Πρόβλημα εύρεσης εργαζομένων αντιμετωπίζει πάνω από μία στις τρεις μικρές επιχειρήσεις, με την πλειονότητά τους να ανήκει στον κλάδο της μεταποίησης.
Ακόμη ένα ενδιαφέρον στοιχείο που προκύπτει από την έρευνα πάντως είναι πως η πλειονότητα των επιχειρήσεων (41,3%) θεωρεί ως κυριότερο παράγοντα για τις ελλείψεις που παρατηρούνται σε προσωπικό, τις μη ανταγωνιστικές αμοιβές που παρέχονται. Από την άλλη πλευρά, σε ποσοστό 36,9% αποδίδουν το πρόβλημα στην επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης ενώ το 35,4%, στην έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού (35,4%).
Οι ειδικότητες με τις περισσότερες κενές θέσεις
Το πρόβλημα που επισημαίνουν οι επιχειρήσεις για την αγορά εργασίας, περί έλλειψης τεχνικά καταρτισμένου προσωπικού, αποτυπώνεται και στα αποτελέσματα της ίδιας έρευνας σχετικά με τις ειδικότητες που παρουσιάζουν τις περισσότερες κενές θέσεις.
Στην πρώτη θέση βρίσκονται οι ειδικευμένοι τεχνίτες και χειριστές μηχανημάτων με ποσοστό 37,1% ενώ ακολουθούν οι εργάτες / βοηθοί μαστόρων / καθαριστές-τριες με 17,9%. Στην τρίτη θέση με 13,2% βρίσκονται ειδικότητες που σχετίζονται με τον τουρισμό και την εστίαση, όπως σερβιτόροι, μάγειρες και ζαχαροπλάστες. Πρόκειται άλλωστε για δύο κλάδους που ειδικά την τελευταία διετία και εν μέσω της ανοδικής πορείας του ελληνικού τουρισμού, το πρόβλημα της έλλειψης εργαζομένων αναδεικνύεται έντονα.
Το 11,1% των κενών θέσεων αφορά σε ειδικευμένους επιστήμονες ενώ σε αντίστοιχο ποσοστό, κενές θέσεις εμφανίζουν και οι ειδικότητες των πωλητών και ταμιών. Οδηγοί – ντιλίβερι με ποσοστό 5,4% και υπάλληλοι 4,3% ακολουθούν στη σχετική λίστα με τις ελλείψεις που καταγράφουν οι επιχειρήσεις.
Ανά γεωγραφική περιοχή, το μεγαλύτερο ποσοστό επιχειρήσεων που αναζητούν εργαζόμενους εντοπίζεται στη Βόρεια Ελλάδα (40,7%) καθώς και στα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη (36,8%). Στις συγκεκριμένες περιοχές, η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού θεωρείται ως ο κυριότερος λόγος που οι επιχειρήσεις δυσκολεύονται να βρουν εργαζόμενους, κάτι που συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τη φύση της κυριότερης οικονομικής δραστηριότητας τους, τον τουρισμό δηλαδή, συνεπώς και με την εποχικότητα της πλειονότητας των προσφερόμενων θέσεων εργασίας. Αντίθετα, στην περιοχή της Αττικής καταγράφεται το υψηλότερο ποσοστό των επιχειρήσεων που θεωρεί ως βασικότερο παράγοντα των ελλείψεων, τις μη ανταγωνιστικές αμοιβές.