Του Δημήτρη Καραγεωργόπουλου, συνδικαλιστή
Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνη, πιο δόλια και πιο καταστροφική εν τέλει για την Πάτρα, πολιτική ρητορική, από αυτή που χρησιμοποιεί η Δημοτική Αρχή του κ. Πελετίδη.
Μόλις σήμερα, μια ημέρα μετά τη φωτιά που ξέσπασε σε βυτιοφόρο υγροποιημένου αερίου στην Εθνική Οδό, ο κ. Πελετίδης αξιοποιεί το γεγονός για να επιχειρηματολογήσει υπέρ των λόγων που εδώ και χρόνια έχουν καταστήσει τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις, τις βιομηχανίες και τα δημόσια κτίρια της 3ης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, βορρά των ολιγοπωλιακών ομίλων καυσίμων και ενέργειας.
Η Πάτρα και η Αχαΐα μας, εδώ και χρόνια μάταια αναμένουν την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου. Πέρασαν Κυβερνήσεις, Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, Περιφερειάρχες, Δήμαρχοι που έταζαν εν γνώσει τους το ανέφικτο. Έριχναν προεκλογικά στο πόπολο το μεγάλο «παραμύθι» της κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου, με τα χρόνια να περνούν «υπέροχα»…με τους κάθε λογής «αρχόντους» να διαιωνίζουν την πολιτική τους ύπαρξη στις ίδιες καρέκλες λέγοντας χοντροκομμένα ψέματα, και με τα νοικοκυριά να συνεχίζουν να τα «ακουμπούν» κανονικά στους πετρελαιάδες και τους μεγάλους ενεργειακούς παρόχους, τη βιομηχανική μας περιοχή να μαραζώνει εξαιτίας του υψηλού ενεργειακού κόστους, τις επιχειρήσεις και τις βιοτεχνίες να πληρώνουν 400% της τιμής του ενοικίου τους σε ρεύμα για να λειτουργήσουν.
Και ξαφνικά έρχεται το 2013 ο κ. Πελετίδης. Ο «καλός άνθρωπος», ο κομμουνιστής Δήμαρχος που όλοι περίμεναν…να κάνει τη διαφορά. Και αντί να δώσει λύσεις με την εξουσία που του χορήγησε ο λαός, τι έκανε; Ακολούθησε την πεπατημένη. Έταξε κι αυτός, με ολίγον αγωνιστικό «πασπαλιζέ», τα ίδια που έταζαν οι προηγούμενοι…«Θα διεκδικήσουμε την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου για τα λαϊκά στρώματα», επαναλαμβάνει ξανά και ξανά εδώ και 10 χρόνια με τον κομουνιστικό αυτισμό που τον διακρίνει, αγνοώντας λύσεις και προτάσεις που θα ελαφρύνουν οικονομικά τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, θα απαλλάξουν τις επιχειρήσεις και τις μικροβιοτεχνίες από το βραχνά μέρους του ενεργειακού κόστους και θα καταστήσουν ανταγωνιστική την βιομηχανική μας περιοχή. Μια βιομηχανική περιοχή που κάλλιστα θα μπορούσε και πάλι να ανθίσει και να προσελκύσει ενεργοβόρες βιομηχανίες που σήμερα επιλέγουν άλλες περιοχές λόγω του χαμηλού ενεργειακού κόστους εκεί.
Το κυριότερο όμως, θα μπορούσε να εξοικονομήσει ο Δήμος σημαντικά κονδύλια από το ενεργειακό κόστος της όλης λειτουργίας του, κονδύλια που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων και για έργα σημαντικά, έργα αναπτυξιακά που θα φέρουν επενδύσεις και θέσεις εργασίας.
Εις μάτην όμως. Συνειδητή επιλογή του Δημάρχου, αυτού του «καλού ανθρώπου» και της Δημοτικής του Αρχής, η στασιμότητα ή μάλλον το πισωγύρισμα της πόλης.
Είδατε σε κάποιο κτίριο από τα εκατοντάδες που ανήκουν στο δήμο να τοποθετούνται φωτοβολταϊκά; Όχι είναι η απάντηση.
Είδατε μήπως φωτοβολταϊκά στο δημοτικό ηλεκτροφωτισμό στους δρόμους και τις πλατείες; Φυσικά και όχι.
Είδατε να εφαρμόζεται έστω και μια καινοτομία δέκα χρόνια τώρα; Μήπως αξιοποιήθηκαν τα «κάλη» της Αχαϊκής Πρωτεύουσας για να προσελκύσουμε τουρίστες; Τίποτα από αυτά.
Μήπως στήριξε ο κ. Πελετίδης την όποια ιδέα, την όποια πρόταση για αξιοποίηση του πιο ασφαλούς, του πιο φυσικού «αγωγού»…που δεν είναι άλλος από τον υδάτινο «αγωγό»; Όχι βέβαια.
Η Πάτρα δεν είναι η Λάρισα για να σκάψεις αγωγούς στον κάμπο να μεταφέρεις το αέριο. Η Πάτρα βρέχεται από θάλασσα και έχει ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια. Πλοία μπορούν να μεταφέρουν σε καθημερινή βάση με ασφάλεια το αέριο που έχει ανάγκη ολόκληρη η πόλη και οι επιχειρήσεις της. Πλοία κύριε Δήμαρχε. Ούτε αγωγοί, ούτε βυτιοφόρα, ούτε…τρίκυκλα με γκαζομπουκάλες…
Με λίγα λόγια, ο κ. Πελετίδης και η Δημοτική του Αρχή δεν επιθυμούν καμία ανάπτυξη, καμία προοπτική για την πόλη και τους πολίτες. Επιδιώκουν συνειδητά την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Αυτό εξυπηρετεί τον (σοβιετικό) τύπο «διαχείρισης» του αυτοδιοικητικού εργαλείου που λέγεται Δήμος και τοπική αυτοδιοίκηση. Πάντα πρέπει να φταίνε οι άλλοι για την κατάντια και την παρακμή και πάντα να υπάρχει ο «πατερούλης», ο «καλός άνθρωπος», που θα σου φέρει το μεσημέρι στο σπίτι το πιάτο από το συσσίτιο για να την βγάλεις μέχρι την επόμενη ημέρα.
Υ.Γ. Ευτυχώς που το βυτιοφόρο δεν εξερράγη, να εμπλουτιστεί και με κρότο η σημερινή «αφήγηση» του «καλού ανθρώπου»…όχι όμως και καλού Δημάρχου. Ευτυχώς που στην Ελλάδα δεν λειτουργούν πυρηνικά εργοστάσια τύπου Τσερνόμπιλ, να τα έχουν ως πρότυπο λειτουργίας οι… «καλοί μας άνθρωποι»…
