Ήταν Ιούλιος του 1987 όπου η χώρα και κυρίως η Αθήνα και μεγάλα αστικά κέντρα ήταν κυριολεκτικά καμίνια. Τα air contdition ήταν άγνωστα στους περισσότερους και η θερμοκρασία δεν έπεφτε ούτε τις βραδινές ώρες. Αποτέλεσμα ήταν να χάσουν τη ζωή τους 1.300 άτομα όπως προκύπτει από τον έντυπο τύπο της εποχής, ενώ όπως διαβάζουμε στη lifo.gr από δημοσίευμα εφημερίδας, στην Πάτρα κινδύνευσαν 5 κορίτσια, καθώς δεν τους έδωσαν νερό προκειμένου να μεταλάβουν!
Το πρόβλημα των υψηλών θερμοκρασιών ενέτειναν οι διακοπές ηλεκτρικού και νερού. Εξάλλου, τα κλιματιστικά μηχανήματα ήταν άγνωστη λέξη για τους περισσότερους Αθηναίους, ενώ πολλά μεγάλα νοσοκομεία λειτουργούσαν κι αυτά χωρίς κλιματισμό. Το αποτέλεσμα ήταν εκατοντάδες ηλικιωμένοι, κυρίως, να προσβληθούν από θερμοπληξία και να καταλήξουν σε θαλάμους που έβραζαν. H θερμοκρασία γαι 8 ημέρες έφτασε τους 44 βαθμούς.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι “έλιωσαν” ακόμα και οι ράγες του ηλεκτρικού.
Στις 25 Ιουλίου οι νεκροί είχαν φτάσει τους 300. Ο αριθμός τους αυξανόταν. Ρεπορτάζ αναφέρει ότι οι νεκροθάλαμοι των νοσοκομείων είχαν γεμίσει. Κάποιοι μεταφέρονται σε νεκροθαλάμους στρατιωτικών νοσοκομείων και άλλοι σε ψυγεία βαγονιών των τρένων!
