Με μία ιδιαίτερα δεικτική ανάρτηση ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης ασκεί κριτική στα έργα και τις ημέρες του πρώην υπουργού Άμυνας επί ΣΥΡΙΖΑ Ευάγγελου Αποστολάκη. Μάλιστα δεν διστάζει να τον χαρακτηρίσει «κρετίνο διεθνούς βεληνεκούς».
H ανάρτηση του Απόστολου Δοξιάδη για τον Αποστολάκη:
Εντάξει, δεν ενόχλησε ότι ο Αποστολάκης έγινε Α/ΓΕΕΘΑ από τον Καμμένο, και μετά, όταν τα τσούγκρισαν ο Καμμένος με τον Τσίπρα, τον έκανε ο δεύτερος υπουργό Εθνικής Άμυνας, με τον Αποστολάκη να βγάζει τη στολή εν ριπή οφθαλμού, να φοράει αστραπιαία το κοστουμάκι του και να τρέχει στον Προκόπη να ορκιστεί; Δεν τους ενόχλησε ούτε μετά, που πήγαινε στα συνέδρια του Σύριζα, ως εν ενεργεία υπουργός κυβέρνησης, και έχασκε, σκασμένος στα γέλια, πλάι στον Νίκο Παππά; Δεν τους ενόχλησε κι αυτό προφανώς. Δεν τους ενόχλησε κατόπιν το ότι έγινε σύμβουλος εθνικής άμυνας του Τσίπρα, ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Ούτε αυτό.
Έστω, όλα αυτά για κάποιο λόγο δεν ενόχλησαν. Άβυσσος η ψυχή των πολιτικών. Αλλά μετά, όταν πλέον ήταν εκτός στρατεύματος και κυβέρνησης, βγήκε ο Αποστολάκης και είπε ότι έκανε αγωνιώδεις προσπάθειες να στείλει πίσω τους 8 ικέτες τούρκους αξιωματικούς, στις 16 Ιουλίου 2016, και έψαχνε εναγωνίως τον Ακάρ για να του τους στείλει πακέτο, με ελικόπτερο, παραβιάζοντας τους νόμους και ασελγώντας στο Σύνταγμα, ντροπιάζοντας τον όρκο του και την τιμημένη στολή του αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού, που φόραγε τόσα χρόνια, για να κάνει το θέλημα του Ερντογάν, σχέδιο, που όπως είπε, του το χάλασε μετά η εμπλοκή της Δικαιοσύνης–ούτε αυτό δεν τους ενόχλησε;
Αλλά ακόμα και αυτό να μην ενόχλησε, τελοσπάντων, βρε παιδιά, δεν ενόχλησε το γεγονός ότι, επιπλέον, βγήκε δημόσια και το παραδέχτηκε, έτσι, χωρίς λόγο, στην ψύχρα, χωρίς να χρειάζεται, χωρίς να τεθεί θέμα, χωρίς καμία ανάγκη, με αυτό τον τρόπο γελοιοπώντας τον εαυτό του, το αξίωμά του, τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, την κυβέρνηση και το κόμμα που μετά υπηρέτησε, αλλά και την πατρίδα του την ίδια. Με άλλα λόγια, πέραν της πατριωτικής και της ηθικής διάστασης, δεν τους ενόχλησε ότι ο Αποστολάκης απέδειξε με την πράξη αυτής της κατόπιν εορτής ομολογίας ότι είναι κρετίνος διεθνούς βεληνεκούς; Αυτό και μόνο, ο αποδεδειγμένος κρετινισμός, κρίθηκε ταιριαστό με το προφίλ ενός ανθρώπου που επιλέχτηκε για να διαχειριστεί ακραίες κρίσεις;
