«∆εν πρόκειται για άνοδο των τιµών αλλά για αποκατάσταση της τιµής την οποία θα πρέπει να λαµβάνουν οι παραγωγοί για να µπορούν να παράγουν», επισήµανε ο πρόεδρος της Ε∆ΟΚ (Εθνική ∆ιεπαγγελµατική Οργάνωση Κρέατος) Ελευθέριος Γίτσας αναφερόµενος στις τιµές πώλησης του κρέατος. Οπως τόνισε, ο στόχος της Ε∆ΟΚ είναι µέσα σε µια τριετία να ξαναέρθει ως επιλογή επαγγέλµατος η δουλειά του κτηνοτρόφου. Για να συµβεί όµως αυτό δεν είναι δυνατόν ένα κιλό κρέας να κοστίζει λιγότερο από έναν καφέ.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Καθημερινής, μεγάλο µειονέκτηµα της ελληνικής αιγοπροβατοτροφίας συνιστά το γεγονός ότι είναι πλήρως στραµµένη στην παραγωγή γάλακτος. Το καλοκαίρι που καταναλώνεται λόγω τουρισµού το 70% του κρέατος, δεν υπάρχουν ελληνικά αµνοερίφια µε αποτέλεσµα να γίνονται µεγάλες εισαγωγές. «Είµαστε η µοναδική χώρα σε όλο τον κόσµο που όλα τα παραγωγικά µας ζώα προορίζονται για γαλακτοπαραγωγή».
Την ίδια στιγµή, ελληνικές φυλές που θα µπορούσαν να χρησιµοποιηθούν για κρεατοπαραγωγή τείνουν σχεδόν να εξαφανιστούν. «Παραδοσιακά εµείς καταναλώνουµε µικρά αρνιά και κατσίκια, τα λεγόµενα γάλακτος, συγκεκριµένες εποχές τον χρόνο. Ωστόσο η εστίαση και ο τουρισµός χρειάζονται µεγάλα ζώα άνω των 20 κιλών, τα οποία µπορούµε να εκθρέψουµε», σηµείωσε ο κ. Γίτσας.
Αυτό πρακτικά σηµαίνει ότι πρέπει να προχωρήσουµε σε γενετική βελτίωση των ζώων και όχι να ζευγαρώνουν συχνά µε αιµοµειξία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η µέση παραγωγή κρέατος ανά πρόβατο/γίδα στην Ελλάδα είναι 6,9 κιλά, ενώ η µέση παραγωγή ενός κρεοπαραγωγικού γαλλικού ή γερµανικού προβάτου είναι 34,5 κιλά και 33,4 κιλά αντίστοιχα.
