Του Γιώργου Καρβουνιάρη
Ο πρωθυπουργός της χώρας λειτουργεί με ολοένα και πιο αυταρχικό τρόπο, δίνοντας την εντύπωση πως κάθε μέρα βρίσκεται ακόμα πιο μακριά από τα προβλήματα των πολιτών ή απλά αδιαφορεί γι αυτά.
Πρόκειται για «λουδοβίκεια» λογική που συνήθως δεν καταλήγει καλά για κανέναν πολιτικό ηγέτη.
Ακούγοντας τον κ. Μητσοτάκη από το βήμα της βουλής κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον προϋπολογισμό, πολλοί πίστεψαν πως μόλις είχε εξαγγείλει ένα -έστω και προεκλογικό- μέτρο ελάφρυνσης των νοικοκυριών που απαλλάσσονταν από ένα 10% στις αγορές τροφίμων. Θα ήταν κάτι…
Όμως τελικά δεν ήταν τίποτα. Ή για την ακρίβεια ήταν ένα μπουκαλάκι νερό την ημέρα ή… μισή τυρόπιτα.
Προφανώς λεφτά δεν υπάρχουν. Ή μάλλον δεν υπάρχουν για τους πολίτες. Διότι για τα καρτέλ και τους κερδοσκόπους υπάρχουν.
Ο κ. Μητσοτάκης άνοιξε τις κάνουλες για να πέσει κρατικό χρήμα -δηλαδή τα δικά μας λεφτά- στους μεγάλους διανομείς τροφίμων. Το ίδιο ακριβώς έπραξε με το ρεύμα και τα καύσιμα.
Για να μην αναρωτηθούμε δηλαδή από που προέκυψαν τα υπερκέρδη των εταιριών διυλιστηρίων, τα οποία παραδέχθηκε ανερυθρίαστα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
Ο κ. Μητσοτάκης αρνείται πεισματικά να προσχωρήσει σε μέτρα πραγματικής ελάφρυνσης των χειμαζόμενων ασθενέστερων οικονομικά πολιτών που θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω του πλαφόν στις τιμές των καυσίμων και του ηλεκτρικού ρεύματος και τη μείωση του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης.
Βέβαια τότε δεν θα μπορούσε να δώσει ελάχιστα στους πολλούς για να δικαιολογήσει τα πάρα πολλά που δίνει σε λίγους.
Αυτή είναι η κυβερνητική συνταγή του κ. Μητσοτάκη και όπως όλα δείχνουν δεν σκοπεύει να την αλλάξει.
Μόνη διέξοδος των πολιτών είναι να αλλάξουν… κυβέρνηση καθώς όπως όλα δείχνουν μόνο μια σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση θα μπορούσε να εφαρμόσει πραγματικά μέτρα ελάφρυνσης των πολιτών και ρύθμιση της αγοράς με φορολογική δικαιοσύνη.
Με μείωση δηλαδή των έμμεσων φόρων και αύξηση των άμεσων εκεί που πρέπει, εκεί που πραγματικά υπάρχει πλούτος αλλά η κυβέρνηση αρνείται να τον αγγίξει!
