Οριστικό τέλος δόθηκε χθες στην περιπέτεια γνωστού δασκάλου της Ζακύνθου, καθώς το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Πατρών τον απάλλαξε από όλες τις κατηγορίες περί αποπλάνησης και κατάχρησης σε ασέλγεια σε βάρος δύο μαθητριών του, αποδίδοντάς τον καθαρό και πάλι στην κοινωνία.
Τον Αύγουστο του 2018 η Ζάκυνθος είχε συγκλονιστεί από την είδηση της δίωξης έπειτα από καταγγελίες σε βάρος γνωστού δασκάλου του νησιού, για αποπλάνηση εννέα μαθητριών. Ο δάσκαλος ισχυριζόταν ότι δεν ήταν χάδια, αλλά αγγίγματα ενθάρρυνσης στο κεφάλι και την πλάτη, αλλά κατηγορήθηκε ότι χάιδευε μαθήτριες σε σημεία του σώματός τους και είχε προφυλακιστεί για διάστημα 13 μηνών.
Πρωτόδικα καταδικάστηκε σε 2,5 έτη φυλάκισης με αναστολή, για δύο από τις εννέα περιπτώσεις που αφορούσαν σε δύο αδελφές, καθώς το κατηγορητήριο μετατράπηκε. Μάλιστα, στην Πάτρα όπου είχε δικαστεί και τότε η υπόθεση, στο πλευρό του βρέθηκαν πολλοί Ζακυνθινοί.
Το δικαστήριο αποφάσισε τότε τη μετατροπή της ποινής από αποπλάνηση και ασέλγεια σε προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας, ενώ αναγνώρισε στον 56χρονο το ελαφρυντικό του πρότερου έννομου βίου.
ΔΗΛΩΣΗ ΚΟΡΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
Χθες η υπόθεση επέστρεψε στο Μικρό Ορκωτό Εφετείο Πατρών, που επανεξέτασε την υπόθεση και απάλλαξε πλήρως τον κατηγορούμενο από όλες τις κατηγορίες, όπως ανέφερε στην «Πελοπόννησο» ο συνήγορος υπεράσπισής του Παναγιώτης Κοραντζόπουλος, ο οποίος δήλωσε τα εξής:
«Τέτοιας φύσεως καταγγελίες που εμπεριέχουν έντονα ”ηθικό διλημματισμό” είναι ικανές να δημιουργήσουν συνθήκες ”ηθικού πανικού”, υπό το καθεστώς του οποίου λειτουργούν τόσο οι καταγγέλλοντες, όσο και οι δικαιοδοτικοί παράγοντες στα πρώιμα διαδικαστικά στάδια.
Η αθωωτική απόφαση του ΜΟΕ Πάτρας για τον δάσκαλο και η πρόταση του κ. εισαγγελέα είναι όχι μόνο ”δογματικά” στέρεη ως κατάληξη κρισιολόγησης με αμιγώς ποινικοδικονομικά κριτήρια, αλλά περαιτέρω έγκυρη λόγω της ποιότητας σκέψης των φορέων δικαιοδοσίας.
Αποτελεί δικαίωση για τον εντολέα μου, υπό την έννοια ότι είναι απολύτως συμβατή με το ”περί δικαίου αίσθημα” της ζακυνθινής κοινωνίας, κριτήριο εξωνομικό, πλην όμως επιδραστικό στην παρούσα συγκυρία που ο ΑΠ υιοθέτησε σε μια ατυχή, όσο και ενδοτική νομολογιακή του επιλογή, κατά την άποψή μου».
