Του Αριστοτέλη ( Άρη) Παναγόπουλου Λογιστή, επιχειρηματία
Είναι 15 Σεπτεμβρίου του 2008 , όταν γίνεται δημόσια γνωστή η κατάρρευση της Lehman Brothers στις Η.Π.Α. . Στην χώρα μας , εκείνη την περίοδο ,οι περισσότεροι πολίτες αγνοούν τι συνεπάγεται αυτή η εξέλιξη .
Αυτή η φούσκα του χρηματοπιστωτικού συστήματος άλλαξε τελείως την Ελλάδα .Έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε , ήρθαν τα μνημόνια , η οικονομία συρρικνώθηκε και ο λαός φτωχοποιήθηκε .
Όσοι γεννηθήκαμε την δεκαετία του 80 , μάθαμε ως φτωχές χώρες τις υπόλοιπες των Βαλκανίων .
Άραγε έχουμε συνειδητοποιήσει ότι πλέον είμαστε εμείς οι ασθενέστεροι εντός Ε.Ε. ;
Η Lehman Brothers είχε χρέη πάνω 630 δις δολάρια στο κύκνειο άσμα της ενώ στα τέλη του 2021 η Ελλάδα θα έχει δημόσιο χρέος περίπου 385 δισ ευρώ ( ή πάνω από 400 δισ δολάρια ) .
Το ιδιωτικό χρέος των ελλήνων για το 2020 ανήλθε στα 242,60 δισ ευρώ .
Εάν αθροίσουμε το δημόσιο και ιδιωτικό μας χρέος θα διαπιστώσουμε ότι η Ελλάδα χρωστάει περισσότερα απο την Lehman Brothers , που έριξε σε ύφεση την παγκόσμια οικονομία .
Σημαντικό επίσης είναι ότι πάνω από 4.000.000 εκατομμύρια ΑΦΜ είναι υπερχρεωμένα , με τα ληξιπρόθεσμα χρέη στην εφορία το 2000 να είναι 9 δισ ευρώ ,
δηλαδή 10% του ΑΕΠ , και το 2021 περίπου στα 109 δις ευρώ , 66 % του ΑΕΠ .
Δεν είναι όμως το μόνο πρόβλημα μας το χρέος , αλλά περισσότερο η μικρή μας οικονομία που θα κυμανθεί περίπου στα 175 δις το ΑΕΠ για το 2021 .
Οι αριθμοί λοιπόν είναι αμείλικτοι , και μαρτυρούν ότι η Ελλάδα είναι ένα απέραντο νεκροταφείο ψυχών χωρίς προοπτική .
Οι πολιτικοί μας όμως δεν επιλέγουν να μιλήσουν με αυτούς τους πραγματικούς αριθμούς , αλλά εμμένουν να έχουν τον ελληνικό λαό στην πλάνη , μιλώντας δήθεν για ανάπτυξη και επενδύσεις .
Εάν αυτό το άρθρο γινόταν εξειδικευμένο , θα ήταν κουραστικό με τους αριθμούς να δείχνουν πως η Ελλάδα , στα επίπεδα βασικού μισθού , στην φορολογία και στο κόστος ζωής είναι στους χειρότερους της Ευρωπαϊκής Ένωσης .
Σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας , μεγεθύνει το προβλημα , καθώς εκτελεί , με τις πολιτικές που εφαρμόζει , τον αδύναμο και ευνοεί τους ολιγάρχες εγχώριους και μη .
Αυτό φαίνεται από το ταμείο ανάκαμψης , που το μετατρέπει σε λάφυρο των πλούσιων επιχειρήσεων που μόνο κάμψη δεν είχαν ,
ως τα εργασιακά και την υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας , που δείχνουν σταθερά το αντιλαϊκό της πρόσημο .
Επτακόσιες χιλιάδες νέοι περίπου έχουν ήδη αφήσει την χώρα μας για τα ξένα , για ένα καλύτερο αύριο , για μία προοπτική .
Κόστισαν στον έλληνα φορολογούμενο άνω των 14 δις για να σπουδάσουν , αλλά δεν υπάρχει καλοπληρωμένη δουλειά εδώ για να μπορούν να εχουν αξιοπρεπή διαβίωση .
Ένα σπίτι , ένα νέο αυτοκίνητο είναι απλησίαστο όνειρο για την πλειοψηφία των ελλήνων , ενώ ελάχιστοι επιθυμούν να κάνουν οικογένεια και παιδιά , ελλείψη χρημάτων .
Τι απαντάει λοιπόν ο προοδευτικός χώρος σε αυτά ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας όντως τα έκαναν μαντάρα σε πολλά θέματα όταν βρέθηκαν στην εξουσία .
Μερικά από αυτά είναι να απορεί κανείς πως συνέβησαν, όπως ότι άνοιξε η κατάσχεση της πρώτης κατοικίας .
Έχει υποχρέωση η αξιωματική αντιπολίτευση να κάνει mea culpa και να εμφανιστεί σοβαρότερη και σοφότερη .
Από την άλλη το ΚΙΝΑΛ δείχνει με την εκλογή νέου προέδρου να σηκώνει κεφάλι .
Ο νέος πρόεδρος οφείλει να αφήσει πίσω τις όποιες συντηρητικές καταβολές του και την αντίληψη , κυρίως στις (παλαιό)κομματικές νεολαίες ότι τα κόμματα είναι παναθηναϊκός – ολυμπιακός .
ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ θα πρέπει να αφήσουν στην άκρη τα εγώ τους , να κοιτάξουν μπροστά , να συνεργαστούν και να απαντήσουν στα προβλήματα των πολιτών .
Η προστασία της πρώτης κατοικίας , η χαμηλή φορολογία στα φτωχά στρώματα , το άνοιγμα της οικονομίας και των επιδοτήσεων μέσω ΕΣΠΑ κυρίως στις μικρές και ανίσχυρες επιχειρήσεις ,
η αύξηση του κατώτατου μισθού , η αντιμετώπιση της ακρίβειας και η αναδιάρθρωση – ενδυνάμωση του δημοσίου συστήματος υγείας είναι μερικά από τα καυτά ζητήματα για τον μέσο πολίτη .
Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να τα υλοποιήσουν με συμμάχους τους ευρωπαίους εταίρους μας , αφού τους αποτυπώσουν την κατάσταση ως έχει, και συζητήσουν από κοινού τις ευθύνες της Ε.Ε. για το μείγμα πολιτικής που μας ανάγκασε να ακολουθήσουμε , φέρνοντας μας σήμερα στην χειρότερη δυνατή θέση .
Η Ελλάδα δεν έχει άλλο χρόνο , εαν χαθεί λοιπόν η ευκαιρία της προοδευτικής διακυβέρνησης στις επόμενες εκλογές, δεν θα μιλάμε πλέον για οικονομική κρίση αλλά για παγιοποίηση της χώρας ώς φτωχό και γερασμένο σε πληθυσμό κράτος της Ευρώπης.
