Σχεδόν δύο μήνες μετά τον θάνατο του 22χρονου Παναγιώτη Καρατζή και η έρευνα για τις συνθήκες του τροχαίου που του κόστισε τη ζωή συνεχίζεται, καθώς διατάχθηκε η εκ νέου ανάλυση του αίματος του 45χρονου οδηγού της Porsche.
Η επανεξέταση αυτή κρίθηκε αναγκαία μετά από καταθέσεις που έφεραν στο “φως” την πιθανότητα συχνής χρήσης ναρκωτικών ουσιών από τον κατηγορούμενο.
Η ανακοίνωση της οικογένειας Καρατζή:
“Θα θέλαμε και δημοσίως να απευθύνουμε ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ», σε όλο τον κόσμο που συμπαραστέκεται από την πρώτη στιγμή έως τώρα, στον άδικο χαμό του παιδιού μας.
Η ημερομηνία 11/01/25 για εμάς, την οικογένεια του Παναγιώτη, είναι μια ημερομηνία που θα μας ακολουθεί και θα μας στοιχειώνει την υπόλοιπη ζωή μας.
Μια ημερομηνία, που ο Παναγιώτης μας συνάντησε στον δρόμο του τον θάνατο, από ένα «οδηγό» που ώρες πριν, οι αστυνομικοί που τον έλεγξαν του είχαν φερθεί όσο πιο ευγενικά μπορούσαν. Με πολύ γενναιοδωρία, έδωσαν τα κλειδιά του «οδηγού» σε δύο φίλους του, σκεπτόμενοι ότι εκεί τελείωνε η αρμοδιότητά τους… Τι ειρωνεία!
Με τί ψυχή άραγε οι ίδιοι άνθρωποι, μετά από τρεις ώρες πήγαν στον τόπο του δυστυχήματος για να καταγράψουν και να διεκπεραιώσουν το καθήκον τους στο θανατηφόρο περιστατικό που οι ίδιοι είχαν επιτρέψει να συμβεί;
Η καταγγελία – προειδοποίηση ενός ανθρώπου στην Άμεση Δράση. ότι έπεσε θύμα επίθεσης του συγκεκριμένου «οδηγού» με την Porche τρεις ώρες πριν το δυστύχημα που έκοψε το νήμα της ζωής του παιδιού μας, ότι κυκλοφορεί ένας άνθρωπος που του επιτέθηκε και που «αν δεν τον πιάσετε, θα κάνει μεγάλο κακό», δυστυχώς επιβεβαιώθηκε.
Οι στοιχειώδεις κανόνες επαγγελματισμού, η ευσυνειδησία και η προειδοποίηση – επώνυμη καταγγελία του πολίτη, «πήγαν περίπατο».
Γιατί άραγε;
Μάλλον θα υπήρχαν πιο σημαντικά πράγματα στο μυαλό των οργάνων της τάξης.
Εδώ λοιπόν, ο ισχυρός νίκησε τον ανίσχυρο: Το μεγάλο Cayenne, ισοπέδωσε το μικρό Suzuki.
Ο μεθυσμένος «οδηγός» του Cayenne που με υπερβολική ταχύτητα έπεσε πάνω στο Suzuki βγήκε αλώβητος, ενώ ο οδηγός του Suzuki, ο Παναγιώτης μας που ήταν αρκετά μέσα από τη λωρίδα κυκλοφορίας, φορώντας τη ζώνη ασφαλείας, σκοτώθηκε ακαριαία.
Και δύο ερωτήματα που μάλλον δεν θα πάρουμε απάντηση ποτέ:
- Όταν γίνεται θανατηφόρο τροχαίο, μετά από πόσες ώρες ενημερώνονται οι γονείς; Το τροχαίο συνέβη στις 2:45 και μέχρι τις 6:15 που εμείς πήραμε τηλέφωνο τον γιο μας, δεν μας είχε πάρει κανείς. Το τηλέφωνο του γιου μας το σήκωσε στις 6:15 κάποιος αστυνομικός, ο οποίος μας πληροφόρησε ότι ο γιος μας ήταν στο νοσοκομείο μετά από τροχαίο.
- Έπρεπε να περάσουν περισσότερες από τρεις ώρες για να γίνει αιμοληψία από τον «οδηγό» – δράστη του θανατηφόρου τροχαίου που στέρησε τη ζωή του παιδιού μας;
Και, άντε, για το πρώτο ερώτημα θα πει κανείς ότι ήταν ταραγμένοι μετά τη διαχείριση του περιστατικού και ήθελαν τον χρόνο τους για να ενημερώσουν τους γονείς.
Για το δεύτερο ερώτημα;
Όπως και να το δει κανείς, μόνο οργή και θυμό μπορεί να προκαλέσει όλη αυτή η διαχείριση από αυτούς που υποτίθεται ότι είναι εκεί για να μας προστατεύουν.
Μέχρι εδώ, έγιναν όλα λάθος και σε βάρος του Παναγιώτη μας. Από εδώ και πέρα αναλαμβάνει η Δικαιοσύνη. Έχοντας εμπιστοσύνη σε αυτήν, ανεβαίνουμε τον Γολγοθά μας.
Και πάλι ευχαριστούμε όλο τον κόσμο για την συμπαράστασή του”.
