Βρισκόμαστε στον Φεβρουάριο του 2019, όταν το σπιράλ–μια συσπείρωση ενεργών πολιτών- με επικεφαλής τον Πέτρο Ψωμά, ξεχύθηκε στην πόλη για να διεκδικήσει την ψήφο των Πατρινών. Με σεβασμό στο μεγάλο εγχείρημα, με σεβασμό στον πολίτη. Και τί δεν ακούσαμε τότε! Ότι είμασταν απολιτίκ, καρναβαλιστές, παιδιά του Κέντρου. Έτσι επέλεξαν να μιλούν για εμάς, όλοι όσοι δεν ήθελαν να ανοίξει ο κύκλος του αντιπολιτευτικού λόγου στη βάση, στον απλό πολίτη, στον ανένταχτο κομματικά. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου 2019 λάβαμε 6362 ψήφους (6,38%).
Τέσσερα χρόνια πέρασαν έκτοτε. Αποδείχτηκαν αληθινοί οι χαρακτηρισμοί που μας απέδωσαν τότε; Ο Πέτρος Ψωμάς τους διέψευσε! Πανταχού παρών στην πόλη, στις συνοικίες και τα περίχωρα, με θέσεις για τα μεγαλύτερα και μικρότερα θέματα, διεκδικητικός, διαβασμένος στα τεχνικά θέματα (δυστυχώς δεν ισχύει για όλους τους πολιτευτές αυτό), συνεργάσιμος και συνθετικός. Ποιος είναι απολιτίκ, ποιος παιδί του Κέντρου, ποιος καρναβαλιστής; Ο Πέτρος Ψωμάς είναι ένας αυτοδιοικητικός που απλά όμοιός του δεν έχει υπάρξει σε αυτήν την πόλη, με πάθος και με λόγο. Δίχως προαπαιτούμενα και αποκλεισμούς. Δίχως ραγιαδισμούς αλλά με επιχειρήματα. Συνηθίζεται δυστυχώς ό.τι δεν γνωρίζουμε, να το επικρίνουμε. Κι ο Πέτρος Ψωμάς είναι για όλους μία έκπληξη. Όλοι οι πολιτικοί του αντίπαλοι, τού το έχουν αναγνωρίσει.
Τα μέλη του σπιράλ, μια μεγάλη ομάδα (κι όχι μια κλειστή ομαδούλα) είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό του δικού μας χώρου. Οι εκπρόσωποι της παράταξης ανελλιπώς παρόντες (και με παρεμβάσεις) στα συμβούλια, όπου ήταν εκπρόσωποι. Με επιχειρήματα και διάθεση προσφοράς για το καλύτερο αποτέλεσμα. Δεν έπραξαν παρόμοια όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις, τα πρακτικά των συνεδριάσεων, διαθέσιμα προς όλους. Η μετάφραση του παραπάνω ισοδυναμεί με το ότι στρατευτήκαμε στην ανεξάρτητη κίνηση του σπιράλ για να προσφέρουμε, να συνεισφέρουμε, να αλλάξουμε τον τόπο μας προς το καλύτερο. Τιμήσαμε τους 6362 ψηφοφόρους μας. Δεν ενταχτήκαμε για να ιδεολογικοποιήσουμε όλα τα τεχνικά και διαχειριστικά θέματα και ούτε να κρυφτούμε πίσω από μια κομματική ταυτότητα, επιστρατεύοντας με τον τρόπο αυτό, την έξωθεν καλή μαρτυρία.
Σήμερα βρισκόμαστε ένα μήνα πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτώβρη. Κάποιοι αρέσκονται να ιδεολογικοποιούν την πολιτική προεκλογική ατζέντα. Γιατί άραγε; Τι, και ποιόν φοβούνται; Σε ποια κομματικά παιγνίδια θυσιάζεται το μέλλον της Πόλης; Είναι το διακύβευμα των αυτοδιοικητικών εκλογών στη Πάτρα να αποδείξουμε πόσο αριστεροί, κεντρώοι ή δεξιοί είμαστε; Δεν το πράξαμε επαρκώς στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, φέτος τον Μάιο και τον Ιούνιο; Για να δικαιούται δηλαδή κάποιος να μιλήσει και να εργαστεί για την πόλη του, χρειάζεται να φορέσει πρώτα κομματικό καπέλο; Από πότε η αξία της συμμετοχής στα κοινά, θέτει ως προϋπόθεση την κομματική ένταξη; Και τέλος πώς μεταφράζουν οι δημοτικές παρατάξεις το πρόκριμα της ανεξάρτητης και ακηδεμόνευτης αυτοδιοίκησης, κάθε φορά που το αναφέρουν; Εμείς στο σπιράλ πάντως, το εννοούμε!
Το ερώτημα επαναδιατυπώνεται και επιστρέφει στον πολίτη: Ποιος θέλουμε να διοικήσει την Πάτρα του αύριο; Κάποιος που θα είναι ο Δήμαρχος των λίγων, εκπρόσωπος κυρίως ενός συγκεκριμένου κομματικού χώρου η κάποιος που θα λειτουργήσει με ανοιχτοσύνη για όλους; Πατρινέ οφείλεις να τολμήσεις την αλλαγή! Η Πάτρα δεν μπορεί να περιμένει άλλο!
