Η εισαγγελική παρέμβαση και η εντολή για τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης για να διακριβωθούν τα αίτια των αλλεπάλληλων εκτροχιασμών του προαστιακού της Πάτρας ήταν κάτι το αναμενόμενο.
Ωστόσο, έχει προκύψει, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, ότι πρόκειται για μία ατελέσφορη δικαστική διαδικασία. Οι προκαταρκτικές εξετάσεις, χωρίς να σημαίνει ότι ευθύνονται οι δικαστικοί λειτουργοί, συνήθως αρχειοθετούνται. Eχουμε υποθέσεις που οι έρευνες οδηγούνται σε αδιέξοδο, είτε διότι δεν ανοίγουν στόματα είτε διότι δεν προσκομίζονται έγγραφα, αποκαλυπτικά της τέλεσης ενός αδικήματος, είτε διότι η Δικαιοσύνη παραπλανάται…
Οι παθογένειες του προαστιακού δεν προσφέρονται για επιδερμική αντιμετώπιση, διότι ευθέως άπτονται της δημόσιας ασφάλειας, που αφορά τη μαζική μετακίνηση εκατοντάδων επιβατών ημερησίως.
Συνεπώς, χρειάζεται η δικαστική έρευνα να γίνει σε βάθος και να είναι εξονυχιστική. Αυτό θα συμβεί αν όσοι έχουν τοποθετηθεί δημοσίως (και κόμη περισσότεροι αρμόδιοι του σιδηροδρόμου), κληθούν και καταθέσουν όλα όσα γνωρίζουν για τις παθογένειες του τρένου, που ευθέως παραπέμπουν σε εγκληματικές αμέλειες, άκρως επικίνδυνες για την ασφάλεια και τη ζωή των επιβατών. Κυρίως, αν καταφέρει η δικαιοσύνη να αποσπάσει έγγραφα και μαρτυρίες και δη όσα λένε οι αρμόδιοι παράγοντες του σιδηροδρόμου σε εμάς τους δημοσιογράφους off the record.
Σε κάθε άλλη περίπτωση θα μιλάμε για μία «άσφαιρη» εισαγγελική πρωτοβουλία…
