Για την πραγματικότητα του βιοπορισμού στον καλλιτεχνικό χώρο μίλησε σε συνέντευξή της η Χρύσα Ρώπα, περιγράφοντας τις συνθήκες του επαγγέλματος ενός ηθοποιού στην Ελλάδα. Η ίδια αναφέρθηκε στην προσωπική της πορεία, εξηγώντας πως μετά από 44 χρόνια δουλειάς, λαμβάνει μια μικρή σύνταξη.
Μιλώντας στο περιοδικό «Λοιπόν», η Χρύσα Ρώπα ξεκαθάρισε πως αντιμετωπίζει τη δουλειά της με ρεαλισμό: «Μεροκάματο κάνω. Ύστερα από 44 χρόνια παίρνω 650 ευρώ σύνταξη. Είμαι εδώ στην Ελλαδίτσα, σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει ούτε αξιοκρατία ούτε δικαιοσύνη». Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Τι να αισθανθώ; Ότι είμαι μια μεγάλη ηθοποιός και κάτι γίνεται από κάτω με τον κόσμο; Αυτή τη δουλειά την κάνω για να ζήσω. Δεν την κάνω για να θρέψω τον εγωισμό μου. Δεν έχω ματαιοδοξία».
Η ηθοποιός δεν δίστασε να αναφερθεί και στο ευρύτερο πρόβλημα της επιβίωσης στον χώρο του θεάτρου, τονίζοντας πως έχει υπάρξει αυτόπτης μάρτυρας ανθρώπων με υπερβολική ματαιοδοξία. «Έχω ζήσει από κοντά ανθρώπους πολύ ματαιόδοξους και δεν μπορεί κάτι που σιχαίνεσαι να το επιδιώκεις μετά. Στο δικό μου “εγώ” έχω άλλες αξίες», ανέφερε.
Αναφορικά με το περιστατικό που συνέβη κατά τη διάρκεια της συμμετοχής της στο «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» του Λάκη Λαζόπουλου, όπου τραυματίστηκε στο κεφάλι από ένα τούβλο, η Χρύσα Ρώπα εξήγησε: «Αντί να είναι ένα ψεύτικο τούβλο, είχα ζητήσει κανονικό. Έτσι λοιπόν, όπως το κράταγα, μου έφυγε αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω. Δεν έγινε και κάτι, κόπηκα στο μέτωπο και έτρεχε αίμα».
Κλείνοντας, συμπλήρωσε: «Δεν είμαι η Ιωάννα της Λωραίνης. Μια βλαχούλα είμαι από τη Θεσσαλονίκη, ένα παιδί που βιοποριστικά πάντα μόνη μου τα καθάριζα όλα. Δεν με έχει ταΐσει κανένας».
