Σοκ προκαλούν οι φωτογραφίες του 2,5 μηνών βρέφους που πέθανε το 2013 στην Πάτρα, έπειτα από 8 ημέρες που έμεινε διασωληνωμένο στο νοσοκομείο του Ρίου.
Ο άτυχος Παναγιώτης είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο με σοβαρά τραύματα, που δείχνουν εμφανή κακοποίηση, σύμφωνα με γιατρούς του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών και ιατροδικαστές, αλλά ο Ανδρέας Γκότσης από την Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πατρών στο πόρισμά του έγραψε ότι το μωρό πέθανε από παθολογικά αίτια!
Ο θάνατος του βρέφους βρίσκεται ξανά στο μικροσκόπιο της έρευνας των Αρχών, μετά τη διαβίβαση του φακέλου της υπόθεσης από τη Γενική Διεύθυνση Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών στην Εισαγγελία Πατρών. Τη δυσώδη υπόθεση αποκάλυψε αποκλειστικά στην τηλεοπτική εκπομπή του ο Πέτρος Κουσουλός στις 5/2/2025.
Τα σημάδια
Το 2,5 μηνών αγοράκι είχε εισαχθεί τον Δεκέμβριο του 2012 στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων και στη συνέχεια -λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης της υγείας του- διακομίστηκε στη ΜΕΘ Παίδων του νοσοκομείου στο Ρίο, όπου το ανέλαβαν ο Ανδρέας Ηλιάδης και η ομάδα του. Λίγες ημέρες αργότερα, και συγκεκριμένα στις 8 Ιανουαρίου 2013, το μωράκι κατέληξε.
Ο ιατροδικαστής Ανδρέας Γκότσης με το πόρισμά του έδωσε έτσι την ευκαιρία στους γονείς να μην έχουν καμία επίπτωση στη δίκη που ακολούθησε.
Ο ιατροδικαστής απεφάνθη ότι ο θάνατος του άτυχου μωρού επήλθε «συνεπεία ιογενούς μηνιγγοεγκεφαλίτιδος», την οποία στήριξε στην ιστολογική εξέταση. Ο ίδιος απέδωσε στη λοίμωξη τα κεφαλαιματώματα του μωρού.
Ο ιατροδικαστής Πατρών έκανε αναφορά σε ταρακούνημα του μωρού, για το οποίο όμως υποστήριξε ότι μπορεί να είναι «shaken baby syndrome», αλλά επειδή ήταν νεογέννητο μπορεί τα ευρήματα να προκλήθηκαν από σχετικά μικρά ταρακουνήματα του σώματος. Μίλησε ακόμα για αιμορροφιλία, σπασμούς, εγκεφαλίτιδα, εγκεφαλικό οίδημα.
Ο κ. Γκότσης δεν έκανε καμία αναφορά στα παλιά κατάγματα στα πλευρά, ενώ αγνόησε εντελώς τους εμφανείς μώλωπες: «Τονίζεται ότι κατά τη νεκροψία – νεκροτομή δεν διαπιστώθηκαν καθόλου αλλοιώσεις της χροιάς του δέρματος, πόσο μάλλον εκχυμώσεις, ενώ επισημαίνεται ότι επί υπαρκτών εκχυμώσεων αυτές αναμένεται να εξαφανιστούν πλήρως μόνο μετά το πέρας 20 έως 25 ημερών. Αντιθέτως, οι αρχικά διαγνωσθείσες έντονες αγγειοκινητικές διαταραχές και τα στικτά αιμορραγικά στοιχεία θα μπορούσαν να έχουν εξαφανιστεί έως και τη στιγμή του θανάτου», αναφέρει η ιατροδικαστική έκθεση.
Νοσοκομείο Ιωαννίνων
Εκτός από τον ιατροδικαστή Ανδρέα Γκότση, ούτε οι γιατροί του Νοσοκομείου Ιωαννίνων είδαν σημάδια κακοποίησης. Ο Ανδρέας Γκότσης αναφέρει στην έκθεσή του ότι επικοινώνησε με τους γιατρούς που παρέλαβαν το παιδί στα Ιωάννινα και τον ενημέρωσαν ότι δεν εντόπισαν κανένα σημάδι κακοποίησης.
Σημειώνεται ότι ο ιατροδικαστής είχε γνωματεύσει ως παθολογικούς τους θανάτους του πρώτου παιδιού της Μουρτζούκου που πέθανε σε ηλικία 19 ημερών και του 6 μηνών βρέφους της Κατερίνας Ροδίτη που κατέληξε το 2021 στα χέρια της Ειρήνης Μουρτζούκου. Μωρά για τα οποία η 25χρονη ομολόγησε ότι τα δολοφόνησε, όπως και τη δεύτερη κόρη της Μαρία-Φρειδερίκη και την αδελφή της Ζωή-Ηλιάνα. Όσον αφορά τον Παναγιωτάκη, η Τριμελής Επιτροπή στο πόρισμά της ανέτρεψε την έκθεση Γκότση που υποστήριζε ότι ο θάνατος του βρέφους οφείλεται σε παθολογικά αίτια (λοίμωξη του αναπνευστικού και του γαστρεντερικού).
Ιστορικό βίας
Εκτός από το μωράκι που πέθανε το 2013 στην Πάτρα, αποκαλύφθηκε ότι και το δεύτερο παιδί της οικογένειας, ένα βρέφος 2 μηνών και 19 ημερών, έφερε σημάδια κακοποίησης.
Το μωράκι νοσηλεύτηκε τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2014 στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Οι γιατροί διαπίστωσαν «κάταγμα μηριαίου και θλαστικό τραύμα στο κεφάλι από τέμνον όργανο». Γίνεται αναφορά στον εισαγγελέα Ιωαννίνων: «Δύο γονείς κακοποιούν το μωρό τους. Βρέθηκε πρόσφατα και με γύψο στο πόδι. Αυτό το ζευγάρι είχε ένα μωρό το οποίο σε ηλικία μηνών έχασε τη ζωή του σε νοσοκομείο της Πάτρας εξαιτίας ξυλοδαρμού. Οι συνθήκες είναι ακατάλληλες».
Οι γονείς χάνουν την επιμέλεια και το μωρό μεταφέρεται σε ίδρυμα.
Τα άλλα παιδιά
Η οικογένεια έχασε την επιμέλεια και του τρίτου παιδιού της τον Φεβρουάριο του 2016, όταν και σε αυτή την περίπτωση το βρέφος, 40 ημερών, μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο.
Ο πατέρας των παιδιών καταδικάστηκε για ενδοοικογενειακή βία και οδηγήθηκε στη φυλακή. Ο ίδιος, σύμφωνα με το «Χαμόγελο του Παιδιού», είχε τηλεφωνήσει στον Οργανισμό πριν από περίπου ένα χρόνο και έκανε καταγγελία ότι η εν διαστάσει σύζυγός του κακοποιεί το ηλικίας 5,5 ετών τέταρτο παιδί τους.
Μπαλάκι οι ευθύνες
Η μητέρα του 2,5 μηνών βρέφους μιλώντας στην «Μ» επιμένει ότι το παιδί της πέθανε από ιογενή εγκεφαλίτιδα. Όσον αφορά τις κατηγορίες που απευθύνει ο πατέρας των παιδιών εις βάρος της ότι τα κακοποιούσε, υποστηρίζει ότι αυτό το κάνει επειδή τον έκλεισε στη φυλακή για ενδοοικογενειακή βία: «Τα παιδιά δεν έχουν κακοποιηθεί και μας πήρε τα δύο παιδιά η Πρόνοια λόγω του θανάτου του μωρού το 2013. Εγώ είμαι πολύ πιο καθαρή από τον εν διαστάσει σύζυγό μου. Έχω ένα παιδάκι που το μεγαλώνω μόνη μου εδώ και 18 μήνες. Μου έχει κάνει καταγγελία ότι το κακοποιώ, μόνο που εγώ έχω και έγγραφα ότι το πάω σε παιδοψυχολόγο. Έρχεται και η Πρόνοια στο σπίτι μου.
Είναι μια χαρά και τώρα ξεκίνησε να πηγαίνει στο σχολείο. Την κοπέλα που γεννήθηκε το 2014 μας την πήραν για ένα χτυπηματάκι, το οποίο ο ίδιος της ο πατέρας το ρίχνει σε μένα επειδή είμαστε σε διάσταση και τον έχω κλείσει για ενδοοικογενειακή βία στη φυλακή! Θέλει να με εκδικηθεί με αυτόν τον τρόπο!», καταλήγει η μητέρα.
Δημήτρης Γαλεντέρης – Ιατροδικαστής: «Η Δικαιοσύνη να αποφασίσει για την έκβαση της υπόθεσης»
«Η διερεύνηση της παιδικής κακοποίησης, ενώ δεν θεωρείται εύκολη υπόθεση, οφείλει πάντα να είναι εξονυχιστική και να υποβοηθείται από ευρήματα και στοιχεία όλων των εμπλεκόμενων επαγγελματικών ειδικοτήτων. Έτσι, συνεκτιμώντας τα πάντα, προσπαθούμε να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να έχουν σκοπό να ‘‘κλειδώσουν’’ δικαστικές αποφάσεις, αλλά οφείλουν να βοηθήσουν τη Δικαιοσύνη να αποφασίσει δίκαια και αιτιολογημένα.
Γενικά, στην άσκηση του λειτουργήματός μας, αν και δεν είναι πάντα ξεκάθαρη και δύναται να εμφανίζει σημαντικές δυσκολίες, ειδικά όταν τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας έχουν πολυδιάστατη ερμηνεία και όχι παθογνωμικό χαρακτήρα, υπάρχουν υποθέσεις που τα ευρήματά μας μάς καθοδηγούν σε σχετικά ασφαλή συμπεράσματα. Ως προς το συγκεκριμένο περιστατικό, η εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα και αφορά την παρουσία παλαιών καταγμάτων σε συνδυασμό με την παρουσία εκχυμώσεων, κεφαλαιματωμάτων (συλλογές αίματος μεταξύ του οστού του κρανίου και του περιοστέου) και αιμορραγικών συλλογών εντός του κρανίου, οφείλει να θέσει αυτόματα την υπόνοια άσκησης βίας, η οποία και θα πρέπει να αποκλειστεί με κάθε τρόπο και έπειτα να καταλήξουμε, ενδεχομένως, στην περίπτωση των παθολογικών αιτίων, η οποία όμως επίσης θα πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένη. Αν δεν προκύπτει σαφής αιτιολόγηση, τότε η υποχρέωση του (κάθε) ιατροδικαστή είναι να εκφράσει τον προβληματισμό του και να επιτρέψει στη Δικαιοσύνη, την οποία εμπιστευόμαστε πλήρως, να αποφασίσει απρόσκοπτα για την έκβαση της υπόθεσης».
