Κοντά στα επίπεδα του 2012 ανήλθαν το 2021 οι συνολικές δαπάνες για την Υγεία, μετά και τη σημαντική άνοδο που επιτεύχθηκε σε σχέση με το 2020 και αποδίδεται κυρίως στις ενισχύσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Σύμφωνα με τα επικαιροποιημένα στοιχεία της Eurostat , τα οποία βέβαια βασίζονται σε δεδομένα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), το 2021 οι συνολικές δαπάνες για την υγεία διαμορφώθηκαν στα 16,7 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι 16,8 δισεκατομμύρια ευρώ το 2012. Μάλιστα το 2021 η δημόσια δαπάνη για την Υγεία, επέστρεψε και πάλι πάνω από τα 10 δισ. ευρώ, όπως ήταν και το 2012.
Βέβαια η ποιοτική διαφορά η οποία εντοπίζεται στα στοιχεία, αφορά στο γεγονός ότι ενώ το 2012, τον πρώτο ιδιαίτερα σκληρό χρόνο περικοπών λόγω μνημονίων στη χώρα, η δημόσια δαπάνη ήταν της τάξης των 11,1 δισ. ευρώ, το 2021 αυτή διαμορφώθηκε στα 10,4 δισ. ευρώ, δηλαδή υπολείπεται τουλάχιστον κατά 700 εκατ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή οι πολίτες πληρώνουμε πλέον πολλά περισσότερα για την υγεία μας, σε σχέση με το παρελθόν. Συγκεκριμένα ενώ το 2012 οι ιδιωτικές δαπάνες των πολιτών είχαν διαμορφωθεί στα 5,1 δισ. ευρώ το 2021 αυτές ήταν 5,6 δισ. ευρώ.
Μελετώντας τα στοιχεία της Eurostat βλέπουμε επίσης και διαφορετικές προσεγγίσεις όσον αφορά στα πεδία που απορροφούν τη δημόσια και την ιδιωτική δαπάνη. Ειδικότερα το 2012, από το σύνολο των 11,1 δισ. ευρώ της δημόσια δαπάνης, τα σχεδόν 6 δισ. ευρώ δηλαδή το 54% αφορούσε δαπάνες για νοσηλείες σε νοσοκομεία και δομές νοσηλευτικής φροντίδας. Το αντίστοιχο ποσό το 2021 ήταν της τάξης των 5,5 δισ. ευρώ ή το περίπου 53%.
Εδώ να αναφέρουμε ακόμη, ότι οι πολίτες πληρώνουν περισσότερα και για κόστη νοσηλείας απ’ ότι το 2012. Συγκεκριμένα, το 2021 πληρώσαμε για νοσήλια περίπου 1,8 δισ. ευρώ όταν εννέα χρόνια πριν το αντίστοιχο κόστος ήταν 1,4 δισ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή το 2021, το Ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε για φάρμακα 2,4 δισ. ευρώ και οι ιδιώτες 2,2 δισ. ευρώ, όταν το 2012 τα αντίστοιχα ποσά ήταν 3,44 δισ. ευρώ και 1,44 δισ. ευρώ. Βλέπουμε λοιπόν μείωση κατά 1 δισ. ευρώ στη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη (υποχώρηση κατά 30%) και αύξηση κατά 750 εκατ. ευρώ στις ιδιωτικές δαπάνες των πολιτών (άνοδος κατά 53%). Φαίνεται λοιπόν πως μεγάλο μέρος από την «απαλλαγή» των δημοσίων δαπανών από τα κόστη φαρμακευτικής περίθαλψης, τα φορτώθηκαν οι ίδιοι οι πολίτες.
Το «πάρτι» στην υγεία
Εδώ αξίζει να κάνουμε και μια αναφορά στο λεγόμενο «πάρτι» στις δαπάνες υγείας και δη στην φαρμακευτική δαπάνη. Αυτό τοποθετείται το 2009, όταν οι συνολικές δαπάνες είχαν διαμορφωθεί στα 22,3 δισ. ευρώ. Τότε οι δημόσιες δαπάνες ήταν της τάξης των 15,3 δισ. ευρώ και οι ιδιωτικές στα 7 δισ. ευρώ, εκ των οποίων οι πολίτες συμμετείχαν με 6,6 δισ. ευρώ.
Ο κλάδος του φαρμάκου αποτελούσε συνολικά το 27% των συνολικών δαπανών με λίγο πάνω από 6 δισ. ευρώ. Τότε η δημόσια δαπάνη για φαρμακευτικά σκευάσματα ήταν 4,7 δισ. ευρώ, ήτοι διπλάσια σε σχέση με σήμερα, ενώ η συμμετοχή των πολιτών ήταν της τάξης του 1,3 δισ. ευρώ δηλαδή 900 εκατ. ευρώ χαμηλότερη απ’ ότι το 2021.
