Η Ελευθερία Αρβανιτάκη μίλησε για το αυστηρό και συντηρητικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε. Όπως ανέφερε σε συνέντευξή της στο «Στούντιο 4», η μητέρα και ο αδερφός της την καταπίεζαν, ιδιαίτερα μετά την απώλεια του πατέρα της, με τον αδερφό της να γίνεται πιο αυστηρός.
Στην εφηβεία της, ήθελε να κάνει πράγματα που δεν της επιτρέπονταν, κάτι που την οδήγησε σε συγκρούσεις. «Ο αδερφός μου και η μαμά μου με καταπίεζαν. Είχα γενικά, μια σκληρή εφηβεία, οπότε την παίδεψα αρκετά τη μαμά. Ήθελα να κάνω πράγματα που δεν μου επιτρέπονταν. Ήταν απαγορευμένο να γυρίσω στις 12. Όταν έχασα τον μπαμπά μου και μετά, ο αδερφός μου έγινε πιο αυστηρός», είπε χαρακτηριστικά.
Η τραγουδίστρια αναφέρθηκε επίσης στο κοινωνικό περιβάλλον της γειτονιάς της, όπου όσοι ξέφευγαν από τα καθιερωμένα αντιμετωπίζονταν με καχυποψία. Μάλιστα, η επιλογή της να γίνει τραγουδίστρια θεωρήθηκε από κάποιους «κακός δρόμος». Αποκάλυψε ακόμη πως, όταν ήταν παντρεμένη με τον πρώτο της σύζυγο, ο νοικοκύρης της πολυκατοικίας δεν ήθελε το όνομά της στο κουδούνι, καθώς θεωρούσε πως έπρεπε να φαίνεται μόνο του συζύγου της, ο οποίος ήταν γιατρός.
«Ήμουν σε συντηρητική γειτονιά με πολλούς κουτσομπόληδες και όποιος έφευγε από τη νόρμα της γειτονιάς φαινόταν αλήτης. Και βέβαια, κρίθηκε ότι έγινα τραγουδίστρια, γιατί σου λέει “πήρε τον κακό δρόμο”. Όταν ήμουν παντρεμένη με τον πρώτο μου σύζυγο, ο σπιτονοικοκύρης είπε να μη βάλουμε το όνομά μου στο κουδούνι, γιατί ήθελαν να φαίνεται μόνο του συζύγου που είναι γιατρός και όχι το δικό μου που είμαι τραγουδίστρια», είπε.
Τέλος, αναφέρθηκε στον Διονύση Σαββόπουλο κι εξέφρασε την αγάπη της για εκείνον. «Για μένα είναι ο ήρωάς μου, με τα τραγούδια του μεγάλωσα, τα τραγούδια του τα ακούω ακόμα και είμαι πάντα προσκεκλημένη του στις παραστάσεις που κάνει, στις οποίες πάω πάντα. Είναι ο ήρωας τον παιδικό μου χρόνων. Δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου να σταματήσουμε τη συνεργασία μας», τόνισε κλείνοντας.
