Ο Τάσος Τέλλογλου γράφει για την συμφωνία ηλεκτρικής διασύνδεσης, την στάση της ΕΕ, τον ρόλο και τον στόχο της Άγκυρας, αλλά και για τις “λύσεις” που πάντοτε φέρνουν “απώλειες”.
==============
Όταν η Κύπρος αποφάσιζε το 2016-2017 να προχωρήσει με το υποβρύχιο καλώδιο, που θα της διασφάλιζε την ηλεκτρική της σύνδεση με την Ελλάδα, είχε δύο προβλήματα:
1. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρούσε ότι θα πρέπει να ενημερώνει την Τουρκία, ως παράκτιο κράτος, για την εξέλιξη των εργασιών, κάτι στο οποίο η Κύπρος συμφώνησε.
2. Καθώς η Ευρώπη βάζει 700 εκατομμύρια ευρώ για το έργο και έχοντας δεσμευθεί σε υψηλές ταρίφες για τα φωτοβολταϊκά στην Κύπρο, δημιουργούσε έναν ανταγωνισμό που θα οδηγούσε στην περικοπή αυτών των εγγυημένων ποσών.
Αυτό το δεύτερο πρόβλημα η κυβέρνηση Αναστασιάδη δεν ήταν σε θέση να το ξεπεράσει και σε αυτό φαίνεται να “σκοντάφτει” και η σημερινή διοίκηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Σε ότι αφορά την πρώτη υποχρέωση, η ΕΕ ενημέρωνε σταθερά την Τουρκία για την εξέλιξη του έργου και φαίνεται ότι αυτό έγινε εγκαίρως για την αποστολή του ιταλικού πλοίου, όπως είπαν στον ΑΝΤ1 καλά πληροφορημένες ευρωπαϊκές πηγές.
Συνεπώς και η Αθήνα και η Λευκωσία γνώριζαν τι επρόκειτο να συμβεί, καθώς οι Τούρκοι ήθελαν να είναι παρόντες, αλλά και να γνωρίζουν.
Έπειτα τα πράγματα “ξέφυγαν”, καθώς αυτού του είδους οι συνεννοήσεις υπό ευρωπαϊκή σκέπη, έπρεπε να αποκτήσουν κάποια “ορατότητα”. Όμως, οποιαδήποτε συνεννόηση με την Τουρκία είτε πρόκειται για την Ανατολική Μεσόγειο είτε για το Κυπριακό, αποκτά κάποια στιγμή “ορατότητα “. Κι αυτήν πρέπει να αποφασίσει να αντέξει κάθε ελληνική ή κυπριακή διοίκηση, που έχει αποφασίσει να καθίσει σε ένα τραπέζι.
Λύσεις προϋποθέτουν και τη δυνατότητα υιοθέτησης τους από το οικείο εκλογικό σώμα ή τουλάχιστον την ανοχή του εκλογικού σώματος για αυτές.
Τούτων δοθέντων, οι σημερινές κυβερνήσεις τόσο στην Αθήνα όσο και στην Λευκωσία δεν φαίνεται να έχουν αποφασίσει τι θέλουν: ”λύσεις” χωρίς ”απώλειες” δεν υπάρχουν.
Αλλά και οι μη λύσεις έχουν “απώλειες”. Επί ένα διήμερο μετά την Κάσο, η τουρκική στρατοχωροφυλακή κάθισε στους στρατώνες της και ξαφνικά οι βάρκες πολλαπλασιάστηκαν στο Αιγαίο. Quid pro quo (μτφ. “δούναι και λαβειν”).
