Με την Ειρήνη Μουρτζούκου να βρίσκεται προφυλακισμένη πλέον στις φυλακές Κορυδαλλού, οι Αρχές επικεντρώνονται στην ολοκλήρωση των πορισμάτων για τα αίτια θανάτου του μικρού Παναγιωτάκη.
Οι αναφορές της καθ’ ομολογίαν παιδοκτόνου Ειρήνης Μουρτζούκου, στο απολογητικό της υπόμνημα είναι ανατριχιαστικές, καθώς περιγράφει με λεπτομέρειες την τραυματική παιδική της ηλικία, ενώ για τους θανάτους των τεσσάρων παιδιών που ομολόγησε ότι σκότωσε, ισχυρίζεται ότι έχει κενό μνήμης, αποδίδοντάς τους στην ψυχολογική της κατάσταση.
Η Ειρήνη Μουρτζούκου ισχυρίζεται επιπλέον ότι βρίσκεται στη διάθεση των Aρχών για πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, προκειμένου «να μην μείνει το παραμικρό σημείο της τραγικής αυτής ιστορίας στο σκοτάδι», σύμφωνα με την ΕΡΤ.
Στο 19σέλιδο υπόμνημα που κατέθεσε, η ίδια προχωρά σε ανατριχιαστικούς ισχυρισμούς τόσο για τους θανάτους των βρεφών όσο και για την υπόθεση του μικρού Παναγιωτάκη. Όπως υποστηρίζει, στην περίπτωση του 15μηνου αγοριού «υπάρχει διαφορετικό μοτίβο» σε σχέση με τα άλλα τέσσερα περιστατικά, σημειώνοντας ότι «ο Παναγιωτάκης ήταν αγόρι, ενώ τα υπόλοιπα θύματα ήταν κορίτσια μικρότερης ηλικίας».
«Κενό» για το πώς πέθαναν τα παιδιά
Η 25χρονη ισχυρίστηκε ότι δεν θυμάται με ποιον ακριβώς τρόπο σκότωσε τα παιδιά. Ούτε το δεύτερο κοριτσάκι της που ομολόγησε ότι σκότωσε μέσα στο Νοσοκομείο Παίδων.
Tην ίδια ώρα, επιχειρώντας να στρέψει την υπερασπιστική της επιχειρηματολογία στα ψυχιατρικά της προβλήματα ισχυρίζεται ότι ο Παναγιωτάκης ήταν το παιδί που της έδωσε τη δύναμη να ζήσει και να ξεπεράσει τα ψυχολογικά της προβλήματα: «Ο Παναγιωτάκης μου έδωσε τη δύναμη να ξεπεράσω τα “σκοτάδια” (ψυχιατρικά / ψυχωτικά / σωματικά και όχι μόνο) προβλήματά μου. Με έκανε να βρω την δύναμη να κάνω και πάλι όνειρα…».
Υποστηρίζει επίσης ότι μετά τον θάνατο του παιδιού, η μητέρα του τη φιλοξενούσε κρυφά στην οικία της: «Από την ημέρα θανάτου του Παναγιώτη (5/8/2024) έως και τον μήνα Ιούνιο του έτους 2025 με φιλοξενούσε, κρυφά, στην οικία της στην Αμαλιάδα, γεγονός ασφαλώς μη συμβατό με την, παρουσιαζόμενη δημοσίως, εικόνα της εξοργισμένης (δήθεν) μητέρας».
