Σήμερα Σάββατο 21 Δεκεμβρίου σηματοδοτεί το χειμερινό ηλιοστάσιο, το οποίο φέρνει μαζί του τη μικρότερη μέρα και τη μεγαλύτερη νύχτα του έτους.
Η αύξηση του φωτός της ημέρας θα είναι μικροσκοπική στην αρχή, μόλις μερικά δευτερόλεπτα την ημέρα, αλλά θα αυξάνεται σταθερά μέχρι το φως της ημέρας να επεκταθεί κατά τρία λεπτά κάθε μέρα τον Μάρτιο.
Η ακριβής ποσότητα φωτεινότητας που θα κερδηθεί εξαρτάται από το πού βρίσκεται κανείς στον κόσμο.
Τι είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο;
Γνωστό και ως Yule, το ηλιοστάσιο είναι μια γιορτή του φωτός και της συμβολικής αναγέννησης του ήλιου.
Επιστημονικά, είναι η εποχή του έτους κατά την οποία η Γη βρίσκεται στην πιο ακραία κλίση της προς ή μακριά από τον ήλιο.
Κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστασίου στο βόρειο ημισφαίριο, το πάνω μισό της Γης έχει κλίση μακριά από τον ήλιο, δημιουργώντας τη μικρότερη ημέρα και τη μεγαλύτερη νύχτα του έτους.
Εν τω μεταξύ, κατά το θερινό ηλιοστάσιο, το βόρειο ημισφαίριο είναι προς τον ήλιο, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη ημέρα και τη μικρότερη νύχτα του έτους.
Αυτό το ηλιοστάσιο πέφτει μεταξύ 20 και 22 Ιουνίου.
Ωστόσο, οι ημερομηνίες της ισημερίας και του ηλιοστασίου δεν είναι σταθερές λόγω της ελλειπτικής τροχιάς της Γης γύρω από τον Ήλιο.
Τι είναι η ισημερία;
Κατά τη διάρκεια της εαρινής και της φθινοπωρινής ισημερίας, ο άξονας της Γης και η τροχιά της ευθυγραμμίζονται έτσι ώστε και τα δύο ημισφαίρια να δέχονται ίση ποσότητα ηλιακού φωτός.
Κατά την ισημερία, η ημέρα και η νύχτα διαρκούν σχεδόν το ίδιο χρονικό διάστημα – εξ ου και ο όρος, ο οποίος προέρχεται από δύο λατινικές λέξεις που σημαίνουν ίση και νύχτα.
Ενώ τα ηλιοστάσια εγκαινιάζουν το καλοκαίρι και το χειμώνα, οι ισημερίες σηματοδοτούν την έναρξη της άνοιξης και του φθινοπώρου.
Γιατί οι ημερομηνίες ποικίλλουν;
Η ημερομηνία των ισημεριών και των ηλιοστασίων ποικίλλει επειδή ένα έτος στο σύγχρονο Γρηγοριανό ημερολόγιο δεν αντιστοιχεί ακριβώς στο χρονικό διάστημα που χρειάζεται η Γη για να ολοκληρώσει μια τροχιά γύρω από τον Ήλιο.
Αυτό σημαίνει ότι ο χρόνος των ισημεριών και των ηλιοστασίων απομακρύνεται σιγά σιγά από το Γρηγοριανό ημερολόγιο και το ηλιοστάσιο συμβαίνει περίπου έξι ώρες αργότερα κάθε χρόνο.
Τελικά, η υστέρηση γίνεται τόσο μεγάλη που πέφτει σε διαφορετική ημερομηνία.
Για να ευθυγραμμιστεί εκ νέου το ημερολόγιο με την τροχιά της Γης, εισάγεται μια δίσεκτη ημέρα κάθε τέσσερα χρόνια.
Όταν συμβαίνει αυτό, οι ημερομηνίες της ισημερίας και του ηλιοστασίου μετατοπίζονται πίσω στην προηγούμενη ημερομηνία.
