Του Γιώργου Καρβουνιάρη*
Σε μια συγκυρία που η πολιτική συζήτηση υποβαθμίζεται συστηματικά από επικοινωνιακούς μηχανισμούς και προσχηματικές αντιπαραθέσεις, η ανάγκη για καθαρό λόγο και στρατηγική ειλικρίνεια είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Το παρακάτω άρθρο δεν γράφεται για να «χαϊδέψει» αυτιά, αλλά για να ταρακουνήσει συνειδήσεις εντός κι εκτός παράταξης. Γιατί η Ιστορία γράφεται από αυτούς που καταλαβαίνουν πότε είναι η ώρα να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Η κυβέρνηση, σε αγαστή συνεργασία με τα συστημικά μέσα ενημέρωσης και τις «ευθυγραμμισμένες» εταιρείες δημοσκοπήσεων, έχει εξαπολύσει μια οργανωμένη και διαρκή επιχείρηση αποδόμησης του ΠΑΣΟΚ. Όχι επειδή το ΠΑΣΟΚ “δεν τραβάει”, αλλά ακριβώς επειδή είναι το μόνο κόμμα που μπορεί –και ξέρει– πώς να το κάνει. Το μόνο κόμμα που μπορεί να σταθεί απέναντί της με σοβαρότητα, θεσμικότητα, ιστορικό βάθος και πολιτική πρόταση διακυβέρνησης, όχι απλώς καταγγελτικό λόγο.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει αρθρώσει τον πιο συγκροτημένο πολιτικό λόγο στη χώρα, με πλήρες πρόγραμμα και σαφή προσανατολισμό υπέρ των κοινωνικών στρωμάτων που έχουν πραγματικά ανάγκη. Και όμως, το αφήγημα που συστηματικά καλλιεργείται μέσω ΜΜΕ και δημοσκοπήσεων είναι πως «δεν εμπνέει». Η πραγματικότητα διαστρεβλώνεται τεχνηέντως, με στόχο να αποδυναμωθεί η εικόνα του ΠΑΣΟΚ ως αξιόπιστης εναλλακτικής. Μας θέλουν αόρατους, περιθωριακούς, και κυρίως ανίκανους να διεκδικήσουμε τη θέση που δικαιούμαστε: την ηγεμονία στον προοδευτικό χώρο και, εν τέλει, τη διακυβέρνηση της χώρας.
Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι ότι αυτή η καλά μελετημένη επίθεση βρίσκει δυστυχώς συμμάχους και εντός των τειχών. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αντί να αναγνωρίσουν τη συγκυρία και τον κοινό στόχο, επιλέγουν να λειτουργούν με όρους ρεβανσισμού. Άλλοι, εγκλωβισμένοι σε προσωπικές πικρίες του παρελθόντος, δεν διστάζουν να υπονομεύσουν τον σημερινό ηγέτη. Και κάποιοι, λιγότερο συνειδητά, πέφτουν θύματα της κυβερνητικής και συχνά αντιπολιτευτικής προπαγάνδας, αμφισβητώντας την ίδια την προοπτική του κόμματος.
Αυτό δεν είναι πολυφωνία. Δεν είναι ελευθερία λόγου. Είναι πολιτική αυτοχειρία. Είμαστε σε πόλεμο – και σε πόλεμο δεν ανοίγεις δεύτερο μέτωπο την ώρα που ο εχθρός επιτίθεται. Ο Ανδρουλάκης δεν μπορεί να πολεμά και απέναντι και πίσω του.
Και στο κάτω-κάτω, δεν είναι μόνο ο Πρόεδρος. Είναι τα εκατοντάδες χιλιάδες μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ, που πιστεύουν σε κάτι μεγαλύτερο από προσωπικές στρατηγικές. Που νοιάζονται για την κοινωνία, όχι για τους ρόλους στα δελτία τύπου. Που δίνουν καθημερινά μάχη στο πεδίο, με αξιοπρέπεια, γιατί πιστεύουν σε μια καλύτερη Ελλάδα. Σε αυτούς δεν αξίζει αυτή η εικόνα. Δεν τους αξίζει μια παράταξη εγκλωβισμένη στην εσωστρέφεια. Τους αξίζει μια παράταξη ενωμένη, μαχητική, νικηφόρα.
Και αυτό είναι στο χέρι όλων μας.
*Ο Γιώργος Καρβουνιάρης είναι δημοσιογράφος, Γ.Γ. της Ένωσης Συντακτών Πελοποννήσου- Ηπείρου- Νήσων, υποψήφιος βουλευτής Αχαΐας ΠΑΣΟΚ το 2023
