Η ξαφνική αδιαθεσία της τελευταίας στιγμής την οποία επικαλέστηκε η τουρκική προεδρία για την ματαίωση της μετάβασης του Ταγίπ Ερντογάν στην Γρανάδα οπου πραγματοποιείται η συνάντηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας(EPC) προκλήθηκε μάλλον από «γαλλικό» ιό.
Η EPC είναι πρωτοβουλία του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν και φέρνει κοντά τους 27 ηγέτες των χωρών μελών της Ε.Ε. με τους ηγέτες 20 ακόμη ευρωπαϊκών χωρών μέχρι τον Καύκασο, σε μια προσπάθεια να εμφανιστεί μια ενωμένη Ευρώπη απέναντι στην Ρωσία και στις νέες προκλήσεις.
Για την Τουρκία, η παρουσία στην Γρανάδα του Ταγίπ Ερντογάν ήταν μια μοναδική ευκαιρία να προβάλλει τον «μοναδικό» ρόλο της Τουρκίας στον χώρο της Ευρασίας και να καταδείξει αυτό που συχνά επαναλαμβάνει ότι είναι η Ε.Ε. που έχει ανάγκη την Τουρκία και όχι το αντίθετο. Με αυτή την λογική ο Ταγίπ Ερντογάν θα ήθελε και να ενισχύσει έτσι την θέση του στην διαπραγμάτευση με την Ε.Ε. για το μεταναστευτικό, να εξασφαλίσει δεσμεύσεις για ισχυρά ανταλλάγματα που αφορούν την απελευθέρωση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες, την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης και την επανέναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Επίσης θα ήθελε να ακούσει από τους Ευρωπαίους ηγέτες συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την απαγόρευση δράσης Κούρδων οπαδών του PKK και αντικαθεστωτικών συμπεριλαμβανομένων και των οπαδών του Φετουλάχ Γκιουλέν και έκδοση των καταζητούμενων για «τρομοκρατία» από τις τουρκικές Αρχές.
Όμως ο κ. Ερντογαν αντιλήφθηκε ότι το έδαφος δεν ήταν στρωμένο με ροδοπέταλα στην Γρανάδα. Αυτό που εξόργισε την τουρκική πλευρά και την οδήγησε στο «σαμποτάρισμα» της διάσκεψης ήταν ότι με πρωτοβουλία και της Γαλλίας απορρίφθηκε η απαίτηση του Αζερμπαϊτζάν στην ειρηνευτική συνάντηση που θα γίνει στην Γρανάδα με την συμμετοχή της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν, της Ε.Ε. να πάρει μέρος και η Τουρκία, ενώ αντιθέτως προσκλήθηκαν η Γαλλία και η Γερμανία. Για την Τουρκία αυτό εκλήφθηκε ως προσπάθεια περιθωριοποίησής της από τις εξελίξεις στον Καύκασο ο οποίος βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας του Τούρκου προέδρου. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι αμέσως μετά την κατάρρευση του Ναγκόρνο Καραμπάχ ήταν ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν που έσπευσε στην περιοχή για να συγχαρεί τον Αζέρο ηγέτη Αλίεφ και να διεκδικήσει μερίδιο της νίκης λόγω και της στρατιωτικής και πολιτικής υποστήριξης που προσέφερε στο Μπακού. Ο κ. Ερντογάν θεωρούσε την υπόθεση του Ναγκόρνο Καραμπάχ σχεδόν εθνική υπόθεση και θέμα γοήτρου γι’ αυτό που ονομάζει «Τουρκικό κόσμο». Και φυσικά δεν θα μπορούσε να ανεχθεί να βρεθεί εκτος πλαισίου μιας συνάντησης που θα δρομολογούσε ίσως μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ερεβάν και Μπακού. Για την ίδια την Τουρκία η διάλυση του Αρτσάχ έχει και γεωπολιτική σημασία και άνοιξε την «όρεξη» για την δημιουργία χερσαίου διαδρόμου που θα συνδέει την Τουρκία με το Αζερμπαϊτζάν που θα διέρχεται όμως από μια στενή λωρίδα της Αρμενίας. Πρόσφατα μάλιστα ο Αζέρος πρόεδρος είχε απειλήσει ότι αυτός ο διάδρομος θα ανοίξει «είτε το θέλει η Αρμενία είτε όχι»…
Όμως αυτό που ερέθισε ακόμη περισσότερο την τουρκική ηγεσία είναι ότι διείδαν πίσω από αυτές τις κινήσεις γαλλικό «δάκτυλο», καθώς το Παρίσι σταθερά είχε ταχθεί στο πλευρό της Αρμενίας και μάλιστα μόλις προχθές η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε την υπογραφή συμφωνίας με την Αρμενία για την ενίσχυσή της με την παροχή εξοπλισμών.
Επίσης η Άγκυρα θεωρεί ότι οι ισχυρότερες πολιτικές αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ε.Ε. για τα ευρωτουρκικά προέρχονται από την Γαλλία, καθώς η συνάντηση που είχαν πριν μερικούς μήνες ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν με τον Γάλλο ομόλογό του Εμμανουέλ Μακρόν δεν μπόρεσαν να καλύψουν την βαθιά καχυποψία, ούτε τις στρατηγικές διαφορές στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Ίσως μάλιστα ο Ταγίπ Ερντογάν αντιλήφθηκε ότι δεν θα είχε να περιμένει στην Γρανάδα τις δεσμεύσεις που θα ήθελε από την Ε.Ε. Συγχρόνως στην Άγκυρα καταγράφεται με επιθετικούς τόνους η στενή συμμαχική σχέση της Γαλλίας με την Κύπρο και την Ελλάδα, που και συμβολικά την Τετάρτη είχε ως σημαντική στιγμή την καθέλκυση της φρεγάτας «Κίμων».
Για την Άγκυρα επίσης ο αποκλεισμός της από το μεγάλο σχέδιο του διαδρόμου Ινδίας– Μέσης Ανατολής -Ευρώπης δεν έχει να κάνει μόνο με τις επιλογές των ΗΠΑ αλλά και την Γαλλία η οποία αντιτίθεται σε έναν ευρύτερο περιφερειακό ρόλο της Τουρκίας στην Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ετσι, Ερντογάν και Αλίεφ σαμποτάρισαν την συνάντηση της EPC στην Γρανάδα θέλοντας να στερήσουν την ευκαιρία να αναδειχθεί ο ρόλος της Ε.Ε. στην περιοχή του Καυκάσου και να στείλουν το μήνυμά τους στο Παρίσι για την συμμαχία του με την Αρμενία.
