Η σωστή χρήση των αλάρμ και του φλας πρέπει να είναι γνωστή σε όλους τους οδηγούς, ιδίως σε περιπτώσεις όπου θέλουν να παρκάρουν σε έναν πολυσύχναστο δρόμο.
Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία των οδηγών έχει παρερμηνεύσει την έννοια των αλάρμ και των φλας και όταν τα χρησιμοποιεί, συνήθως το κάνει λανθασμένα. Δικαιολογημένα θα πούμε, μιας και οι Έλληνες οδηγοί χρησιμοποιούν τα φλας μόνο όταν πρόκειται να στρίψουν και για όλες τις άλλες περιπτώσεις στάσης ή στάθμευσης χρησιμοποιούν τα αλάρμ. Κάτι σαν άγραφος νόμος.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι υπάρχει κανονικός, γραμμένος νόμος, που αναφέρει πότε πρέπει να χρησιμοποιούμε το ένα και πότε το άλλο. Τα αλάρμ ή σύστημα φωτεινού συναγερμού ή φώτα έκτακτης ανάγκης όπως τα αναφέρει ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο όταν το όχημα έχει ακινητοποιηθεί και δημιουργείται κίνδυνος για τρίτους από την ακινησία. Εκτός από την περίπτωση ακινησίας του οχήματος, επιτρέπεται να τεθούν σε λειτουργία τα αλάρμ, μόνο όταν κινδυνεύουν άλλοι χρήστες του δρόμου από το δικό μας όχημα (κάποιο πρόβλημα εν κινήσει). Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, η χρήση των αλάρμ τιμωρείται με πρόστιμο 20 ευρώ.
Τώρα βέβαια, εάν πάτε να παρκάρετε σε μια πλευρά του δρόμου με την χρήση του αντίστοιχου φλας, το πιθανότερο είναι να μην μπορέσετε να πραγματοποιήσετε τον ελιγμό. Και αυτό γιατί ο επερχόμενος οδηγός θα νομίζει ότι θέλετε να στρίψετε στο τέλος του δρόμου και όχι να σταθμεύσετε. Σε κάθε περίπτωση το σωστό και το νόμιμο είναι να ενεργοποιήσουμε το αντίστοιχο φλας κάθε φορά που θέλουμε να παρκάρουμε.