώσεις που οι εισπράξεις φτάνουν σε μεγάλα ποσά και το πανηγύρι λειτουργεί ουσιαστικά σαν κανονικό νυχτερινό κέντρο, με τραπέζια, μπουκάλια και καλλιτέχνες πρώτης γραμμής, το όριο ανάμεσα στο «πολιτιστικό δρώμενο» και την «εμπορική εκμετάλλευση» γίνεται θολό. Νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι αν διαπιστωθεί πως τα έσοδα δεν επανεπενδύονται στον σύλλογο, αλλά καταλήγουν σε ιδιωτικά κέρδη, τότε μπορεί να στοιχειοθετηθεί φοροδιαφυγή.
Την ίδια στιγμή, επιχειρηματίες της εστίασης κάνουν λόγο για αθέμιτο ανταγωνισμό, αφού καλούνται να λειτουργούν υπό ασφυκτικό φορολογικό πλαίσιο, ενώ τα πανηγύρια έχουν πολύ πιο χαλαρούς κανόνες. Σε ολόκληρη τη χώρα κάθε χρόνο γίνονται περίπου… 70.000 τέτοιες εκδηλώσεις. Για κάθε διοργάνωση συγκεντρώνονται πληροφορίες για τους τραγουδιστές που θα εμφανιστούν, τα είδη φαγητού που θα προσφερθούν και τον φορέα που έχει αναλάβει τη διοργάνωση. Αν το πανηγύρι κριθεί «μεγάλο», τότε στο σημείο μεταβαίνει κλιμάκιο ελεγκτών.
Οι πρώτοι έλεγχοι αφορούν τις συμβάσεις των καλλιτεχνών με τον διοργανωτή, συνήθως έναν πολιτιστικό σύλλογο ή τον ίδιο τον δήμο. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου μέρος της αμοιβής δηλώνεται με τιμολόγιο και το υπόλοιπο καταγράφεται σε άλλη εταιρεία, που κάποιες φορές έχει έδρα ακόμη και στο εξωτερικό, με πρώτη προτίμηση τη Βουλγαρία.
ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ ΚΑΙ ΗΧΟΛΗΠΤΕΣ
Στο μικροσκόπιο μπαίνουν επίσης οι ηχολήπτες, οι εταιρείες ενοικίασης μηχανημάτων και οι οργανοπαίκτες. Σύμφωνα με στοιχεία της αγοράς, οι αμοιβές των τραγουδιστών ξεκινούν από 1.000 ευρώ για λιγότερο γνωστά ονόματα και μπορούν να φτάσουν έως και τα 10.000 ευρώ για καλλιτέχνες πρώτης γραμμής. Αντίστοιχα, για τον ηχολήπτη και την ενοικίαση μηχανημάτων, το κόστος κυμαίνεται από 3.000 έως 7.000 ευρώ, ανάλογα με το μέγεθος και τις απαιτήσεις της διοργάνωσης. Οι έλεγχοι όμως δεν περιορίζονται στους καλλιτέχνες. Επεκτείνονται και στις καντίνες ή στα σημεία πώλησης φαγητού, όπου οι συναλλαγές γίνονται με ένα πρόχειρο χαρτάκι και όχι με απόδειξη. Ούτε για τα ποτά ούτε για τα φαγητά καταγράφεται συνήθως επίσημα το αντίτιμο. Παράλληλα, έχουν αρχίσει να διατυπώνονται ανησυχίες και για την υγιεινή των προϊόντων, με αποτέλεσμα να εξετάζεται και η παρουσία στελεχών του Γενικού Χημείου του Κράτους δίπλα στα συνεργεία της ΑΑΔΕ.