Του Κωνσταντίνου Φλαμή (Πελοπόννησος)
«Ε όχι ρε γαμώτο. Όχι πάλι»! Η αγανάκτηση ενός Πατρινού Πυροσβέστη όταν άκουσε από τον ασύρματο ότι είχε πιάσει μία ακόμη πυρκαγιά, αυτή τη φορά στην Βάρδα. Ο υποστράτηγος Νίκος Ρουμελιώτης κρατούσε δύο ασυρμάτους στα χέρια. Συντόνιζε: «Να πάει η «φλόγα» να μας πει τι βλέπει στην Βάρδα. Να σπεύσει και η Ηρα στο σημείο»! Ότι είχαν τελειώσει από την φωτιά στα Αγναντα του νομού Ηλείας! Επτά ώρες έσβηναν στα 3 σημεία που είχε πιάσει φωτιά! Στις 2 το μεσημέρι οι φλόγες είχαν μπει μέσα στο χωριό. Τα Αγναντα είχαν καεί και το 2007. Μάλιστα ένας βοσκός που επιχείρησε να σώσει τα πρόβατά του είχε βρει τον θάνατο εκείνη την μοιραία μέρα στα τέλη Αυγούστου. Τον βρήκαν νεκρό σε μιά πλαγιά, κάτω από τα σπίτια. Στις 4 το απόγευμα της Πέμπτης και ενώ τα δύο καναντέρ «βομβάρδιζαν» τα Αγναντα με νερό… πυκνός καπνός έβγαινε στα 30 χιλιόμετρα δυτικά! «Κοντά στο Τραγανό είναι η φωτιά. Απειλείται η Ολγα, ένας οικισμός» ακούστηκε στον ασύρματο. «Όχι πάλι ρε παιδιά. Τι ν αυτό σήμερα»; Φωτιά στα Αγναντα, κάτω από το Πανόπουλο, φωτιά πάνω από το Τραγανό, φωτιά δεξιά της Βάρδας όπως έρχεσαι Πάτρα στην Εθνική. Τι να πρωτοκάνουν οι Πυροσβέστες; Οι Πατρινοί της Ειδικής ομάδας Δασικών Πυρκαγιών είχαν ήδη σώσει την εκκλησία των Αγνάντων! Ρίχτηκαν στην μάχη, και έσβησαν τις φλόγες που «σκαρφάλωναν» από την χαράδρα στο χωριό φθάνοντας την τσιμεντένια περίφραξη του ναού. «Ριξτε νερό στην στέγη. Μην κάνουν ζημιά τα πεύκα» φώναξε ένας πυροσβέστης. Ο Θανάσης Γεωργόπουλος άρπαξε τη μάνικα και άρχισε να σβήνει: «Δώσε πίεση. Δώσε και άλλο» φώναζε στον οδηγό του πυροσβεστικού οχήματος. Τα καναντέρ βουτούσαν στην χαράδρα. Οι πιλότοι ρίσκαραν αλλά έπρεπε να σβήσουν. Πετούσαν σχεδόν παράλληλα της μάντρας της εκκλησίας, λες και το φτερό θα την ακουμπούσε. Τόσο κοντά. Πεζοπόρα τμήματα είχαν κατέβει στην χαράδρα. Σε μήκος 5 χιλιομέτρων έσβηναν ότι δεν είχε σβήσει από το καναντέρ. Εκεί έγιναν και οι τραυματισμοί. Πατρινός πυροσβέστης πλησίασε τόσο κοντά που το θερμικό φορτίο του ‘καψε το σώμα: «Είχε φουσκάλες στο σώμα και τα πόδια. Και εγκαύματα στο πρόσωπο. Ευτυχώς δεν χρειάζεται πλαστική» μας είπε συνάδελφός του που είχε σπεύσει να τον βοηθήσει. Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο. Ενας ακόμη ενώ ήταν μέσα στην χαράδρα δέχθηκε μεγάλη ποσότητα νερού από το καναντέρ. Επεσε κάτω. Λιποθύμησε. Τον συνέφεραν και τον μετέφεραν στο Νοσοκομείο. Ευτυχώς δεν είχε κατάγματα.
Οι πυροσβέστες έμειναν εκεί όλη τη νύχτα. Κατάκοποι, μαυρισμένοι, ξεθεωμένοι. Εκαναν προσευχή μην έχουμε φωτιά και την επόμενη. Πόσο να αντέξουν άλλο;
Σ.Σ. Αυτοί οι πυροσβέστες είναι οι ίδιοι που κάποιοι κακεντρεχείς τους κάνουν «ανέκδοτο» πως παίζουν τάβλι στην υπηρεσία. Οι ίδιοι είναι. Ο Γιώργος, ο Θανάσης, ο Αποστόλης, που μπαίνουν μέσα στις φλόγες, που βγάζουν ηλικιωμένους από τα σπίτια, που μετρούν ατελείωτες ώρες σε θερμοκρασίες που δεν αντέχει άνθρωπος. Αυτοί είναι. Είναι οι ήρωες για τους οποίους θα πρέπει να αισθανόμαστε μόνο περηφάνεια. Χειμώνα καλοκαίρι!
