Το μείζον πολιτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Γαλλία δεν είναι σημερινό. Η απόφαση που στερεί από την Μαρίν Λεπέν το δικαίωμα του «εκλέγεσθαι» έρχεται απλά να επιτείνει την πολιτική κρίση που μαίνεται στην χώρα, άλλοτε στο προσκήνιο και άλλοτε σιωπηλά εδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια.
Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει ξεκαθαρίσει με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους πως για τον ίδιο η Ακροδεξιά αλλά και η Αριστερά δεν είναι επιλογές ακόμη κι αν κερδίσουν εκλογές και δεν έχει κανένα δισταγμό οδεύοντας προς το τέλος της δεύτερης – κι αν δεν αλλάξει το Σύνταγμα έσχατης – θητείας του στην Προεδρία.
Οι Γάλλοι που δεδομένα αποδοκιμάζουν μαζικά τόσο τις πολιτικές Μακρόν όσο και προσωπικά τον Γάλλο Πρόεδρο βρίσκονται για ακόμη μία φορά μπροστά στο δίλημμα: Ακροδεξιά ή άλλο το οποίο με τρόπο απρόβλεπτο προώθησε ο ίδιος ο Μακρόν μετά την συντριπτική ήττα του κόμματός του στις ευρωεκλογές ανακοινώνοντας πως η Βουλή διαλύεται και η χώρα πηγαίνει σε εκλογές. Ο γαλλικός λαός – με διαφορά από τους πιο πολιτικοποιημένους της Γηραιάς Ηπείρου – βρέθηκε στις κάλπες με ένα ερώτημα, το οποίο ο Μακρόν εισήγαγε στην πολιτική συζήτηση για το μέλλον της χώρας.
Η καταδίκη Λεπέν και η άμεση εφαρμογή της απόφασης με την οποία – ανεξάρτητα από τι θα αποφανθεί το εφετείο αρκετά αργότερα – η επικεφαλής της ακροδεξιάς ουσιαστικά δεν μπορεί να είναι υποψήφια, οι Γάλλοι θα κληθούν και πάλι να κάνουν μία κρίσιμη επιλογή. Αυτή την φορά όμως το στοίχημα είναι μεγαλύτερο για τον Μακρόν και δεν θα υπάρχει κανένα δίχτυ ασφαλείας από το δημοκρατικό αίσθημα της κοινωνίας. Με την δικαστική απόφαση έτσι όπως έχει διατυπωθεί και θα εφαρμοστεί η Μαρίν Λεπέν ως πρόσωπο παύει να είναι θεσμικός «πονοκέφαλος» αλλά αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως το ίδιο της το κόμμα και ο επικεφαλής που η ίδια έχει ορίσει, ο 29χρονος Ζορντάν Μπαρντελά, θα σταματήσουν ή θα αποδυναμωθούν. Η δικαστική απόφαση θα φέρει δεδομένα συσπείρωση σε όλη την αντιπολίτευση και όχι μόνο στα δεξιά του Μακρόν και οι πιέσεις προς τον Πρόεδρο της Γαλλίας θα αυξηθούν όσο πλησιάζουμε προς το 2027 και τις Προεδρικές εκλογές.
Αν κάποιος διαβάσει τις πρώτες αντιδράσεις των κομμάτων της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης θα διαπιστώσει πως μόνο η Γαλλική Αριστερά του Ζαν Λουκ Μελανσόν αποδοκιμάζει ως αντιδημοκρατική πρακτική την στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων από την Μαρίν Λεπέν, ενώ το σύνολο των υπόλοιπων κομμάτων μιλούν για εφαρμογή του νόμου χωρίς διακρίσεις. Ο Γάλλος επικεφαλής της «Ανυπότακτης Γαλλίας» γνωρίζει καλά, έχοντας μεγάλη πολιτική εμπειρία, πως ο Μακρόν θα συνεχίσει να πιέζει προκειμένου να μην αφήσει «εμπόδια» στο σχέδιο που έχει.
Στο μήνυμά του ο Μελανσόν φαίνεται, πίσω από τις λέξεις, να στέλνει μήνυμα στον ίδιο τον Γάλλο Πρόεδρο πως γνωρίζει ακριβώς τι θέλει να κάνει… Ο Μελανσόν που αναφέρει πως η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων είναι ζήτημα για το οποίο μόνο ο λαός είναι αρμόδιος να αποφασίσει κάνει αναφορά στην 6η Γαλλική Δημοκρατία… Η Γαλλία όμως από το 1958 βρίσκεται στην 5η και για να υπάρξει Συνταγματική Αναθεώρηση και αλλαγή ο Μακρόν έχει απόλυτη ανάγκη τους πάντες εντός της Εθνοσυνέλευσης. Ο Μελανσόν με το μήνυμά του λέει πως συναινεί αλλά δεδομένα δεν θα στηρίξει μία αλλαγή που θα δίνει δικαίωμα και σε τρίτη θητεία στον επίσης νεαρό (47 ετών) Μακρόν… Η επόμενη ημέρα θα έχει αρκετό πολιτικό παρασκήνιο αλλά πιθανότατα και ένταση στους δρόμους, καθώς η γαλλική κοινωνία δεν θα μείνει ούτε αυτή την φορά στις δεσμεύσεις, αφού έχει διαρραγεί η εμπιστοσύνη της με το πρόσωπο του Μακρόν αν όχι και με θεσμό του Προέδρου.
Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, πως ευνοημένος από την δικαστική απόφαση βγαίνει – προς ώρας – και ο Μπαρντελά, ο οποίος σε πρόσφατη δημοσκόπηση καταγράφει μεγαλύτερα ποσοστά αποδοχής από αυτά της Λεπέν για πρώτη φορά από την ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του.
