Η αμερικανική αγορά αιφνιδιάστηκε δυσάρεστα από τα νέα στοιχεία για την πορεία του πληθωρισμού που απομακρύνουν ακόμη περισσότερο την έναρξη του καθοδικού κύκλου των επιτοκίων από τη Federal Reserve. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Wall Street οι δείκτες υποχωρούν άνω του 1%, οι αποδόσεις των αμερικανικών ομολόγων… καλπάζουν και το δολάριο ενισχύεται σε υψηλό τριών μηνών.
Η αργή αποκλιμάκωση του πληθωρισμού, η συντήρηση της εικόνας υπερθέρμανσης της αγοράς εργασίας και οι υψηλές αντοχές της οικονομίας χάρη στα υγιή επίπεδα κατανάλωσης ήταν στοιχεία που είχαν ήδη τονίσει κορυφαία στελέχη της Fed, τις τελευταίες εβδομάδες, θέλοντας να συγκρατήσουν τον… ενθουσιασμό των επενδυτών για τη διαφαινόμενη αντιστροφή της νομισματικής πολιτικής μέσα στη χρονιά.
Βέβαια, οι traders επέμεναν να έχουν διαφορετική άποψη και μέχρι τον περασμένο μήνα εξακολουθούσαν να δίνουν σημαντικές πιθανότητες στο ενδεχόμενο της πρώτης περικοπής των επιτοκίων στο συμβούλιο του Μαρτίου τροφοδοτώντας έτσι και το ράλι της Wall Street σε νέα υψηλά.
Η συνεχιζόμενη ροή δυσμενών στοιχείων άρχισαν σταδιακά να επηρεάζουν τα προγνωστικά. Άλλωστε, το συμβούλιο της Fed στην πρώτη συνεδρίαση της χρονιάς, αλλά και ο Τζερόμ Πάουελ προσωπικά, σχεδόν διέγραψαν ανοιχτά το ενδεχόμενο μείωσης των επιτοκίων μέσα στο Μάρτιο, υποχρεώνοντας έτσι και τους traders να αναγκαστούν να αναπροσαρμοστούν.
Μέσα στο κλίμα αυτό τα σημερινά στοιχεία για τον πληθωρισμό ήρθαν να ανατρέψουν εκ νέου και με τον χειρότερο τρόπο τα δεδομένα.
Ο δείκτης τιμών καταναλωτή για τον Ιανουάριο διαμορφώθηκε στο 3,1% σε ετήσια βάση αντί του αναμενόμενου 2,9%. Αντιστοίχως σε μηνιαία βάση η αύξηση του διαμορφώθηκε στο 0,3% αντί του εκτιμώμενου 0,2%.
Προφανώς ο δείκτης παραμένει σε καθοδική τροχιά δεδομένου πως βρέθηκε στο 3,4% το Δεκέμβριο. Όμως, η επιβράδυνση του ρυθμού αποκλιμάκωσης του αποτελεί μια σοβαρή πηγή ανησυχίας που προφανώς θα κάνει τη Fed λίαν διστακτική απέναντι στο ενδεχόμενο να ρισκάρει να ξεκινήσει τις περικοπές των επιτοκίων πριν ο πληθωρισμός βρεθεί πιο κοντά στο στόχο του 2%.
Είναι κάτι που έχει επισημάνει με σαφήνεια, ξανά και ξανά, ο Τζερόμ Πάουελ μεταφέροντας συνάμα την επιφυλακτικότητα του συμβουλίου απέναντι στο ρυθμό πτώσης του πληθωρισμού που είναι σαφές πως έχει επιβραδυνθεί σε σχέση με την περσινή χρονιά. Και οι λόγοι είναι πολλοί, από την αναζωπύρωση των πετρελαϊκών τιμών με φόντο την αστάθεια στη Μέση Ανατολή και την Ερυθρά Θάλασσα έως τα ισχυρά επίπεδα των δαπανών και τα σφιχτά περιθώρια στην αγορά εργασίας που κρατούν ψηλά τους μισθούς.
Μόλις χθες, ο πρόεδρος της Fed της Ατλάντα, Ραφαέλ Μπόστιτς, σε συνέντευξη του στο CNN επεσήμανε πως, πράγματι, το πόσο γρήγορα θα υποχωρήσει ο πληθωρισμός προς την κατεύθυνση του 2% είναι ένα από τα θέματα που απασχολούν (και θα συνεχίσουν απασχολούν ) το συμβούλιο.
Προέβλεψε δε, πως η μείωση των επιτοκίων δεν πρόκειται να έρθει πριν το καλοκαίρι.
Πριν… στεγνώσει το μελάνι από τις «γερακίσιες» δηλώσεις Μπόστιτς, τα στοιχεία του πληθωρισμού ήρθαν να τον επιβεβαιώσουν!
Από τον Ιούνιο και… βάλε
Στις αγορές futures οι πιθανότητες περικοπής των επιτοκίων στο συμβούλιο του Μαϊου έπεσαν δραστικά από το 50% στο 30%, ενώ βέβαια οι πιθανότητες μείωσης το Μάρτιο κυριολεκτικά εκμηδενίστηκαν.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο δείκτης FedWatch tool της CME, που καταγράφει τις τάσεις στην αγορά. Οι προοπτικές μείωσης των επιτοκίων το Μάρτιο εξανεμίστηκαν (ποσοστό 8,5%), ενώ όσον αφορά τη συνεδρίαση του Μάιου, οι πιθανότητες έπεσαν στο 35,9% από το 53% χθες. Πλέον το 61% «βλέπει» σταθερά επιτόκια και στο διήμερο συμβούλιο που θα διεξαχθεί 30 Απριλίου και 1η Μαΐου.
«Θεωρώ ότι η πιθανότητα περικοπής το Μάρτιο δεν βρίσκεται πλέον στο τραπέζι, ενώ και το ενδεχόμενο μείωσης το Μάιο φαντάζει πλέον απίθανο» σχολίασε, στους FT, ο Ντιν Μακί της Point72 Asset Management. Αντιστοίχως, ο Πίτερ Καρντίγιο της Spartan Capital Securities, μιλώντας στο Reuters, σχολίασε πως αν ο πληθωρισμός παραμείνει ψηλά για άλλον έναν μήνα ή και δύο, η αγορά «θα πρέπει να αποχαιρετήσει και το ενδεχόμενο μείωσης τον Ιούνιο και να στραφεί πιο πιθανόν στο Σεπτέμβριο».
Εύλογα αν η έναρξη του καθοδικού κύκλου των επιτοκίων ξεκινήσει από το καλοκαίρι ή ακόμη χειρότερα από το φθινόπωρο, όλα τα σενάρια θα πρέπει να… ξαναγραφτούν.
Η σκιά της κάλπης
H φετινή χρονιά, εξάλλου, περιλαμβάνει έναν ακόμη παράγοντα-κλειδί που θεωρητικά δεν βρίσκεται στην επίσημη ατζέντα της Fed, αλλά που το συμβούλιο δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αγνοήσει κυρίως κατά το δεύτερο μισό της χρονιάς: τις εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου.
Παραδοσιακά η κεντρική τράπεζα αποφεύγει να προχωρήσει σε αλλαγές πολιτικής και δη, σημαντικές αποφάσεις στο διάστημα κοντά στις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές θέλοντας να θωρακίσει την ανεξαρτησία της και να δείξει ότι δεν επηρεάζει την οικονομία και την αγορά με κινήσεις που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως πολιτικά υποκινούμενες.
Ειδικά φέτος που προμηνύεται ιδιαίτερα σκληρή μάχη μεταξύ Τζο Μπάιντεν και Ντόναλντ Τραμπ κυρίως στο μέτωπο της οικονομίας, η κεντρική τράπεζα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποφύγει να βρεθεί στις συμπληγάδες της αντιπαράθεσης τους.
Άλλωστε ο Ντόναλντ Τραμπ, με τον γνωστό χαρακτηριστικό του τρόπο, έχει ήδη επιτεθεί ανοιχτά κατά του Τζερόμ Πάουελ κατηγορώντας τον ότι θα προσπαθήσει να βοηθήσει τους Δημοκρατικούς (και τον Μπάιντεν) προεκλογικά προχωρώντας σε περικοπές των επιτοκίων.
Επίσης, έχει δηλώσει πως, αν εκλεγεί, δεν θα διορίσει και πάλι τον Πάουελ στο τιμόνι της Fed, παρά το γεγονός ότι ήταν ο ίδιος αυτός που τον επέλεξε για πρώτη φορά για το πόστο, το 2017.
Σε κάθε περίπτωση ο πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας δεν κινδυνεύει για την ώρα, διότι δεν μπορεί να απολυθεί από τον (όποιο) πρόεδρο, πριν τη λήξη της θητείας του, η οποία ολοκληρώνεται το Μάιο του 2026.
