Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου τελικώς μετά από έναν χρόνο στον οποίο χαράσσει τον δικό του δρόμο φαίνεται πως «πειθάρχησε» στα όσα οι ΗΠΑ ζητούν από την 1η Οκτωβρίου. Τα τουλάχιστον έξι άκρως στοχευμένα χτυπήματα από μαχητικά του Ισραήλ στα δυτικά της Πρωτεύουσας του Ιράν εκπληρώνουν από τη μία την δέσμευση του Ισραήλ πως η επίθεση με 180 βαλλιστικούς πυραύλους της 1ης Οκτωβρίου δεν θα μείνει αναπάντητη και από την άλλη στέλνουν ένα ακόμη μήνυμα προς την Τεχεράνη πως τα μαχητικά του Τελ Αβίβ μπορούν να χτυπήσουν οποιονδήποτε στόχο θέλουν στο Ιράν ανά πάσα στιγμή.
Την ίδια στιγμή το χτύπημα του Ισραήλ είναι το πρώτο μέσα σε περισσότερο από έναν χρόνο πολέμου το οποίο ικανοποιεί και την Αμερικανική πλευρά και μάλιστα μόλις μερικές ημέρες μετά την ένατη επίσκεψη του Άντονι Μπλίνκεν στο Τελ Αβίβ. Οι ΗΠΑ είχαν ζητήσει ένα «λελογισμένο» χτύπημα στο οποίο δεν θα περιλαμβάνεται το πυρηνικό πρόγραμμα και τα πετρέλαια του Ιράν και σήμερα τα ξημερώματα πήραν αυτό ακριβώς. Τα μαχητικά του Ισραήλ χτύπησαν μόνο στρατιωτικούς στόχους των Φρουρών της Επανάστασης και μάλιστα με μικρή ένταση καθώς τα έξι συνολικά χτυπήματα δεν συνιστούν ακραία κλιμάκωση.
Και το Ιράν όμως το οποίο δέχθηκε αυτή την φορά τα πλήγματα θα πρέπει να θεωρεί εαυτόν ικανοποιημένο από τις εξελίξεις. Μέσω διαρροών η Τεχεράνη έχει πει εδώ και ημέρες στην Ουάσιγκτον, με την οποία η επικοινωνία παραμένει ενεργή, πως δεν θα απαντήσει στο Ισραήλ εάν το χτύπημα δεν είναι ακραίο. Με τα δεδομένα που υπάρχουν το χτύπημα σε καμία περίπτωση δεν είναι στα πλαίσια τα οποία το Ισραήλ χτυπά τους εχθρούς του σε Βορρά και Νότο και δεν μπορεί να θεωρηθεί ταπείνωση η χθεσινή επιχείρηση ούτε για τον Πρόεδρο ούτε για το θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης.
Οι μόνοι που δείχνουν «ηττημένοι» όσο παράδοξο κι αν φαντάζει αυτό είναι ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός άμυνας του Ισραήλ. Νετανιάχου και Γκάλαντ τις τελευταίες 25 ημέρες έχουν πολλές φορές και δημόσια δηλώσει πως η απάντηση της χώρας τους θα έχει τρία χαρακτηριστικά: μέγεθος, όγκο και αποτέλεσμα. Από τα συγκεκριμένα στοιχεία η επιχείρηση του Ισραήλ δεδομένα περιλάμβανε μήνυμα και αποτέλεσμα αλλά σίγουρα δεν διέθετε όγκο.
Το ότι ο Νετανιάχου επέλεξε να πειθαρχήσει αυτή την φορά στις βουλές και τις παραινέσεις των ΗΠΑ δείχνει πως ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ αποδέχεται πως το διάστημα που απομένει μέχρι τις κρισιμότατες Προεδρικές εκλογές είναι πολύ μικρό για να αυξήσει κι άλλο την ένταση στην περιοχή. Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ έπρεπε επίσης κάποια στιγμή να κάνει μία κίνηση ουσίας και όχι απλά καλής θέλησης προς την χώρα που είναι έμπρακτα στο πλευρό του σε κάθε κίνδυνο. Έχοντας πράξει και αυτό κανένας σήμερα δεν μπορεί να του απαγορεύσει να σχεδιάσει ακόμη ένα χτύπημα στα πρότυπα αυτού που κλιμακωτά διέλυσε τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ. Η κατάσταση τον τελευταίο χρόνο έχει δείξει άλλωστε πως ο πόλεμος διεξάγεται τις περισσότερες φορές με τρόπους που δεν φανταζόμαστε.
