Του Δημήτρη Σ. Αβραμίδη
Αν θυμάμαι καλά ο αείμνηστος φιλόλογος Γ. Π. Σαββίδης σε ένα από τα βιβλία του είχε δώσει τον τίτλο «Εφήμερον σπέρμα». Ήταν μια συλλογή με επιφυλλίδες, βιβλιοκρισίες και ομιλίες με φιλολογικές και εικαστικές αφορμές, που είχαν δημοσιευτεί στην εφημερίδα «Το Βήμα».
Ο τίτλος του μού είχε κάνει μεγάλη εντύπωση, αφού δήλωνε μια ορισμένη αντίληψη του συγγραφέα για τα κείμενά του που φιλοξενούνταν σε εφημερίδα. Σπέρματα, και μάλιστα εφήμερα λοιπόν.
Να όμως τώρα που, τηρουμένων των αναλογιών, έχουμε στη διάθεσή μας τα εφήμερα σπέρματα του συναδέλφου Διονύση Ζακυνθινού. Πρόκειται για 60 κείμενα που χωρίζονται σε 6 ενότητες που συμπεριλήφθηκαν στο βιβλίο του με τίτλο «Όλα τριγύρω αλλάζουνε….εν Πάτραις» από τις Εκδόσεις «Το Δόντι».
Οι ενότητες αυτές, σε παρένθεση ο αριθμός των κειμένων κάθε ενότητας, είναι οι εξής: Η πόλη μας στο χθες και στο σήμερα (26), Βήματα μετεξέλιξης (5), Με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον (9), Θέατρο-κινηματογράφος (6), Πατρινό καρναβάλι (4), Τουριστικά (10).
Τα 60 κείμενα του Ζακυνθινού έχουν όλα τους ως θέμα την Πάτρα στις διάφορες εκδοχές και στα ποικίλα της προβλήματα. Από το κυκλοφοριακό μέχρι την απουσία μιας θερινής θεατρικής στέγης και από την ανάπλαση της νότιας Πάτρας έως την προβολή της πόλης.
Συγγραφέας και εκδότης επέλεξαν να μην αναφέρεται η χρονολογία κατά την οποία δημοσιεύτηκε το κάθε ένα από αυτά τα κείμενα, ούτε η εφημερίδα στην οποία φιλοξενήθηκαν. Η επιλογή αυτή αποσπά μεν τα κείμενα από τη συγκυρία στην οποία γράφτηκαν, όμως δεν τα αδυνατίζει. Πρόκειται δηλαδή για κείμενα που, τρόπον τινά, υπερβαίνουν τη συγκυρία και διαθέτουν μια διαχρονικότητα. Τα περισσότερα από αυτά θα μπορούσαν άνετα να δημοσιευτούν και σήμερα. Ίσως επειδή τα ζητήματα που θίγονται είναι εξίσου, επίσης, διαχρονικά.
Ωστόσο, τα κείμενα της έκδοσης μιλάνε μεν για τις διάφορες όψεις της πόλης αλλά ταυτόχρονα μας δίνουν και μια αίσθηση της θεματολογίας που απασχολεί τον δημοσιογράφο Ζακυνθινό. Αυτό, λοιπόν, που κυρίως τον απασχολεί είναι η γενέθλια πόλη του και πως μπορεί να γίνει καλύτερη.
Κι ακόμα, πρέπει να το σημειώσουμε, πρόκειται για κείμενα καλογραμμένα, ευκολοδιάβαστα, ενώ επίσης τα διακρίνει ένα ήπιο ύφος. Ο Ζακυνθινός όταν γράφει δεν επιδίδεται στις πολεμικές τέχνες, διατυπώνει τις απόψεις του με ευπρέπεια και ακρίβεια κι αυτό, θαρρώ, πως είναι στις αρετές του βιβλίου του.
Να το κλείσουμε όπως το ξεκινήσαμε. Ολόκληρη η φράση, είναι και μότο στην «Κίχλη» του Σεφέρη, έχει ως εξής: «Δαίμονος επιπόνου και τύχης χαλεπής εφήμερον σπέρμα, τι με βιάζεσθε λέγειν, α υμίν μη γνώναι;» Που θα πει, γόνοι εφήμερης σποράς και κακής τύχης γιατί βιάζεστε να σας πω αυτά που δεν θα σας αρέσουν;
Δεν ξέρω αν τα κείμενα του Ζακυνθινού είναι παιδιά εφήμερης σποράς και κακής τύχης, αλλά αρέσουν.
ΣΣ: Αισθάνομαι την ηθική υποχρέωση να ευχαριστήσω δημοσίως τον συνάδελφο μου, δημοσιογράφο, Δημήτρη Αβραμίδη, για το προαναφερόμενο κείμενο που έγραψε, και το οποίο θα αποτελέσει τον πρόλογο του πρώτου βιβλίου μου με τίτλο: «Όλα τριγύρω αλλάζουνε… Εν Πάτραις».
