Κι αυτή η (ψευδ)αίσθηση κράτησε για περίπου 5 λεπτά… Όσο δηλαδή η Ρεάλ έδειχνε διάθεση να πιέσει πολύ ψηλά για να κρατήσει την Σίτι μακριά από τα καρέ της.
Μόλις όμως πέρασε το πρώτο αναγνωριστικο πεντάλεπτο, οι παίκτες του Γκουαρδιόλα μετατράπηκαν σε…αγέλη λύκων που μυρίστηκαν αίμα και έπεσαν να κατασπαράξουν την Ρεάλ.
Την ομάδα των 14 τίτλων που ήθελε να υπερασπιστεί τον περσινό που κατέκτησε στο Παρίσι, αλλά σήμερα φάνηκε ότι έχει έρθει το τέλος εποχής…
Η «Βασίλισσα» στο πρώτο ημίχρονο είδε την Σίτι να έχει κατοχή μπάλας η οποία έφτασε στο 85% (!!!) και το 2-0 ήταν πολύ φτωχό μπροστά στην απόδοση των δύο ομάδων, ενώ οφείλεται αποκλειστικά στον Τιμπό Κουρτουά.
Ο Βέλγος παρά τα τέσσερα γκολ που δέχθηκε, έχει κάνει απίθανες επεμβάσεις αποτρέποντας το σκορ να πάρει τεράστιες διαστάσεις, αλλά δεν μπορούσε να τα βγάλει όλα. Τουλάχιστον έγινε ένας από τους λίγους γκολκίπερ που σε δύο ματς δεν δέχθηκε γκολ από τον Χάαλαντ… Που να έβαζε γκολ κι ο Νορβηγός…
Ο Νορβηγός που στο πρώτο ματς είχε εξαφανιστεί από τους Ρούντιγκερ, Αλάμπα, είδε τον πρώτο να μένει στον πάγκο, καθώς ο Κάρλο Αντσελότι επέλεξε τον Μιλιτάο (που εξέτισε την ποινή του), αλλά η επιλογή, παρόλο που έμεινε και πάλι άσφαιρος, δεν δικαιώθηκε. Η άμυνα της Ρεάλ ήταν,,, σουρωτήρι, ωστόσο το κακό για τον πολυνίκη κόουτς του θεσμού ήταν πως κι οι υπόλοιπες γραμμές ήταν… μαύρα χάλια. Γενικά με εξαίρεση τον συγκινητικό Κουρτουά δεν υπάρχει έστω ένας που να διακρίθηκε από τους μερένγκες, την ίδια ώρα που οι παίκτες του Γκουαρδιόλα ήταν ο ένας καλύτερος από τον άλλον.
Το ματς
Όπως και στη Μαδρίτη η Ρεάλ έδωσε από νωρίς τη μπάλα στην Σίτι και κάθισε πίσω. Μόνο που αυτή τη φορά δεν μπόρεσε να ξεμυτίσει ποτέ από την περιοχή της με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα από το 32′ έως το 36′.
Συνεχή κόρνερ και κερδισμένα φάουλ γύρω από την περιοχή για τους γηπεδούχους, οι οποίοι είχαν την υπομονή και την επιμονή να ψάξουν την καλύτερη επιλογή, απέναντι σε μια ομάδα που επέλεξε να ακολουθήσει τακτική παρόμοια με αυτή του πρώτου αγώνα, παρ’ ότι αποδεδειγμένα μπορεί και αυτή να παίξει κυριαρχικό ποδόσφαιρο.
Ο Γκουαρδιόλα ζητούσε από τους παίκτες του να επιμείνουν στο αγωνιστικό πλάνο γιατί ήξερε ότι, αργά ή γρήγορα, θα δικαιώνονταν. Και, στο 23’, ήρθε η χειροπιαστή επιβεβαίωση. Ο Κέβιν Ντε Μπρόινε, σκόρερ για την Σίτι στο πρώτο ματς, βρήκε με εξαιρετική κάθετη πάσα μέσα στην περιοχή τον εντελώς αμαρκάριστο Μπερνάρντο Σίλβα, ο οποίος δεν δυσκολεύτηκε να νικήσει τον Κουρτουά στην κλειστή του γωνία, δίνοντας στην Σίτι ένα προβάδισμα που ξεκάθαρα δικαιούνταν.
Ο Βέλγος μαέστρος έφτασε τις 22 ασίστ στο Champions League τις τελευταίες έξι σεζόν (μόλις μια λιγότερη από τον πρώτο στην λίστα, Κιλιάν Μπαπέ) ενώ ο Πορτογάλος, ο οποίος φέρεται «φευγάτος» στο τέλος της σεζόν, έφτανε τα 13 γκολ στη διοργάνωση, εννέα από τα οποία σε νοκ άουτ. Το σόου του, βεβαίως, είχε και συνέχεια…
Ο Χάαλαντ, πολύ πιο επιδραστικός και δραστήριος σε σχέση με το πρώτο 90λεπτο, άγγιξε και πάλι το γκολ με φοβερό σουτ έξω από την περιοχή που έφυγε άουτ, με την Ρεάλ να αρχίζει σιγά σιγά να ανεβάζει τις γραμμές και να ψάχνει την εστία του (θεατή στο πρώτο ημίωρο) Έντερσον.
Δοκάρι ο Κρόος, 2-0 ο Σίλβα!
Ο Κάιλ Γουόκερ αδρανοποίησε με φοβερό σπριντ τον Βινίσιους Ζούνιορ όταν ο (κατά δέκα χρόνια μικρότερός του) Βραζιλιάνος έβγαινε μόνος του και ο Έντερσον πρόλαβε με έξοδο το ξεμαρκάρισμα του Καρίμ Μπενζεμά, με την Ρεάλ να αλλάζει το μομέντουμ του αγώνα και να αγγίζει το 1-1 με φοβερό σουτ του (συγκινητικού) Τόνι Κρόος, το οποίο σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι της εστίας της Σίτι (35’).
Και, από το πιθανό 1-1, περάσαμε στο… πραγματικό 2-0. Η Σίτι έβρισκε πλέον περισσότερους κενούς χώρους στα μετόπισθεν της Ρεάλ και, μετά από μπουκάρισμα και σουτ του Ιλκάι Γκιντογκάν που έβγαλε ο Κουρτουά, ο Σίλβα στην επαναφορά με κεφαλιά από το ύψος του πέναλτι (!) έστειλε και πάλι την μπάλα στα δίχτυα για να δώσει σημαντικότατο προβάδισμα στους γηπεδούχους (37’).
Ο Σίλβα, ο οποίος επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά πόσο πολύτιμος είναι για τον Γκουαρδιόλα, έγινε μόλις ο τέταρτος παίκτης που σημειώνει δύο γκολ εις βάρος της Ρεάλ σε πρώτο ημίχρονο ημιτελικού Κυπέλλου Πρωταθλητριών, μετά τους Γκερντ Μίλερ (Μπάγερν Μονάχου, 1976), Μάνφρεντ Καλτζ και Χορστ Χρούμπες (Αμβούργο, 1980).
Το δεύτερο γκολ του Πορτογάλου κατάφερε καίριο πλήγμα στην ψυχολογία των παικτών της (μαυροφορημένης) Ρεάλ, οι οποίοι δεν απείλησαν μέχρι την ανάπαυλα και, μάλιστα, γλίτωσαν το 3-0 σε σουτ του Μανουέλ Ακάντζι που έδιωξε σωτήρια σε κόρνερ ο Νταβίντ Αλάμπα, ύστερα από κάτι σαν «κορόιδο» των παικτών της Σίτι μέσα στην αντίπαλη περιοχή.
Η Ρεάλ μπήκε με τελείως διαφορετική λογική στο δεύτερο μέρος, έχοντας αυτή την πρωτοβουλία των κινήσεων, με την Σίτι βεβαίως να μην παίρνει ρίσκα, αναμένοντας τους κενούς χώρους που θα της πρόσφερε η αντίπαλος.
Ο Αλάμπα, με καταπληκτική εκτέλεση φάουλ, υποχρέωσε στο 52’ τον Έντερσον στην πρώτη (και πολύ δύσκολη) απόκρουση, με τον Σιμόν Μαρτσίνιακ να αρχίζει να μοιράζει κάρτες (Ρούμπεν Ντίας – Ντάνι Καρβαχάλ), κρατώντας άψογα το ματς στο πρώτο μέρος χωρίς να δείξει καμία.
Με την συμπλήρωση μιας ώρας, λίγο έλειψε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τρίτο γκολ, όταν μετά από κάθετη του Ντε Μπρόινε, ο Καρβαχάλ έκανε λάθος και ο Γκιντογκάν βρέθηκε μόνος του προ του Κουρτουά, με τον Ισπανό να προλαβαίνει να κόψει προτού ο Γερμανός γίνει απειλητικός.
Στο 63’, ο Αντσελότι έκανε μια… ιδιαίτερη αλλαγή, βάζοντας τον Ρούντιγκερ αντί του (πολύ αρνητικού, είναι η αλήθεια) Λούκα Μόντριτς, γυρίζοντας τον Αλάμπα στο αριστερό άκρο της άμυνας, για να προωθηθεί στα χαφ ο Εντουάρντο Καμαβινγκά.
Εφτά λεπτά αργότερα, ο Ιταλός ρίσκαρε και άλλο (δεν είχε, άλλωστε, και επιλογή), βγάζοντας το κορυφαίο μέχρι εκείνο το σημείο Κρόος για να βάλει τον φορμαρισμένο Μάρκο Ασένσιο, γυρίζοντας τον Φεδερίκο Βαλβέρδε λίγο πιο πίσω στα χαφ και παίζοντας ουσιαστικά με διάταξη 4-2-3-1.
Η Σίτι κυκλοφορούσε εξαιρετικά την μπάλα, η Ρεάλ δεν πίεζε αποτελεσματικά και, στο 73’, ο Χάαλαντ έχασε μια ευκαιρία που δεν (;) χάνεται, πλασάροντας εντελώς μόνος του τον Κουρτουά, με τον Βέλγο να αποκρούει και την μπάλα να πηγαίνει αργά και βασανιστικά για τον Νορβηγό στο οριζόντιο δοκάρι και… κόρνερ!
Ο… Μιλιτάο την σφραγίδα, ο Άλβαρες το κερασάκι!
Οι γηπεδούχοι είχαν τον πλήρη έλεγχο και, μάλλον στο ρελαντί, έφτασαν στο 76’ στο 3-0 που έβαλε τέλος στην υπόθεση πρόκριση. Εκτέλεση φάουλ – γέμισμα του Ντε Μπρόινε, ο Μάνουελ Ακάντζι δεν μπορεί να πιάσει την κεφαλιά και ο Έντερ Μιλιτάο, στην προσπάθειά του να διώξει, την έστειλε στο βάθος της εστία του Κουρτουά.
Η… σεμνή τελετή είχε λάβει τέλος, ο Έντερσον αρνήθηκε στον Ντάνι Θεμπάγιος το γκολ της τιμής για την Ρεάλ του τέλους εποχής (;) και ο Χουλιάν Άλβαρες, στην πρώτη του επαφή με την μπάλα ύστερα από κάθετη πάσα του Φιλ Φόντεν, πέτυχε ό, τι δεν μπόρεσε ο Χάαλαντ σε σχέδον δύο παιχνίδια: Να νικήσει τον Κουρτουά με πλασέ (90’+1’).
Πολύ πριν από το γκολ του Αργεντινού παγκόσμιου πρωταθλητή, βεβαίως, οι φίλοι της Σίτι είχαν αρχίσει να πανηγυρίζουν έξαλλα για το… τρεμπλ που έρχεται, αφού η Premier League είναι στο τσεπάκι και, σε διάστημα μιας εβδομάδας, η ομαδάρα τους θα διεκδικήσει το Κύπελλο Αγγλίας (στις 3 Ιουνίου κόντρα στην άσπονδη συμπολίτισσα Γιουνάιτεντ) και το Champions League (στις 10 Ιουνίου κόντρα στην Ίντερ).
Μάντσεστερ Σίτι (Πεπ Γκουαρδιόλα): Έντερσον – Γουόκερ, Ντίας, Ακάντζι – Μπερνάρντο Σίλβα, Ρόδρι, Στόουνς, Γκιντογκάν (79’ Μαχρέζ), Γκρίλις – Ντε Μπρόινε (84’ Φόντεν) – Χάαλαντ (89’ Άλβαρες).
Ρεάλ Μαδρίτης (Κάρλο Αντσελότι): Κουρτουά – Ντάνι Καρβαχάλ (80’ Λούκας Βάθκεθ), Έντερ Μιλιτάο, Αλάμπα, Καμαβινγκά (80’ Τσουαμενί) – Μόντριτς (63’ Ρούντιγκερ), Κρόος (70’ Ασένσιο), Βαλβέρδε – Ροντρίγκο (81’ Ντάνι Θεμπάγιος), Μπενζεμά, Βινίσιους Ζούνιορ.
Το πρόγραμμα των επαναληπτικών ημιτελικών του Champions League έχει ως εξής (σε παρένθεση το σκορ του πρώτου αγώνα):
Τρίτη 16 Μαΐου
Ίντερ-Μίλαν 1-0 (2-0)
Τετάρτη 17 Μαΐου
Μάντσεστερ Σίτι-Ρεάλ Μαδρίτης 4-0 (1-1)
Ο τελικός είναι προγραμματισμένος για τις 10 Ιουνίου στο «Ataturk Olympic Stadium» της Κωνσταντινούπολης.
