του Αχιλλέα Ροδίτη
Η «Πολιτεία» έχει αναδείξει πολλές φορές «κακώς κείμενα» που ταλανίζουν τους πολίτες και υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής τους, ιδίως μάλιστα, έχει καταδείξει περιπτώσεις που σχετίζονται με την ταλαιπωρία συμπολιτών με πρόβλημα μερικής ή ολικής τύφλωσης. Το σημερινό δε ρεπορτάζ αποτελεί συνέχεια καταγγελίας από αναγνώστη που αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης, τον κύριο Παναγιώτη ο οποίος μέσω της εφημερίδας απευθύνει έκκληση προς κάθε αρμόδιο προκειμένου να επιλύσει άπαξ δια παντός το πρόβλημα διέλευσης τυφλών από τα πεζοδρόμια της Ελευθερίου Βενιζέλου.
Μία επιτόπια καταγραφή του προβλήματος ήταν αρκετή για να αντιληφθούμε τον βαθμό της δυσκολίας που μπορεί να αντιμετωπίζει κάθε τυφλός συμπολίτης μας σε περίπτωση που τύχει να πρέπει να περπατήσει κατά μήκος αυτών των πεζοδρομίων. Καθώς η ειδική λωρίδα όδευσης τυφλών και στα δύο πεζοδρόμια είναι καλυμμένη σε πολλά και μεγάλα τμήματά του από ξερόκλαδα και χορτάρια που δεν έχουν καθαριστεί και που όσο ο καιρός «ανοίγει» μπαίνοντας για τα καλά στην άνοιξη και οδεύοντας προς την καλοκαιρινή περίοδο, η κατάσταση θα χειροτερεύει. Εκτός βέβαια κι αν οι αρμόδιες υπηρεσίες «φιλοτιμηθούν» και καθαρίσουν τα χορτάρια, ανοίξουν τα πεζοδρόμια και διασφαλίσουν την ασφαλή διέλευση των τυφλών πεζών από αυτά.
«Δεν τολμώ να βγω από το σπίτι μου. Μία απλή βόλτα, αναγκαία για εμένα, που την έκαναν απαγορευτική και επικίνδυνη αν την τολμήσω και επιχειρήσω να βγω έξω», δηλώνει ο κύριος Παναγιώτης ο οποίος κατοικεί στη συνοικία του Αγίου Νεκταρίου, ζητώντας το απολύτως αυτονόητο… Και όλα αυτά, σε μια πόλη και μια χώρα που κατά τα άλλα καυχιέται ότι σέβεται και τιμά τις ανάγκες και τα δικαιώματα Ατόμων με Αναπηρία και ειδικών των τυφλών πολιτών.
Είναι και τα σκουπίδια, τα μηχανάκια, και τα φανάρια!
ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΣ: «Πρέπει να είμαστε …αθλητές, για να περάσουμε απέναντι»!
Βέβαια, είναι αναγκαίο να σημειωθεί πως το πρόβλημα δεν οφείλεται μόνο στα χορτάρια αλλά και στα εμπόδια που στήνονται από εμάς τους ίδιους, είτε αφήνοντας τα σκουπίδια μας, είτε το μηχανάκι ή ακόμα και το αυτοκίνητό μας, πάνω στους «οδηγούς» τυφλών, (λες και συμβαίνει… τεχνηέντως και συνειδητά). Σε κάθε περίπτωση, ο κίνδυνος είναι μεγάλος και καθημερινός.
Αλλά δεν είναι μόνο οι τυφλοί και οι «οδηγοί» τυφλών. Είναι και οι υπόλοιποι που επίσης δεν μπορούν να περάσουν από την πυκνή βλάστηση που καλύπτει μεγάλο τμήμα των πεζοδρομίων. Ιδίως σε σημεία όπου στενεύουν τα πεζοδρόμια, είναι υποχρεωτικό, αν θες να συνεχίσεις την πορεία σου, να κατέβεις στον δρόμο ταχείας κυκλοφορίας και να έρθεις αντιμέτωπος με τον κίνδυνο που εγκυμονεί από τα διερχόμενα αυτοκίνητα που αναπτύσσουν υψηλή ταχύτητα.
ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ
Την κατάσταση κάνουν ακόμα δυσκολότερη και τα αμέτρητα αμάζευτα σκουπίδια, όπως είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε κατά την διάρκεια του ρεπορτάζ που κάναμε στην περιοχή. Είτε στο ύψος της Γεωργίου Παπανδρέου, όπου μετρήσαμε κάδους με σκουπίδια εντός αλλά και εκτός αυτών, είτε όμως και παραπάνω ή παρακάτω στην Ελευθερίου Βενιζέλου. Παντού η ίδια ή παρόμοια σχεδόν, κατάσταση.
ΤΑ ΦΑΝΑΡΙΑ
Τέλος, ένα ακόμα αίτημα των ηλικιωμένων κατοίκων της περιοχής (αλλά και ΑμεΑ και τυφλών) έχει να κάνει με τα φανάρια. Ειδικότερα, με τον χρόνο που διαρκεί το πράσινο για πεζούς. «Όταν πατάς το κουμπί για να σταματήσουν τα αυτοκίνητα και να μπορούμε πεζή να διασχίσουμε τον δρόμο, πρέπει να είμαστε νέοι ή αθλητές για να προλάβουμε να φθάσουμε απέναντι», μας λέει ένας από ηλικιωμένος που… προλάβαινε δεν προλάβαινε να προσεγγίσει τη νησίδα έως ότου ανάψει το πράσινο για τα οχήματα!
