Έρχονται γιορτές, όμως, αυτό δεν αλλάζει πολλά πράγματα από την κατάσταση που υπάρχει στην αγορά εργασίας και στον εργασιακό τομέα. Ειδικότερα, στον ιδιωτικό τομέα τα συναισθήματα που εξακολουθούν να κυριαρχούν, μεταξύ των εργαζομένων, κάθε άλλο παρά θετικά είναι.
Φόβος, ανασφάλεια για το αύριο και μια αβεβαιότητα παρατεταμένη για το εργασιακό τους μέλλον. Η αγορά όλους τους προηγούμενους μήνες από την αρχή του έτους (και πιο πριν ακόμα), έχει πατήσει “πάτο”.
Δεν μιλάμε για ύφεση, αλλά για “πάτο”. Η κατάσταση αυτή έχει φέρει ανησυχία στο σύνολο σχεδόν των εργαζομένων που άλλωστε την ζουν από κοντά, στον ίδιο σχεδόν βαθμό που τη ζουν και οι εργοδότες τους.
Δεν είναι λίγοι αυτοί έτσι που φοβούνται για ένα “κύμα” απολύσεων σε διάφορες επιχειρήσεις, αν στη συνέχεια δεν βρεθούν τρόποι για την τόνωση της κίνησης και την ρευστότητα της αγοράς.
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς που γνωρίζουν καλά τα πράγματα, αυτό που μέχρι ώρας έχει αποσοβήσει τις μαζικές απολύσεις είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό των προσλήψεων που έγιναν τα τελευταία δύο χρόνια, μετά την καραντίνα, προερχόταν από τα προγράμματα του ΟΑΕΔ.
Κι εκεί υπάρχουν συγκεκριμένες συμβάσεις που υπογράφουν και δεσμεύουν τους εργοδότες. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις επιχειρήσεις εκείνες που επιδοτήθηκαν κατά την διάρκεια της καραντίνας και της πανδημίας.
Όμως αυτά είναι εργαλεία που έχουν ημερομηνία λήξης και από μόνα τους δεν σώζουν την κατάσταση στην αγορά εργασίας, ειδικότερα σε μία περίοδο σαν και αυτή που ζούμε, με τα πάγια έξοδα να έχουν ανέβει για όλες τις επιχειρήσεις και την ακρίβεια να έχει μειώσει την κατανάλωση, άρα και την κίνηση και την ρευστότητα.
Αν δεν υπάρξει ανάκαμψη στην αγορά, αν δεν υπάρξει τόνωση στην κίνηση και η κατάσταση αυτή συνεχιστεί και άλλο, τότε κάποια στιγμή είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα έρθουν και οι απολύσεις, που θα ανεβάσουν ακόμα περισσότερο τον δείκτη της ανεργίας.
