Σύμφωνα με μία αρχαία ινδουιστική παράδοση, ο θεός Βισνού άρπαξε από τους δαίμονες ένα χρυσό αγγείο το οποίο περιείχε το νέκταρ της αθανασίας. Μέσα σε εκείνες τις 12 μέρες που διήρκησε η ουράνια μάχη, έπεσαν στη γη τέσσερις σταγόνες από το νέκταρ, σε ισάριθμες παραποτάμιες πόλεις: το Πραγιάγκ, το Χαριντβάρ, το Νασίκ και το Ουτζάιν. Εδώ και περισσότερες από δύο χιλιετίες, λοιπόν, κάθε τρία χρόνια γιορτάζεται σε μία από αυτές τις πόλεις ένα φεστιβάλ, το Κουμπ Μελά. Και κάθε φορά που ολοκληρώνεται ο κύκλος, ανά 12 χρόνια, γιορτάζεται το Μάχα (μεγάλο, κύριο) Κουμπ Μελά. Ξεκίνησε χθες στην πόλη Πραγιάγκ της πολιτείας Ουτάρ Πραντές, στη βόρεια Ινδία, στο σημείο ακριβώς όπου ενώνονται οι ιεροί ποταμοί Γάγγης και Γιαμούνα με τον μυθικό, αόρατο ποταμό Σαρασβάτι, θα διαρκέσει μέχρι τις 26 Φεβρουαρίου και αναμένεται να σπάσει κάθε ρεκόρ, για να γίνει όχι απλά το μεγαλύτερο προσκύνημα αλλά και η μεγαλύτερη ειρηνική συνάθροιση όλων των εποχών.
Φαίνεται από το Διάστημα
Κάπου 15 εκατομμύρια ινδουιστές, έξι φορές περισσότεροι από ό,τι αναμενόταν, βούτηξαν χθες στα παγωμένα νερά του ποταμού προκειμένου να ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους και να απελευθερωθούν από τον κύκλο της ζωής και της αναγέννησης. Οι τοπικές αρχές αναμένουν συνολικά περισσότερους από 400 εκατομμύρια επισκέπτες, τόσο Ινδούς όσο και τουρίστες. Σύμφωνα με το BBC, είναι τόσο μεγάλο αυτό το φεστιβάλ, που φαίνεται από το Διάστημα. Το 2017, το Κουμπ Μελά εντάχθηκε στον κατάλογο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco. «Σταρ» της ιερής γιορτής είναι οι μύστες της ινδουιστικής θρησκείας που ονομάζονται «Νάγκα Σαντού», «άγιοι άνθρωποι», ασκητές διασκορπισμένοι σε δάση και σπηλιές που βουτάνε ημίγυμνοι ή γυμνοί, το σώμα τους μαυρισμένο από στάχτες, στον καθαρτήριο ποταμό. Η σημερινή, δεύτερη μέρα του προσκυνήματος θα είναι αφιερωμένη σε αυτούς.
Ενα όνειρο ζωής
Για πολλούς ινδουιστές, το προσκύνημα αυτό είναι όνειρο ζωής. Την ημέρα του γάμου τους, πριν από δύο δεκαετίες, ο Ραμές Τσάντρα υποσχέθηκε στη σύζυγό του, τη Μαντζού, πως μια μέρα θα την πήγαινε στο Μάχα Κουμπ Μελά. Φέτος, αφού αποταμίευσαν κάθε δεκάρα που μπορούσαν τα τελευταία χρόνια, το ζευγάρι των αγροτών από τη φτωχή πολιτεία Ορίσα, στην ανατολική Ινδία, έκανε το 36ωρο ταξίδι μέχρι τις όχθες του ποταμού Γάγγη στο Πραγιάγκ. «Ηταν το όνειρό μου να έρθω στο Κουμπ Μελά», δήλωσε ο Τσάντρα στον απεσταλμένο της Ντόιτσε Βέλε. «Αν δεν υπήρχε η Μαντζού, δεν θα ήμασταν εδώ σήμερα. Εκείνη φύτεψε αυτό το όνειρο στην καρδιά μου. Θεωρώ τη γυναίκα μου θεά που με ενέπνευσε να κάνω αυτό το ιερό ταξίδι». Τα παγωμένα νερά δεν αποθάρρυναν κανέναν. «Νιώθω μεγάλη χαρά», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η 45χρονη Σουρμίλα Ντέβι. «Για μένα, είναι σαν να βουτάω μέσα σε νέκταρ». «Μόλις βρεθείς μέσα στο νερό δεν αισθάνεσαι καν πια το κρύο», προσυπέγραψε ο 56χρονος Σαντρακάντ Ναγκβέ Πατέλ. «Είναι σαν να γίνεσαι πλέον ένα με τον Θεό».
Σε σκηνές
Βέβαια, ακόμα και για μία χώρα με 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους όπως η Ινδία, συνηθισμένη στην επιμελητειακή υποστήριξη μαζικών εορτασμών, η υποδοχή τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων στο ίδιο σημείο αποτελεί γιγάντια πρόκληση. Μια προσωρινή πόλη που εκτείνεται σε 40.000 στρέμματα έχει ξεφυτρώσει κατά μήκος των όχθεων του ποταμού.
Είναι εξοπλισμένη με 150.000 σκηνές, 3.000 κουζίνες, 145.000 τουαλέτες και 99 χώρους στάθμευσης. Οι Αρχές έχουν εγκαταστήσει επίσης έως και 450.000 νέες συνδέσεις ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς το Κουμπ αναμένεται να καταναλώσει περισσότερη ενέργεια από όση χρειάζονται 100.000 αστικά διαμερίσματα σε ένα μήνα.
Περισσότεροι από 40.000 αστυνομικοί έχουν αναπτυχθεί για την ασφάλεια των πιστών, drones έχουν επιστρατευτεί, κάμερες εξοπλισμένες με δυνατότητες τεχνητής νοημοσύνης έχουν τοποθετηθεί σε διάφορα σημεία.
