Ο αγροτικός κόσμος της Αχαΐας έχει φτάσει στα όριά του.
Οι άνθρωποι της γης και της παραγωγής δεν έχουν άλλο λίπος να κάψουν, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Το χωράφι δεν βγάζει πια το ψωμί του, το κοπάδι δεν καλύπτει ούτε τα έξοδα της τροφής του,
και το κράτος απαντά με καθυστερήσεις, γραφειοκρατία και αδιαφορία.
Από την Κάτω Αχαΐα και τον Ερύμανθο, μέχρι τα Καλάβρυτα και τα ορεινά της Πάτρας,
οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι βλέπουν το εισόδημά τους να καταρρέει.
Η ακρίβεια στο ρεύμα, στα καύσιμα και στις ζωοτροφές έχει γονατίσει τον πρωτογενή τομέα,
ενώ ο ΟΠΕΚΕΠΕ, ο οργανισμός που θα έπρεπε να στηρίζει, έχει μετατραπεί σε σύμβολο αποτυχίας και δυσπιστίας.
Ένας μηχανισμός που έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ, που κάποτε ήταν η ελπίδα των παραγωγών για δίκαιη και έγκαιρη στήριξη,
σήμερα βρίσκεται στο επίκεντρο σκανδάλων, λαθών και ατελείωτων καθυστερήσεων.
Οι ενισχύσεις που έπρεπε να έχουν καταβληθεί εδώ και μήνες,
είτε μπλοκάρονται, είτε «χάνονται» στη γραφειοκρατία,
ενώ κάποιοι άλλοι, με «γνωριμίες», πληρώνονται κανονικά.
Οι κτηνοτρόφοι της Αχαΐας διαμαρτύρονται για την ευλογιά των αιγοπροβάτων,
μια κρίση που κατέστρεψε κοπάδια και αύξησε τα κόστη ζωοτροφών.
Κι όμως, οι αποζημιώσεις καθυστερούν,
οι έλεγχοι είναι πρόχειροι και το κράτος μιλά μόνο για «διαδικασίες».
Την ίδια στιγμή, οι νέοι αγρότες, εκείνοι που θέλουν να συνεχίσουν την οικογενειακή παράδοση,
αντιμετωπίζουν απαγορευτικούς όρους, γραφειοκρατικά εμπόδια και πλήρη αβεβαιότητα.
Έτσι, η γη μένει ακαλλιέργητη και η ύπαιθρος ερημώνει.
Από την παραγωγή στην επιβίωση
Ο πρωτογενής τομέας της Αχαΐας έχει πάψει να παράγει κέρδος,
παράγει χρέη, απογοήτευση και εγκατάλειψη.
Ο αγρότης δεν ζητά ελεημοσύνη· ζητά ένα σύστημα που να λειτουργεί.
Όταν το λίπασμα, το νερό και το πετρέλαιο κοστίζουν περισσότερο από την παραγωγή,
τότε δεν μιλάμε για “στήριξη” αλλά για εξόντωση.
Κι ενώ οι τιμές στα ράφια εκτοξεύονται,
ο παραγωγός που ιδρώνει στο χωράφι παραμένει ο μεγάλος χαμένος.
ΟΠΕΚΕΠΕ: από εργαλείο στήριξης σε εργαλείο απογοήτευσης
Το πρόσφατο σκάνδαλο με τις “μαϊμού” επιδοτήσεις και τα εικονικά βοσκοτόπια,
ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Οργή, αγανάκτηση και αίσθηση προδοσίας διακατέχουν χιλιάδες αγρότες και κτηνοτρόφους.
Όταν η αγροτική Ελλάδα βλέπει να επιδοτούνται ανύπαρκτες εκτάσεις,
ενώ εκείνοι που δουλεύουν πραγματικά τη γη περιμένουν μήνες να πληρωθούν,
τότε δεν υπάρχει κράτος δικαίου, υπάρχει μόνο κοροϊδία.
Τι πρέπει να γίνει
- Άμεση εκκαθάριση και διαφάνεια στον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Όλες οι πληρωμές να δημοσιεύονται με στοιχεία, ημερομηνίες και κριτήρια. - Στήριξη στους κτηνοτρόφους που επλήγησαν από την ευλογιά.
Αποζημιώσεις, ζωοτροφές, κτηνιατρική φροντίδα και πραγματικά μέτρα ανασυγκρότησης. - Άμεση κατάθεση επιδοτήσεων που τους τα χρωστούν από το 2024
- Μείωση του κόστους παραγωγής.
Ειδικό αγροτικό τιμολόγιο ρεύματος, καύσιμα χωρίς ΕΦΚ και κίνητρα για αυτόνομη ενέργεια. - Προσέλκυση νέων ανθρώπων στη γη.
Λιγότερη γραφειοκρατία, επιδοτήσεις με διαφάνεια, πρόσβαση σε χρηματοδότηση. - Απονομή ευθυνών για τις καθυστερήσεις, τα λάθη και τα σκάνδαλα.
Η φωνή της Αχαΐας δεν σιωπά
Ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος της Αχαΐας δεν είναι “επάγγελμα”.
Είναι κομμάτι της εθνικής μας ταυτότητας.
Χωρίς αυτούς δεν υπάρχει τροφή, δεν υπάρχει περιφέρεια, δεν υπάρχει Ελλάδα.
Η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει να μοιράζει υποσχέσεις και να ξεκινήσει να λογοδοτεί.
Γιατί ο κόπος, ο ιδρώτας και το αίμα των ανθρώπων της υπαίθρου
δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με αριθμούς πρωτοκόλλου και δελτία τύπου.
Ο αγροτικός κόσμος της Αχαΐας δεν ζητά χάρη.
Ζητά δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια και προοπτική.
Και αυτή τη φορά, δεν θα σωπάσει.
Δημήτριος Γ. Παλούμπης
Υποψήφιος Βουλευτής Αχαΐας – Ελληνική Λύση
