«Να εκφράσω την οδύνη μου για τον τραγικό τρόπο που πέθαναν οι άνθρωποι. Έχει αλλάξει η ζωή όλων των κατοίκων από εκείνη την ημέρα. Έχει αλλάξει η ζωή μας για πάντα» είπε ξεκινώντας την απολογία του.
Και αυτός ο κατηγορούμενος υποστήριξε πως η εξάπλωση του φαινομένου ήταν απίστευτα γρήγορη. «Αν και ήμασταν ο τρίτος Δήμος στον οποίο έφτασε η φωτιά… είχαμε την Μαραθώνος που μέχρι τότε ήταν μια ισχυρή αντιπυρική ζώνη. Όμως η φωτιά έφευγε από κορυφή σε κορυφή».
Απαντώντας στις επικρίσεις που δέχτηκε σχετικά με το καθάρισμα της επικίνδυνης ύλης στο Μάτι, είπε πως «είναι δασική περιοχή. Οι κάτοικοι του Ματιού μου ζητούσαν να κόψει ο Δήμος πεύκα που ακουμπούσαν στις στέγες τους. Το δασαρχείο απαγορεύει να ακουμπήσουμε ούτε κλαδί και στέλναμε τα αιτήματα στο δασαρχείο. Πάντα φοβόμασταν το Μάτι και το δάσος του Σχοινιά. Η πρώτη παράλειψη είναι οι καθαρισμοί. Οι καθαρισμοί ήταν μεγάλο πρόβλημα γιατί δεν είχαμε οχήματα. Φτιάξαμε στόλο. Οι κάτοικοι κλάδευαν και τα έβαζαν δίπλα από το οικόπεδο, αλλά εμείς είχαμε τον τρόπο και τα μαζεύαμε».
Ο κατηγορούμενος επανέλαβε αρκετές φορές ότι από την αρχή ανάληψης της δημαρχίας ήταν να γίνουν επενδύσεις στο δήμο Μαραθώνα. «Επενδύσεις δε θα μπορούσαν να γίνουν αν οι κάτοικοι δεν ήταν ασφαλείς, ο δήμος δεν ήταν φροντισμένος και υπήρχε σκουπιδαριό. Είχαμε και την άνοιξη ημιμαραθώνιο και τον Μαραθώνιο αργότερα όποτε τα φτιάχναμε όλα. Ήταν αναξιοπρεπές να μην είναι καθαρά και φροντισμένα. Ανάλογα με τα οικονομικά μας παίρναμε και ιδιώτες για να μαζεύουν. Κάποιες φορές ζητήσαμε και βοήθεια από στρατό» είπε και συμπλήρωσε «συγγνώμη που μιλάω απλά, αλλά έτσι μπορώ να μιλήσω καλύτερα, δεν είμαι σαν την κυρία Δούρου με τους νόμους κι αυτά».
Όσον αφορά στην εκκένωση της περιοχής που δεν έγινε, ο Ηλίας Ψινάκης ανέφερε ότι είναι αρμοδιότητα της πυροσβεστικής. «Την απομάκρυνση των πολιτών την έχει η πυροσβεστική. Δεν μπορεί ο δήμαρχος και στη συγκεκριμένη περίπτωση η περιφέρεια επειδή ήταν πολλοί Δήμοι. Δεν μπορείς να πάρεις χωρίς τεχνογνωσία και μέσα να πάρεις τους πολίτες. Δεν είχαμε ούτε προφορική εισήγηση από κανένα! Μας ζητήθηκαν δυο λεωφορεία να αδειάσει ένα γηροκομείο. Ότι ζητήθηκε έγινε αμέσως. Στην Κινέτα είχαν άλλη εισήγηση και την αδειάσανε».
Προέδρος: Είχατε κάνει ασκήσεις πολιτικής προστασίας;
Ψινάκης: Άσκηση γινόταν πρακτικά. Είχαμε 40 πυρκαγιές εκείνο το καλοκαίρι μετά το Μάτι.
Πρόεδρος: Υπήρχε όργανο του δήμου που επόπτευε την περιοχή για καθαρισμούς;
Ψινάκης: Είχαμε 24 ώρες το 24ωρο το καλοκαίρι γιατί ερχόταν πολύς κόσμος και καταλαβαίνεται τι γινόταν με τα κλαδέματα. Συνέχεια κάναμε κλάδεμα.
Πρόεδρος: Δεν υπήρχαν πεύκα να μην είχαν κλαδευτεί;
Ψινάκης: Δεν υπήρχαν. Εκτός του Ματιού στις άλλες περιοχές κλαδεύαμε συνεχώς. Στο Μάτι όταν μας καλούσαν οι πολίτες, εμείς μεταφέραμε την αίτηση του πολίτη;
Πρόεδρος: Εσείς χωρίς καταγγελίες πολίτη επικοινωνούσατε με δασαρχείο;
Ψινάκης: Βεβαίως! Εμείς κάναμε αγώνα να αποχαρακτηριστεί από δασική περιοχή! Εκτός από κλάδεμα, είχε και στενά δρομάκια, ήταν σαν μονοπάτια. Γι’ αυτό κάηκαν οι άνθρωποι! Το φοβόμασταν πάντα αυτό! (σε αυτό το σημείο ακούστηκε από το ακροατήριο: Ντροπή! Ντροπή!)».
Πρόεδρος: Ατομικές ειδοποιήσεις σε όσους είχαν ακαθάριστα οικόπεδα στέλνατε;
Ψινάκης: Βεβαίως. Νομίζω δηλαδή, ο αντιδήμαρχος θα σας τα πει.
