Εδρασαν πάλι οι φίλοι του σιδηρόδρομου και τα βάζουν με τον Δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη λέγοντας μάλιστα πως … “δεν πιστεύουν στην υπογειοποίηση του τρένου”! Ουσιαστικά δηλαδή επαναλαμβάνουν την πάγια θέση τους η οποία ταυτίζεται… με τον αποκλεισμό της παραλιακής ζώνης από τους κατοίκους της Πάτρας! Αν δε κρίνουμε από την περίπτωση του Ακταίου… τείχη θα υψωθούν μέσα στην πολη, ενώ οι κάθετοι δρόμοι προς τη λιμενική ζώνη θα είναι και πάλι οι ίδιοι…! Ελάχιστοι!
Η παρέμβαση των Φίλων Προαστιακού Σιδηροδρόμου Πάτρας αναφέρει:
Αυταπάτες δεκαετιών, φαραωνικοί σχεδιασμοί και απρόβλεπτες εξελίξεις θέτουν την Πάτρα μπροστά σε μια όλο και πιο περίπλοκη κατάσταση. Απαιτείται αναγνώριση της πραγματικότητας, χάραξη προτεραιοτήτων, θάρρος για ρεαλιστικές αποφάσεις. Οι ΦΙΛΟΙ του ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ της ΠΑΤΡΑΣ κρίνουμε ότι η χωρίς μάσκες περιγραφή της πραγματικότητας συμβάλει στην επιλογή ρεαλιστικών λύσεων που προωθούν τα συμφέροντα της πόλης.
Η πραγματικότητα για την Ηγουμενίτσα
Η ανάπτυξη του Λιμανιού της Ηγουμενίτσας οδήγησε στην εξαγορά του Οργανισμού Λιμένος από επενδυτικό Όμιλο, γεγονός αναμενόμενο αφού κάτι τέτοιο ήταν γνωστή στρατηγική των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών.
Αυτό που αντιμετωπίσθηκε με έκπληξη και αποτυπώθηκε με έντονο τρόπο στο Δημόσιο Διάλογο ήταν η αναφορά του Πρωθυπουργού στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας ως το τρίτο λιμάνι της χώρας. Φαίνεται ότι η πόλη μας αγνοούσε ότι σε όλες τις στρατηγικές μελέτες ανάπτυξης των λιμένων της χώρας εδώ και 30 χρόνια είχαν προβλέψει την εξέλιξη της κίνησης του λιμένα της Ηγουμενίτσας αφού η κατασκευή της Εγνατίας και της Ιόνιας οδού θα το καθιστούσαν πιο ελκυστικό σε σχέση με αυτό της Πάτρας όσον αφορά το χώρο της Βόρειας Ελλάδας αλλά και των Βαλκανίων.
Αναγκαία η χάραξη στρατηγικών για το λιμάνι της Πάτρας
Πιστεύουμε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση με ρεαλισμό και να επανατοποθετηθεί η σχέση της Πόλης με το Λιμάνι. Το Λιμάνι είναι και θα παραμείνει ένα RO-RO (διακίνηση φορτίων με νταλίκες) λιμάνι το οποίο έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και χώρο επιρροής. Οφείλουν αυτά τα χαρακτηριστικά να αναγνωριστούν και να χαραχθούν στρατηγικές (σιδηροδρομική σύνδεση, ανάπτυξη μαρίνας υψηλών προδιαγραφών, συνεργασίες για την κρουαζιέρα κλπ.), ώστε η πόλη να αξιοποιήσει όλα τα οφέλη και να μην το αντιμετωπίζει ως ένα ξένο σώμα στο παραλιακό της μέτωπο αλλά ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συγκοινωνιακού της δικτύου το οποίο πρέπει να εκμεταλλευτεί με κάθε τρόπο. Η Πάτρα είναι και θα παραμείνει συγκοινωνιακό κόμβος.
Τα χρονοδιαγράμματα και τα σχέδια επαναπροσδιορίζονται
Μετά την τραγωδία των Τεμπών και τις καταστροφικές συνέπειες του Daniel, όλα τα χρονοδιαγράμματα για την ολοκλήρωση της Σιδηροδρομικής σύνδεσης του Λιμένα Πάτρας με την Αθήνα φαίνεται ότι επαναπροσδιορίζονται. Ο προφανής λόγος είναι ότι τα κονδύλια που απαιτούνται για αποκατάσταση της Σιδηροδρομικής σύνδεσης Αθήνας Θεσσαλονίκης είναι πολύ μεγάλα, επομένως μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού για τις σιδηροδρομικές υποδομές θα οδηγηθεί εκεί.
Θεωρούμε δεδομένο ότι θα υπάρξει καθυστέρηση για την ολοκλήρωση των μελετών και της κατασκευής της σύνδεσης του λιμένα της Πάτρας με το σιδηροδρομικό δίκτυο. Πόσο μάλλον που η απαίτηση της υπογειοποίησης (από το Ρίο όπως διεκδικεί ο Δήμος ή από την Κανελλοπούλου όπως έχει εκφραστεί ως σχεδιασμός από το Υπουργείο) εκτινάσσει τα κόστη στα ύψη και ο χρόνος ολοκλήρωσης παραμένει άγνωστος.
Να εστιάσουμε στη σύνδεση του Ρίου με την Αθήνα
Παρόλο που πιστεύουμε ότι η υπογειοποίηση σε κάθε μορφή της είναι μη ρεαλιστικό και μη αναγκαίο έργο, οφείλουμε τώρα να διαχωρίσουμε το έργο όσον αφορά τις διεκδικήσεις και να εστιάσουμε στην ταχεία ολοκλήρωση της ηλεκτροκίνητης σιδηροδρομικής σύνδεσης του Ρίου με την Αθήνα. Δεν πρέπει με κανένα τρόπο οι όποιες καθυστερήσεις στα συνολικά χρονοδιαγράμματα να επηρεάσει αυτή την σύνδεση. Μάλιστα με δεδομένο ότι έτσι και αλλιώς η όποια υπογειοποίηση (αν και όπως γίνει) δεν πρόκειται να ξεκινήσει πριν από τον υφιστάμενο σταθμό στο Ρίο επιβάλλεται ο προαστιακός να συνδεθεί με το νέο σταθμό στο Ακταίο (οδός Εγνατία). Η βασική υποδομή υπάρχει και παραμένει εγκαταλελειμμένο εργοτάξιο εδώ και χρόνια. Οφείλουμε να το αξιοποιήσουμε με κάθε τρόπο. Παράλληλα να ξεκινήσουν οι μελέτες για τη σύνδεση με Πανεπιστήμιο – Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών.
Ο Προαστιακός σε κίνδυνο
Η δεκαετής επιτυχημένη λειτουργία του προαστιακού κινδυνεύει. Η ελλιπής συντήρηση της προβληματικής γραμμής από τον ΟΣΕ, η ελλιπής έως ανύπαρκτη συντήρηση των συρμών και η παράλογη δρομολόγηση, από πλευράς HELLENIC TRAIN οδηγούν σε υπερβολικές καθυστερήσεις και καταργήσεις δρομολογίων. Αυτό αφαιρεί το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των μέσων σταθερής τροχιάς που είναι η ακρίβεια εκτέλεσης των δρομολογίων και η γρήγορη σύνδεση. Οδηγεί δηλαδή στην απαξίωση του μέσου και σταδιακά κατευθύνει τους πολίτες και πάλι στο ΙΧ. Είναι εμφανές στον καθένα ότι η χρήση του προαστιακού μειώνεται. Αυτό μπορεί να οδηγήσει την Πάτρα χωρίς Προαστιακό.
Απαιτείται άμεση και δραστική ενεργοποίηση του πολιτικού προσωπικού
Το πολιτικό προσωπικό της πόλης (η Υφυπουργός υποδομών που κατάγεται από την Πάτρα, οι βουλευτές, η Περιφέρεια και ο Δήμος) και οι φορείς οφείλουν να παρέμβουν άμεσα και έντονα στον ΟΣΕ, στην HELLENIC TRAIN και στη ΡΑΣ και να εκθέσουν πιεστικά την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στην πόλη. Ο κίνδυνος πλέον είναι ορατός και αν αφεθούν τα πράγματα στην τύχη τους θα είναι πολύ σύντομα μπροστά μας.
Κατανοούμε το ενδιαφέρον του πολιτικού προσωπικού για την ταχεία αποκατάσταση των ζημιών στον Οδοντωτό, θα αναμέναμε όμως αντίστοιχο αν όχι μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα προβλήματα στη λειτουργία του Προαστιακού της Πάτρας που εξυπηρετεί χιλιάδες Πατρινούς.
Οι καιροί ου μενετοί. Η εμμονή σε μη ρεαλιστικούς οραματισμούς απειλεί να περιθωριοποιήσει συγκοινωνιακά την Πάτρα και να υπονομεύσει ένα μεγάλο της επίτευγμα από τη σκοπιά της βιώσιμης συγκοινωνίας: τον Προαστιακό.
