ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ Ο ΝΟΕΜΒΡΗΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ
Πενήντα δυο χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο εμπνέει και οδηγεί, μας δείχνει το δρόμο γιατί δεν είναι μόνο ιστορικός σταθμός είναι και σχολειό.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν η συνέχεια του λαϊκού εθνοαπελευθερωτικού αγώνα του ΕΑΜ, του Δεκέμβρη του 1944, του ΔΣΕ.
Έπρεπε, και τόλμησε για αυτό, να βάλει τα στήθη του μπροστά στην χούντα και στο διαχρονικό δεξιό δοσίλογο καθεστώς, με την διαφορά όμως, ότι αυτή την φορά θα το νικούσε, και μάλιστα με όρους ανεπίστρεπτους.
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική «δημοκρατία» της κυβέρνησης Μητσοτάκη τον Νοέμβρη του 2025, δεν έχει πολλά να ζηλέψει από τον ιδεολογικό και πολιτικό ολοκληρωτισμό του Νοέμβρη του ’73.
Το έγκλημα των Τεμπών και η συνεχιζόμενη προκλητική συγκάλυψη δείχνουν ότι η δημοκρατία τους και η δικαστική εξουσία, γιατί η δικαιοσύνη δεν υπάρχει, ζέχνει μπόχα και δυσωδία. Αυτή η δικαστική εξουσία που αφήνει ελεύθερους και ανέγγιχτους τους πραγματικά ένοχους για τη δολοφονία 57 αθώων, τους χασάπηδες, τους φραπέδες, τους Αυγενάκηδες, τους Βορίδηδες της μεγάλης ληστείας του ΟΠΕΚΕΠΕ και προφυλακίζει ξανά το Ρωμανό για μια πλαστική σακούλα.
Ο κόσμος της εργασίας στενάζει και δεν βγάζει το μήνα, χωρίς στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, με τα εργατικά ατυχήματα να πολλαπλασιάζονται ανησυχητικά, ενώ την ίδια στιγμή η δημόσια υγεία και παιδεία απαξιώνονται και διαλύονται στο βωμό του κέρδους των ιδιωτών.
Το εξουσιαστικό πολιτικό σύστημα των συμμοριών της ιθύνουσας τάξης στα 6 χρόνια διακυβέρνησης, στηρίζει με νύχια και με δόντια την μεγαλύτερη αμερικάνικη βάση με δικαιώματα κράτους , το Ισραήλ, που συνεχίζει το αιματοκύλισμα και την τρομοκρατία των λαών της Μέσης Ανατολής, την γενοκτονία στη Παλαιστίνη.
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση του κοινωνικοπολιτικού ολοκληρωτισμού ο Νοέμβρης στέκεται όρθιος. Είναι το αντίπαλο δέος. Μπορεί να γονιμοποιήσει τις μεγάλες προοδευτικές δημιουργικές εξεγέρσεις του σήμερα, ενάντια στη καθολική βαρβαρότητα που πολιορκεί το λαό και την κοινωνία της εργασίας .
Το κίνημα των Τεμπών για δικαιοσύνη και δημοκρατία, οι κινητοποιήσεις αλληλεγγύης για λευτεριά στη Παλαιστίνη, για την παιδεία, για τα εργασιακά, για τα αγροτικά είναι ανάσα ελπίδας και ο δρόμος για την ανατροπή.
Το καθήκον, η ευθύνη κάθε αριστερής, προοδευτικής, ανατρεπτικής, ριζοσπαστικής συλλογικότητας είναι να συνδράμει πολιτικά και ιδεολογικά αυτό το δρόμο για την ανατροπή και όχι να πελαγοδρομεί στις αυταπάτες της για κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες χωρίς ιδεολογικές, αξιακές αναφορές, πρόγραμμα και στόχο.
Αυτό είναι το πρόσταγμα της Νοεμβριανής εξέγερσης καταγραμμένο στους τοίχους, στα συνθήματα, στα κείμενα της.
Η σύγκρουση με το σύστημα αυτό δεν μπορεί παρά να έχει άμεσο και καθολικό χαρακτήρα.
Αυτόν τον εφιάλτη, μόνο το μεγάλο Πολυτεχνείο της εποχής μας, μπορεί να τον αντιμετωπίσει και να τον νικήσει.
Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία – Δικαιοσύνη
Λευτεριά στην Παλαιστίνη
Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο ΕΑΜ
